ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΤΟΥ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟΥ «ΘΕΤΙΣ» ΑΧΙΛΛΕΑ ΒΑΣΙΛΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΚΟ ΕΠΑΨΥ

Το τελευταίο διάστημα έχουμε γίνει μάρτυρες μιας οξείας αντιπαράθεσης μέσα από το διαδίκτυο γύρω από την απόλυση, από την ΜΚΟ ΕΠΑΨΥ, του επί 14 χρόνια επιστημονικά υπεύθυνου του οικοτροφείου «Θέτις» Αχιλλέα Βασιλικόπουλου.

Είναι προφανώς πολλοί οι λόγοι που εξηγούν γιατί αυτή, μεταξύ δεκάδων άλλων απολύσεων και εξαναγκασμών (έμμεσων ή άμεσων) σε παραίτηση από όλες σχεδόν τις ΜΚΟ (πρόσφατα και μιας συνδικαλίστριας από την Κλίμακα), μπήκε (και καλώς μπήκε) στο κέντρο της προσοχής.

Ενας από αυτούς είναι γιατί, όπως προκύπτει από τα κείμενα συμπαράστασης που δημοσιεύτηκαν, ο Αχ. Βασιλικόπουλος έχαιρε της εκτίμησης όλων των συνεργατών του προσπαθώντας να περισώσει, μέσα σε πολύ δύσκολους καιρούς, μερικές από τις αξίες και τις αρχές της ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, αυτών που την συγκροτούν ως τέτοια και οι οποίες δεν είναι προφανώς της αρεσκείας των ιδιοκτητών της εταιρείας.

Ενας δεύτερος λόγος, συνδεδεμένος με τον πρώτο, το κύριο σημείο τριβής, αυτό που επέφερε την οριστική ρήξη με τη Διοίκηση της εταιρείας, αφορά την παρακράτηση των συντάξεων των ενοίκων των δομών, ένα θέμα που έχει ευαισθητοποιήσει όλο το χώρο της ψυχικής υγείας. Η ΕΠΑΨΥ, ακολουθώντας στην πράξη τις διαχειριστικές λογικές της ‘ρεαλιστικής προσαρμογής’ στη υπάρχουσα κατάσταση, που έχει υιοθετήσει εδώ και πολύν καιρό, σε διαμετρική αντιδιαστολή με τις διακηρύξεις στα λόγια, πίεζε το προσωπικό της, πολύ πριν ψηφιστεί ο σχετικός νόμος που επεκτείνει την παρακράτηση (μετά τα ΝΠΔΔ) στα ΝΠΙΔ, να την θέσει σ΄ εφαρμογή, με τη δικαιολογία της περικοπής της κρατικής επιχορήγησης στις ΜΚΟ κατά 55% για το 2012, προκειμένου να καλυφθούν τα λειτουργικά έξοδα.

Αυτός ο αυθαίρετος σφετερισμός του προσωπικού εισοδήματος, τον οποίο η Διοίκηση της ΕΠΑΨΥ διέτασσε το προσωπικό της να επιτελέσει, έχει μια νομική ονομασία… Εχει γίνει πολλές φορές, στο απώτερο και στο πρόσφατο παρελθόν, σε διάφορες ΜΚΟ που αντιμετώπιζαν οικονομική στενότητα και η αντιπαράθεση με εργαζόμενους που αντιδρούσαν (και γι΄ αυτό απολύθηκαν), έφτασε μέχρι τα δικαστήρια, ενώ ήδη εκκρεμούν και δίκες γύρω από τέτοιου τύπου «παρακρατήσεις».

Επειδή είναι η πράξη που αποδεικνύει του λόγου το αληθές, ό,τι κι ΄ αν λέει η εταιρεία γύρω από τις διαφορές της με τον επιστημονικά υπεύθυνο του «Θέτις», για τον ‘επιλεκτικό τρόπο μεταφοράς των μηνυμάτων της Διοίκησης’ (δεν διευκρινίζεται, μόνο, το μέγεθος της απόστασης, ‘από τα ψηλά στα χαμηλά’, που έπρεπε να γίνει αυτή η μεταφορά) για να ακολουθηθεί μια γραμμή ‘σύμφωνα με τα πρότυπά της’, τα δικαιώματα των ενοίκων τα διασφάλιζε μια πρακτική στη λογική του Αχ. Βασιλικόπουλου ενάντια ακριβώς στην απαίτηση της Διοίκησης για ‘παρακράτηση’.

