Ως εκπρόσωποι των εργαζομένων της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας (ΚΜΨΥ) Κεφαλλονιάς - Ζακύνθου – Ιθάκης «Μετάβαση», βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να σας παρουσιάσουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, τα οποία με το χρόνο επιδεινώνονται και η επιδείνωση αυτή έχει επιπτώσεις τόσο σε εμάς τους εργαζόμενους, όσο και στους λήπτες των υπηρεσιών μας.
Η ΚΜΨΥ υπάγεται στην ΑΜΚΕ «Μετάβαση». Άρχισε να λειτουργεί το 2007, βασισμένη στις αρχές της Κοινοτικής Ψυχιατρικής, σε μία περίοδο που δεν υπήρχε καμία άλλη αντίστοιχη δομή ψυχικής υγείας, ερχόμενη να καλύψει ήδη υπάρχουσες ανάγκες και αιτήματα των νησιών μας. Σήμερα, μέσα από τα ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία που προκύπτουν από τη δουλειά μας, έχει επιβεβαιωθεί η αναγκαιότητα και η σημασία της ύπαρξης της.
Συνεπώς, η ΚΜΨΥ είναι απαραίτητη αν δει κανείς ότι μέχρι σήμερα έχουν απευθυνθεί, και από τα τρία νησιά που καλύπτονται από τη λειτουργία της, 1857 ενήλικες και 286 παιδιά. Στην ΚΜΨΥ απευθύνονται άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας όπως σχιζοφρένεια, κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, προβλήματα σχέσεων και αντίστοιχα γονείς και παιδιά με αιτήματα όπως μαθησιακές δυσκολίες, αναπτυξιακές διαταραχές (π.χ. αυτισμός), προβλήματα συμπεριφοράς, διαχείριση διαζυγίου, πένθους κ.α.
Στην Κινητή Μονάδα εργαζόμαστε 20 άτομα (13 στην Κεφαλονιά και 7 στη Ζάκυνθο) με τις εξής ειδικότητες : Ψυχίατροι, Ψυχολόγοι, Κοινωνικοί Λειτουργοί, Επισκέπτες Υγείας και Διοικητικοί υπάλληλοι.
Η ΚΜΨΥ παρεμβαίνει σε 2 επίπεδα : α) το θεραπευτικό, το οποίο περιλαμβάνει ατομικές και οικογενειακές συνεδρίες, καθώς και κατ' οίκον επισκέψεις στους ασθενείς, και β) το κοινοτικό, που περιλαμβάνει επαφές με υπηρεσίες και φορείς στην Κοινότητα, όπως και εκδηλώσεις, ομιλίες, σεμινάρια, με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της Κοινότητας και συνακόλουθα την καταπολέμηση του στίγματος που συνοδεύει την ψυχική ασθένεια. Οι υπηρεσίες που προσφέρουμε καλύπτουν απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές σε όλο το νησί της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης. Αντίστοιχες ανάγκες καλύπτει και το παράρτημα της Ζακύνθου.
Οι παραπάνω δράσεις ως βασικό άξονα έχουν την πρόληψη και την προαγωγή της ψυχικής υγείας όλων μας. Ειδικά αυτή την περίοδο, μία περίοδο κρίσης που επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής μας (επαγγελματικό, προσωπικό, κοινωνικό), οι ανθρώπινες σχέσεις τείνουν να εκλείψουν, ο άνθρωπος απομονώνεται και είναι προτιμότερο να εφαρμόζουμε το «κάλλιον το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν».
Δεν είναι καινούριο για μας ότι η Ψυχική Υγεία αντιμετωπιζόταν πάντα ως ο “φτωχός συγγενής” στον τομέα της Υγείας. Αυτό διαχρονικά φαίνεται, μεταξύ άλλων, από την ελλιπή χρηματοδότηση και την υποστελέχωση των δομών Ψυχικής Υγείας, όπως και από την αποσπασματικότητα η οποία διέπει τα ληξιπρόθεσμα προγράμματα που κατά καιρούς υλοποιούνται στον τομέα αυτό.
Συγκεκριμένα για εμάς, ιδιαίτερα ανησυχητικά στοιχεία αποτελούν η συνεχής καθυστέρηση στην καταβολή των δεδουλευμένων μας, η οποία έχει φτάσει στο παρελθόν μέχρι και τους 6 μήνες, όπως και η απόφαση του Υπουργείου Υγείας για μείωση του φετινού προϋπολογισμού κατά 25.000 ευρώ.