Και μιλάει από μόνο του το γεγονός ότι αυτοί που πίεζαν (και εν τέλει απέλυσαν) τον Αχ. Βασιλικόπουλο για μιαν εκτός πάσης νομιμότητας ‘παρακράτηση’, είναι οι ίδιοι που εν συνεχεία έβγαζαν ανακοινώσεις με τις οποίες έχυναν κροκοδείλια δάκρυα όταν ψηφίστηκε η τροπολογία του Λοβέρδου, που επεκτείνει την παρακράτηση στα ΝΠΙΔ, όταν δηλαδή, θεσμοθετήθηκε αυτό για το οποίο φάνηκε ότι, με δεδομένη τη αντίδραση των λειτουργών, δεν θα μπορούσαν ακίνδυνα να θέσουν σε εφαρμογή χωρίς νομοθετική ρύθμιση.

Γιατί είναι ένα ερώτημα, ποιοι διατύπωσαν και έφεραν ξαφνικά μέσα στο νομοσχέδιο - σκούπα του Φλεβάρη την τροπολογία για τη παρακράτηση στα ΝΠΙΔ, κάτι που είχε παραληφθεί τα περασμένο καλοκαίρι όταν ψηφίστηκε η τροπολογία για την παρακράτηση στα ΝΠΔΔ, καθώς φαινόταν ότι θα υπήρχαν ‘νομικά προβλήματα’, σύμφωνα και με δηλώσεις εκπροσώπων του Δικτύου ‘Αργώς’.

Ποιο επιτελείο, λοιπόν, ‘μεταρρυθμιστών συμβούλων’ έφερε στο προσκήνιο και κατάφερε να ‘τρυπώσει’ την τροπολογία στο νομοσχέδιο, όταν μάλιστα η περικοπή του 55% ήταν πια δεδομένη-ποιες επιτροπές για το ‘Ψυχαργώς’ ή άλλες, μέλη των οποίων λειτουργούν ως επιτελείς του Λοβέρδου για την ψυχική υγεία, επενδύοντας στην προτίμησή του για ρηξικέλευθους συμβούλους - τέτοιους που να μπορούν να σερβίρουν την ουσία του μνημονίου με ‘αντιμνημονιακό’ λόγο - αλλά και στην απλοχεριά του όσον αφορά την παραχώρηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ στους ιδιώτες.

Είναι προφανές ότι αυτές οι περίπλοκες διαδρομές αναρρίχησης στις ατραπούς της εξουσίας δεν επιτρέπουν την ‘ιδεολογικοποίηση της σύγκρουσης’ και απεχθάνονται την ‘κουλτούρα των άκρων που οδηγεί στην ήττα(!) της σκέψης και στην παραμόρφωση της πραγματικότητας’. Το ερώτημα είναι, ποιας πραγματικότητας, για το συμφέρον ποιού; Των ασθενών και του προσωπικού ή των ‘από πάνω’;

Η απόλυση του Αχιλλέα Βασιλικόπουλου δεν είναι απλώς μια ατομική περίπτωση ενός ‘καλού συναδέλφου’, ούτε μια προσωπική αντιπαράθεση. Σηματοδοτεί το οριστικό ξεστράτισμα ενός ‘τρένου’ που έχει ξεφύγει εδώ και πολύν καιρό από τον αρχικό, δηλωμένο προορισμό του. Σε μια διαδρομή στην διάρκεια της οποίας οι λέξεις έχασαν σιγά-σιγά το νόημά τους, τη αρχική σημασία τους, μετατρεπόμενες σε απλό περιτύλιγμα μιας πρακτικής και μιας κουλτούρας σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση από αυτή για την οποία δημιουργήθηκαν και διατυπώθηκαν. Ένα περιτύλιγμα από αυτά που κατ΄ ανάγκην συνοδεύουν τις φιλοδοξίες της αναρρίχησης και της παρουσίας σε οργανισμούς, διεθνείς ή ελληνικούς, πάντα με την υποστήριξη του στενού κράτους, λειτουργώντας στο επίπεδο του θεάματος και όχι μιας πρακτικής που αλλάζει ριζικά τη υπάρχουσα ιδρυματική αθλιότητα, την οποία περιορίζεται απλώς να εξωραϊζει και που, όταν την καταγγέλλει, αυτή η καταγγελία είναι απλώς ‘για να πάμε παρακάτω’, σε κάτι που δεν αγγίζει ούτε κατ΄ εφαπτομένην την πραγματικότητα που καταγγέλθηκε.

Σ΄ αυτό το ‘τρένο’ ανέβηκε η ΕΠΑΨΥ, όπως και άλλες ΜΚΟ (δηλαδή, οι παλιότερες) ήδη από την Λέρο (από εκεί που ξεκίνησε και ο Αχ. Βασιλικόπουλος, χωρίς, όμως, ν΄ ανέβει στο ‘τρένο’), όταν αποφάσισε να συμμετάσχει στο πρόγραμμα των επιτελών του τότε Υπουργού Υγείας (1990), που κυριολεκτικά έπνιγε τις παρεμβάσεις των ΜΚΟ σε μια δίμηνης διάρκειας παρουσία, η οποία είχε, μεταξύ άλλων, ως αποτέλεσμα την αυστηρή κριτική των τότε εμπειρογνωμόνων, ότι πήγαν εκεί (οι ΜΚΟ) για να επιλέξουν τους ‘καλλίτερους’ (‘cream off the best’) αφήνοντας το ψυχιατρείο όπως το βρήκαν.

Είχε προφανώς θεωρηθεί, στη βάση της αποφυγής, ήδη από τότε, της ‘κουλτούρας των άκρων’ (ή, κατά την εναλλακτική ορολογία, που ακούστηκε και αυτή πρόσφατα, του ‘αριστερίστικου κανιβαλισμού’), ότι η μη αποδοχή των βιαστικών, επίπλαστων λύσεων της εξουσίας και ο σχηματισμός μιας συμμαχίας για την προώθηση ενός ριζικά εναλλακτικού παραδείγματος, θα ισοδυναμούσε με το να μείνουμε ‘έξω από το τρένο’.

Είναι αυτό το ‘τρένο’ που τώρα πια έχει οδηγηθεί στην άλλη όχθη. ‘Ψυχοκοινωνική αποκατάσταση’, ‘μεταρρύθμιση’, ‘κοινότητα’, ‘παρέμβαση την κρίση’, έξω και μακριά από εκεί που διακυβεύεται το τι είναι και πώς μετασχηματίζεται ο ψυχιατρικός θεσμός και τι διαδρομή έχει εντός αυτής το πάσχων υποκείμενο - λεκτικά σχήματα, δημόσιες σχέσεις, εμπειρογνώμονες που, πλέον, συμβαδίζουν (όταν δεν είναι μέσα) στο παιχνίδι, ‘ομοιώματα’ υπηρεσιών, λογικές επιβίωσης επιχειρηματικού τύπου, στο όνομα τη αποφυγής των αγκυλώσεων του δημοσίου (ούτως ή άλλως, υπαρκτών, αλλά ποια είναι η μέθοδος καταπολέμησης και υπέρβασής τους;), υπηρεσίες αυτοαναφορικές, ερήμην της συγκρότησης ενός πραγματικά δημόσιου, ολοκληρωμένου, κοινοτικού συστήματος ψυχικής υγείας.

Η διαδρομή του ‘τρένου’ στη βάση μιας λογικής του θεάματος. Εν μέσω, δηλαδή, μιας πραγματικότητας (αυτής που καμιά ‘ιδεολογικοποίηση των συγκρούσεων’ δεν μπορεί να παραμορφώσει) η οποία συνίσταται σ΄ αυτό που ο Γκι Ντεμπόρ είπε εύστοχα για την κοινωνία του θεάματος : «επειδή δεν είναι, γι΄ αυτό φαίνεται».

Η απόλυση του Αχ. Βασιλικόπουλου σηματοδοτεί μια κρίσιμη καμπή σ΄ αυτή την πορεία. Εν μέσω αυτής της χωρίς ορατό τέλος κρίσης, της δραστικής περικοπής των χρηματοδοτήσεων, της πλήρους απεξάρθρωσης της ψυχικής υγείας (στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα) και παρ΄ όλο το πάρτι των ΜΚΟ με το ΕΣΠΑ, ριζικές αναδιαρθρώσεις είναι ενόψει.

Το μνημόνιο δεν αφήνει άλλα περιθώρια. Ο δρόμος για τις συγχωνεύσεις, τα κλεισίματα, τις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών χωρίς τέλος, αλλά και την κερδοσκοπική δραστηριότητα, παρά τα όποια περιτυλίγματα που θα κινητοποιηθούν, έχει ανοίξει. Ανθρωποι που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των χρηστών και των ενοίκων των δομών και αντιστέκονται στην μετεξέλιξη σε μια τεχνοκρατική και ακραιφνώς επιχειρηματική διαχείριση, αποτελούν εμπόδιο που πρέπει να βγει από τη μέση.

Είναι από αυτή την άποψη που θεωρούμε απαράδεκτη την απόλυση του Αχ. Βασιλικόπουλου, όπως και κάθε απόλυση στον ιδιωτικό τομέα (στον δημόσιο σύντομα «θ΄ αρχίσουν τα όργανα») και γι΄ αυτό απαιτούμε την άμεση επαναπρόσληψή του, με ταυτόχρονη αποδοχή των αρχών πάνω στις οποίες λειτουργεί αυτός και η θεραπευτική ομάδα που τον στηρίζει και συνεργάζεται εδώ και πολλά χρόνια μαζί του.