Τα παραπάνω μας γεμίζουν ως εργαζόμενους με ανασφάλεια, αβεβαιότητα, προβληματισμό και νιώθουμε πως μ' αυτό τον τρόπο απαξιώνεται η σημασία της επιστημονικής μας δουλειάς, την οποία ασκούμε με ευσυνειδησία, αυταπάρνηση και πραγματική έγνοια για τον ψυχικά πάσχοντα, στοιχεία που ξεπερνούν κατά πολύ τα στενά όρια του ωραρίου μας.
Θεωρούμε ότι μ' αυτό τον τρόπο διακυβεύεται η συνέπεια και η σταθερότητα της δουλειάς μας, όπως και η συνέχεια της θεραπευτικής φροντίδας, που αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την ουσιαστική στήριξη των ατόμων με προβλήματα ψυχικής υγείας. Σημειώνουμε ότι μία από τις σημαντικότερες διαστάσεις της δουλειάς μας είναι η κάλυψη των αναγκών σε απομακρυσμένες και δυσπρόσιτες περιοχές, διάσταση η οποία κινδυνεύει να διαταραχτεί. Για παράδειγμα, η μείωση του προϋπολογισμού θα έχει σαν συνέπεια την μείωση των εξόδων ακόμη και στην βενζίνη, γεγονός που θα έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση των μετακινήσεων μας στις εκτός έδρας περιοχές και τον αντίστοιχο περιορισμό της υποστήριξης των ψυχικά πασχόντων σ' αυτές.
Για εμάς μείωση του προϋπολογισμού σημαίνει μείωση της αποτελεσματικότητας της δουλειάς προς τους λήπτες των υπηρεσιών μας. Η μείωση αυτή, όπως και η καθυστέρηση των πληρωμών μας, αποτελεί προειδοποιητικό σήμα για περαιτέρω περικοπές και μειώσεις και μας δημιουργεί έντονο προβληματισμό για την προοπτική λειτουργίας της Κ.Μ.Ψ.Υ.
Χαρακτηριστικά σας αναφέρουμε πως κάποιοι από εμάς, λόγω των καθυστερήσεων των πληρωμών μας, δυσκολευόμαστε να ανταπεξέλθουμε στις βασικές ανάγκες της καθημερινότητας.
Η συνεχόμενη συρρίκνωση της χρηματοδότησης θα έχει αναπόφευκτα σαν συνέπεια την υποβάθμιση της ποιότητας της δουλειάς μας, μειώνοντας το δικαίωμα των ψυχικά πασχόντων για λήψη αναγκαίων γι' αυτούς υπηρεσιών μέσα στα πλαίσια της Κοινότητας, με κίνδυνο αύξησης των ψυχιατρικών υποτροπών και των αναγκαστικών νοσηλειών κατόπιν εισαγγελικής εντολής. Είναι άλλωστε γνωστό ότι η νοσηλεία και η παραμονή των ψυχικά πασχόντων σε ψυχιατρικά ιδρύματα αποδεικνύεται όχι μόνο θεραπευτικά ανεπαρκής, γεγονός που γέννησε και την ανάγκη δημιουργίας κοινοτικών δομών ψυχικής υγείας, αλλά και εν τέλει περισσότερο δαπανηρή για τον κρατικό προϋπολογισμό.
Παρά τις αρνητικές υπάρχουσες συνθήκες, που μόνο ανασφάλεια και αβεβαιότητα για το αύριο μας προκαλούν, δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας και προσπαθούμε να διαφυλάξουμε την ποιότητα του έργου μας προστατεύοντας ταυτόχρονα και, όσο αυτό είναι εφικτό, τους λήπτες των υπηρεσιών μας.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Να αναγνωριστούν οι ανάγκες των ψυχικά πασχόντων και να προστατευτεί το δικαίωμά τους για πρόσβαση σε ποιοτικές και δωρεάν υπηρεσίες ψυχικής υγείας στον τόπο κατοικίας τους
Να μην υπάρξει μείωση στην χρηματοδότηση της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας
Να διασφαλιστεί η σταθερότητα και η τακτικότητα των επιχορηγήσεων από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
Να διατηρηθεί και να επεκταθεί το δίκτυο των κοινοτικών δομών ψυχικής υγείας στα νησιά της Κεφαλονιάς, της Ζακύνθου και της Ιθάκης ώστε να υπάρχει πλήρης κάλυψη των αναγκών των χρηστών υπηρεσιών ψυχικής υγείας μέσα στα πλαίσια του τομέα τους
Να μην πληρώσουν για άλλη μια φορά τις συνέπειες της κρίσης οι πλέον αθώοι, οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν προβλήματα ψυχικής υγείας, και οι οποίοι αποτελούν ήδη τα μεγαλύτερα θύματα κοινωνικού αποκλεισμού.