7/5/2012

Psyspirosi.gr

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε την απάντηση της ΕΠΑΨΥ

σχετικά με την απόλυση του Α.Βασιλικόπουλου

Σχετικά με την απόλυση του Α. Βασιλικόπουλου

Με έκπληξη παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες ένα θέατρο του παραλόγου σχετικά με την απομάκρυνση του Αχιλλέα Βασιλικόπουλου από την θέση του Επιστημονικά Υπευθύνου του Κοινοτικού σπιτιού «Θέτις». Προς σεβασμό σ’ όλα τ’ άτομα που δέχονται υπηρεσίες από την ΕΠΑΨΥ και τους υπόλοιπους εργαζομένους της απαιτούμε να σταματήσει η διαστρέβλωση που υποκινεί συκοφαντίες και ανώνυμη λασπολογία. Με αφορμή δημοσιεύματα του Τύπου που ακολούθησαν ανακοινώσεις εργαζομένων στο χώρο της ψυχικής υγείας σχετικά με την απόλυση του κ. Α. Βασιλικόπουλου από την πλευρά της Ε.Π.Α.Ψ.Υ. δηλώνουμε τα ακόλουθα:

Η Ε.Π.Α.Ψ.Υ. ιδρύθηκε το 1988 και έκτοτε δραστηριοποιείται αδιάκοπα με σκοπό την προσφορά ενός μοντέλου παροχής ψυχιατρικής φροντίδας στην Κοινότητα με βάση τις αρχές της Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης. Έχει την ευθύνη 17 δομών Ψυχικής Υγείας. Το έργο της έχει αναγνωριστεί και υποστηρίζεται επίσημα τόσο από το Υπουργείο Υγείας όσο και από Συλλόγους Οικογενειών για την ψυχική υγεία, Δημοτικές Αρχές ανά την Ελλάδα, εκπροσώπους κοινωνικών τοπικών συλλόγων, διεθνών επιστημονικών εταιρειών κ.α. Όλοι χειραγωγούμενοι και παραπλανημένοι;

Παρ’ όλες της προσπάθειες που καταβάλλονται σε αυτήν την προπαγανδιστική εκστρατεία σπίλωσης της Ε.Π.Α.Ψ.Υ. προκειμένου να συσκοτιστούν οι πραγματικές σχέσεις και οι αιτίες που οδήγησαν την Ε.Π.Α.Ψ.Υ. στην απόλυση του Αχιλλέα Βασιλικόπουλου, αυτές δεν μπορούν και να εξαφανιστούν.

Στο τέλος του 2010 η Ε.Π.Α.Ψ.Υ. μετά από αίτημα της Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας (Δ.Ψ.Υ.) και της Εταιρείας Ψυχικής Υγείας Παιδιού και Εφήβου (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.) ανέλαβε την επιστημονική και διοικητική ευθύνη 3 κοινοτικών σπιτιών/ ξενώνων και 2 προστατευόμενων διαμερισμάτων, καθώς η Ε.Ψ.Υ.Π.Ε. αδυνατούσε να τις διαχειριστεί. Από τους 45 εργαζόμενους των δομών αυτών που αναλάβαμε σε πολύ σύντομο χρόνο και με άπειρες γραφειοκρατικές δυσκολίες, η Ε.Π.Α.Ψ.Υ. έλυσε τη συνεργασία έπειτα από 12 μήνες μόνο με μία ψυχολόγο (λόγω συμφωνίας για υπερβολική αμοιβή με την προηγούμενη διοίκηση) και με τον κ. Βασιλικόπουλο. Κατά την διάρκεια των 16 μηνών που λειτουργούμε τις δομές αυτές, όλοι οι εργαζόμενοί τους έχουν συμμετάσχει σε ομάδες εργασίας, σε σειρά εκπαιδευτικών σεμιναρίων με ξένους εμπειρογνώμονες και σε διάφορες άλλες δράσεις και προγράμματα της Ε.Π.Α.Ψ.Υ. Ο κ. Βασιλικόπουλος στάλθηκε με πρόταση του κ. Στυλιανίδη σε εκπαιδευτικό ταξίδι στην Τεργέστη. Αυτό είναι το κλίμα επιβολής και εκφοβισμού; Η αλήθεια είναι ότι προχωρήσαμε στην διακοπή της συνεργασίας με τον κ. Βασιλικόπουλο, καθώς επί 16 μήνες υπήρχε μόνιμο πρόβλημα επικοινωνίας μεταξύ της δομής «Θέτις» και της διοίκησης της Ε.Π.Α.Ψ.Υ. και αδυναμία της δομής να λειτουργήσει ως μέρος ενός οργανισμού, γεγονός που οφειλόταν κυρίως στην επιλεκτική μεταφορά των μηνυμάτων της διοίκησης από τον κ. Βασιλικόπουλο προς το προσωπικό της δομής και στην αντικειμενική αδυναμία του να βοηθήσει ώστε να λειτουργήσει η δομή σύμφωνα με τα πρότυπά μας. Και βεβαίως η δεκαετής εμπειρία του κ. Βασιλικόπουλου στον χώρο, δεν μπορεί να αναιρέσει την έλλειψη επιστημονικής του κατάρτισης, αφού έχει κάνει σπουδές φυσιοθεραπευτή και όχι ψυχολόγου, γεγονός που εξηγεί και την εμμονή του να λειτουργεί η δομή αυτόνομα, ώστε να συγκαλύπτονται οι ελλείψεις. Δυστυχώς παρά τις επανειλημμένες συναντήσεις του ιδίου και των εργαζομένων της δομής με την διοίκηση της Ε.Π.Α.Ψ.Υ. με διάφορες θεματικές, κατά την διάρκεια των οποίων διαπιστώθηκε από κοινού το πρόβλημα (χωρίς όμως ο ίδιος να αναγνωρίζει καμία προσωπική ευθύνη και χωρίς να προτείνει κανένα τρόπο υπέρβασής του) και έγιναν προτάσεις και δόθηκαν συστάσεις, ο κ. Βασιλικόπουλος όχι μόνον δεν έκανε καμία προσπάθεια να τις ακολουθήσει προς επίλυση του προβλήματος, αλλά τις τορπίλιζε και η απομάκρυνσή του από την δομή ήταν πλέον μονόδρομος.

Αυτή είναι η αλήθεια και η προσπάθεια απόδοσης της απομάκρυνσής του δήθεν στην έκφραση της αντίρρησής του τον Φεβρουάριο 2012 στην πρόταση της διοίκησης για κάλυψη ατομικών αναγκών από τα επιδόματα και τις συντάξεις των ενοίκων (που τελικά αποσύρθηκε από την διοίκηση) δεν έχει καμία βάση και γίνεται εκ του πονηρού. Σημειωτέον ότι η πρόταση έγινε δημοσίως, ενώπιον των Επιστημονικά Υπευθύνων και λοιπών εργαζομένων και ήταν ένα από τα πολλά σχέδια που επεξεργάστηκε η διοίκηση της Ε.Π.Α.Ψ.Υ. και συζήτησε με τους εργαζόμενους, ενόψει της περικοπής του 55% της χρηματοδότησης και τον κίνδυνο αδυναμίας κάλυψης βασικών αναγκών όπως διατροφής, θέρμανσης κλπ. των ενοίκων και επιστροφής τους στα άσυλα, τα δε άλλα σχέδια ήταν περικοπή μισθών, περικοπή προσωπικού, συγχώνευση ή κλείσιμο συγκεκριμένων δομών, μείωση ενοικίων κλπ. Ούτε ήταν ο κ. Βασιλικόπουλος ο μόνος που εξέφρασε την αντίρρησή του για την πρόταση αυτή. Τουλάχιστον άλλοι τρεις Επιστημονικά Υπεύθυνοι και αρκετοί εργαζόμενοι διαφώνησαν με τη δυνατότητα και νομιμότητα της πρότασης και παρόλα αυτά εξακολουθούν να εργάζονται στην Ε.Π.Α.Ψ.Υ. και ευελπιστούμε ότι θα συνεργάζονται μαζί μας για πολύ καιρό ακόμα. Ο κ. Βασιλικόπουλος προσπαθεί να συγκαλύψει τις επιστημονικές του ελλείψεις και την αποτυχία του, υποκινώντας συκοφάντες και ρίχνοντας λάσπη στην Ε.Π.Α.Ψ.Υ., ενός οργανισμού με αναμφισβήτητα μεγάλη ιστορία και διαδρομή στην ψυχοκοινωνική αποκατάσταση. Εκτός και εάν πραγματικά πιστεύει, αυτός και οι υποστηρικτές του ότι αυτοί είναι που αγωνίστηκαν για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και ότι αυτοί έχουν το αποκλειστικό copyright στο σύνθημα «όχι στο κλείσιμο των δομών ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης».

Αλλά εμείς δε θα σταματήσουμε τον αγώνα που δίνουμε χρόνια τώρα σε επιστημονικό, θεσμικό, πολιτικό, κοινωνικό και επικοινωνιακό επίπεδο (κι όχι σε συνδικαλιστικό όπως οι συκοφάντες μας) σε Ελλάδα και Ευρώπη για τη συνέχιση της λειτουργίας και την ενίσχυση των δομών ψυχικής υγείας, αναλαμβάνοντας ουσιαστικά νομικές και θεσμικές ευθύνες και ελεγχόμενοι για περισσότερα από 1850 άτομα που δέχονται υπηρεσίες ανά έτος από την ΕΠΑΨΥ και 210 εργαζόμενους, αναπτύσσοντας συνεργασίες και δράσεις και καταθέτοντας προτάσεις. Η λασπολογία, η διαστρέβλωση μιας διαφωνίας, η ιδεολογικοποίηση μίας σύγκρουσης, με δυο λόγια η κουλτούρα των άκρων οδηγεί στην ήττα της σκέψης και την πλήρη παραμόρφωση της πραγματικότητας.

Προς απογοήτευση όλων αυτών που επισταμένα ηρωοποιούν πρόσωπα πετώντας λάσπη σε οτιδήποτε διαφοροποιείται, δηλώνουμε ότι όλοι εμείς που εργαζόμαστε στις γραμμές ενός οργανισμού με μεγάλη ιστορία και διαδρομή στην ψυχοκοινωνική αποκατάσταση δεν συμφωνούμε με τις θέσεις που έχουν αναρτηθεί στο διαδίκτυο αλλά και στον τύπο χαρακτηρίζοντας το περιεχόμενο όχι μόνο ψευδές και παραπλανητικό αλλά και διατυπωμένο εκ του πονηρού για την συστηματική έκθεση και προσβολή της Ε.Π.Α.Ψ.Υ.

Οι αγκυλώσεις, η προκατάληψη και ο καλυμμένος αυταρχισμός ανήκουν σε άλλες εποχές. Μπορούμε να συνεχίσουμε αυτό που δημιουργικά κάνουμε εδώ και 25 χρόνια: Την ανανέωση του λόγου και της πρακτικής της κοινωνικής ψυχιατρικής και την σθεναρή υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ατόμων με ψυχικά προβλήματα.

Το ΔΣ της ΕΠΑΨΥ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΟΚΑΝΑ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ 11 – ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ και FAX: 210 8827514
Αθήνα, 28.04.2012
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΚΑΝΑ
  • Η απορρόφηση της λίστας που με τυμπανοκρουσίες προαναγγέλθηκε ότι θα ολοκληρωθεί τον Οκτώριο του 2011, παραπέμφθηκε για τον Νοέμβριο του 2011, για το τέλος του 2011, για το τέλος του χειμώνα του 2012 και τώρα για τον Αύγουστο του 2012. Η λίστα δεν απορροφήθηκε - αλλά ο υπουργός όλους αυτούς τους  μήνες «έχτιζε» το προφίλ του αδιαφορώντας για την ουσία..
  • Οι μονάδες υποκατάστασης στο κέντρο της Αθήνας και του Πειραιά «δεν θα έκλειναν, διότι σε όλο τον κόσμο οι μονάδες πρέπει να βρίσκονται εκεί που βρίσκεται το πρόβλημα, δηλαδή στο κέντρο των πόλεων». Τελικά έκλεισαν καταργώντας 1427 (!!!) θέσεις θεραπείας και αφήνοντας ανεκμετάλλευτα εξοπλισμένα κτίρια του ΟΚΑΝΑ να ρημάζουν, χωρίς προοπτική αξιοποίησης.
  • Οι νέες μονάδες λειτουργούν μέσα στα νοσοκομεία αλλά μακριά από αυτά: περιφραγμένες με κάγκελα από παντού για να μην έρχεται κανείς σε επαφή με τα «μιάσματα», δίπλα σε νεκροτομεία και χώρους απορριμάτων. Με έναν ψυχίατρο ανά δομή (αν και υπάρχουν και μονάδες στις οποίες δεν υπάρχει γιατρός παρά μόνο μια ή δυο φορές την εβδομάδα), με έναν παθολόγο μια ή καμία φορά την εβδομάδα (την ώρα που το AIDS έχει αυξηθεί κατά 1240%, η κίρρωση από χρόνια ηπατίτιδα σκοτώνει τους εξαρτημένους και οι δομές και παροχές υγείας συρρικνώνονται), με νοσηλευτές και θεραπευτές που δεν αρκούν ούτε κατά διάνοια για να καλύψουν τις ελάχιστες ανάγκες των προγραμμάτων.
  • Ενώ οι ελαστικές σχέσεις εργασίας ήταν «ανεπίτρεπτες» για την Διοίκηση του ΟΚΑΝΑ το 2010,  γι΄αυτό και απέλυσε ουσιαστικά το προσωπικό που είχε προσλάβει η προηγούμενη κυβέρνηση - η ίδια Διοίκηση το 2012 πανηγυρίζει για την νομοθετική θεσμοθέτησή τους και για τη δυνατότητα που της δίνεται να προσλάβει γιατρούς, νοσηλευτές και θεραπευτές με μπλοκάκι.
  • Οι εργαζόμενοι «χωρίς την αδιάλειπτη ‘ψυχή τε και σώματι’ παρουσία των οποίων, δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει τίποτε» (όπως η ίδια η Διοίκηση ομολογεί στον Απολογισμό Έργου της Διετίας 2011-2012), παραμένουν χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για πάνω από 3 χρόνια. Η Διοίκηση με πρωτοφανή σκληρότητα όχι μόνο αρνείται να υπογράψει ενώ γνωρίζει τις επιπτώσεις που αυτό έχει για τους εργαζόμενους, αλλά με δεσποτισμό που δεν αρμόζει σε έναν Οργανισμό που ασχολείται με θεραπεία και υποστήριξη ατόμων που πάσχουν, απαξιεί ακόμα και να συναντήσει τους εκπροσώπους του Συλλόγου Εργαζομένων.
Η Διοίκηση του ΟΚΑΝΑ, αντί να αναγνωρίσει την υπερπροσπάθεια και το έργο των εργαζομένων εξασφαλίζοντάς τους με την υπογραφή σύμβασης πριν τις 14 Μαΐου οπότε λήγει η προθεσμία, ουσιαστικά επιθυμεί να τους καταδικάσει στην ανασφάλεια, την φτώχεια και την επαγγελματική εξουθένωση, υπηρετώντας πιστά τις επιταγές της Τρόικας, της κυβέρνησης και του Υπουργού.
Δεν θα το επιτρέψουμε!
Αυτή η τεράστια καθημερινή προσπάθεια μας μέσα σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες μας κάνει ακόμη πιο αποφασισμένους και μαχητικούς:
Δεν παρακαλούμε. Διεκδικούμε.
Δεν θέλουμε συγχαρητήρια, ούτε επαίνους.
Θέλουμε ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, αξιοπρεπείς αμοιβές και Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για μας – ολοκληρωμένα προγράμματα θεραπείας για τους εξαρτημένους.
Την Παρασκευή 27 Απριλίου 2012, με απόφασή της Γενικής Συνέλευσης Εργαζομένων της Αθήνας, προχωρήσαμε στην κλιμάκωση των κινητοποιήσεών μας, με κατάληψη των Κεντρικών Υπηρεσιών του Οργανισμού.
Σας καλούμε σε συνέντευξη τύπου την Τετάρτη, 12μεσ. στα κατειλημμένα γραφεία του ΟΚΑΝΑ.
ΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΚΑΝΑ

Η απόλυση του Αχ. Βασιλικόπουλου από την  Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας, με το προκλητικό επιχείρημα ότι δεν ταιριάζουν οι "χημείες" της  ΕΠΑΨΥ και του Υπεύθυνου του Κοινοτικού σπιτιού "Θέτις", είναι μία  απόλυση που σχετίζεται άμεσα με την επιβολή του μέτρου παρακράτησης - "ληστείας" των συντάξεων των φιλοξενούμενων σε οικοτροφεία, ξενώνες και ψυχιατρικά τμήματα μακροχρόνιας παραμονής.

Μερικές από τις πρακτικές  που  θα  συνοδεύουν  την εφαρμογή του μέτρου παρακράτησης των συντάξεων καθώς και κάθε άλλου μνημονιακού μέτρου θα είναι ...

"Πιέσεις" , "καταστρατήγηση θεραπευτικών αρχών", "δήθεν αξιολογήσεις", "τρομοκράτηση εργαζομένων και ασθενών", "απολύσεις" κ.α.

Πιθανόν να είναι ακόμη πιο αποτελεσματική η εφαρμογή του αν οι σχετικές εγκύκλιοι που θα εκδίδονται, από δω και στο εξής, εμπλουτιστούν με πιο σαφείς οδηγίες....   π.χ.  " Για την άμεση εφαρμογή του μέτρου καθώς και όλων των σχετικών μέτρων, παρακαλούμε όπως προβείτε, κατά βούληση, σε πιέσεις, αξιολογήσεις, τρομοκράτηση  εργαζομένων και ασθενών , απολύσεις ή ό,τι παρόμοια πρακτική κρίνετε ότι θα είναι αποτελεσματική. Όπου κρίνετε σκόπιμο  μπορείτε, ταυτόχρονα, να προβαίνετε ακόμη και  σε δηλώσεις καταδίκης του μέτρου ή και να καταγγέλλετε την κυβερνητική πολιτική και το Μνημόνιο. Σημασία έχει το αποτέλεσμα...." 

Περί "χημείας" και σύγχρονης "αλχημείας"… (1)

Mια εικόνα χίλιες λέξεις...

Μπορεί η Διοίκηση της ΕΠΑΨΥ να μην έχει καμία "χημεία" με τον Αχιλλέα Βασιλικόπουλο (και γι' αυτό τον απέλυσε) φαίνεται όμως ότι έχει απόλυτη "χημεία" με τον επίτροπο    της Ε.Ε.  Laszlo Andor και τον υφυπουργό Μπόλαρη, οι οποίοι μεθόδευσαν (μέσω του Μνημονίου )   και αποφάσισαν την παρακράτηση των συντάξεων των ασθενών στον Ιδιωτικό και στο Δημόσιο τομέα.

(H φωτογραφία - από το site του Μπόλαρη-  είναι από το διήμερο συνέδριο της 30-31/3/2012 των WAPR,ΕΠΑΨΥ,κλπ με κόστος 180.000 ευρώ.)


 

 

Περί "χημείας" και σύγχρονης "αλχημείας"… (2)


Η υποψήφια βουλευτής του ακροδεξιού -μνημονιακού- ΛΑΟΣ, δέχεται επίσκεψη από τους επιστημονικά υπεύθυνους των δομών της ΕΠΑΨΥ στην Εύβοια...

Θα ήταν ενδιαφέρον να γνωρίζουμε και τις θέσεις του ΛΑΟΣ σε σχέση με την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση

και την Ψυχοκοινωνική Αποκατάσταση  καθώς,  από ό,τι φαίνεται, και εδώ υπάρχει "χημεία" .

 

Πατήστε εδώ για να διαβάσετε την καταγγελία της ΣΕΨΑΕΚΟ για την απόλυση,

εδώ για το Δελτίο τύπου των εργαζομένων "Θέτις" για την απόλυση του Α.Βασιλακόπουλου

και εδώ για διαμαρτυρία πρώην εργαζομένων στο κοινοτικό σπίτι η  "Θέτις"

psyspirosi.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΘΕΤΙΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΟΥ ΑΧΙΛΛΕΑ ΒΑΣΙΛΙΚΟΠΟΥΛΟΥ


Ένα «όχι» που βγήκε από μια βαθιά πεποίθηση, είναι πολύ καλύτερο -και πιο μεγαλειώδες-
από ένα «ναι» που ειπώθηκε για να ευχαριστήσει ή, χειρότερα, για να αποφύγει φασαρίες.

Μαχάτμα Γκάντι.


Ό,τι χτίζεται με κόπο, δεν γκρεμίζεται με διοικητικές αποφάσεις!

Η αιφνίδια απόλυση του Αχιλλέα Βασιλικόπουλου, επιστημονικά υπεύθυνου του Κοινοτικού Σπιτιού “Η Θέτις”, από την Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας (ΕΠΑΨΥ), στις 10 Απριλίου 2012, παραμένει ακατανόητη και άδικη για όλους εμάς που γνωρίζουμε τη δράση, το έργο και την προσφορά του στον τομέα της ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης.

Το Κοινοτικό Σπίτι “Η Θέτις” (Ξενώνας – Μονάδα Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης), λειτουργεί από το 1993, στο πλαίσιο του προγράμματος αποασυλοποίησης του ΠΙΚΠΑ Λέρου, και παρέχει στέγη, φροντίδα και υποστήριξη σε δώδεκα άτομα με νοητική υστέρηση και ψυχικές διαταραχές, δύο εκ των οποίων διαμένουν πλέον σε προστατευόμενο διαμέρισμα. Παράλληλα, το Κοινοτικό Σπίτι παρέχει εκπαιδευτικό έργο σε φοιτητές και επαγγελματίες ψυχικής υγείας που στελεχώνουν ανάλογες κοινοτικές δομές.

Από τον περασμένο χρόνο, όπου η ΕΠΑΨΥ ανέλαβε την ευθύνη της λειτουργίας του Κοινοτικού Σπιτιού “Η Θέτις”, αιφνίδιες διοικητικές αποφάσεις, όπως η μη ανανέωση της σύμβασης της ψυχολόγου και η διακοπή των εποπτικών συναντήσεων της ομάδας εργαζομένων, έχουν διαταράξει τη λειτουργία της δομής.

Η αυθαιρεσία των “διοικητικών αποφάσεων” κορυφώθηκε όταν η διοίκηση της ΕΠΑΨΥ ζήτησε τη σύμφωνη γνώμη των υπευθύνων, έτσι ώστε να παρακρατηθεί μέρος των επιδομάτων και συντάξεων των εξυπηρετούμενων για την κάλυψη λειτουργικών εξόδων των Μονάδων. Με την παραπάνω πρόταση ο Αχιλλέας Βασιλικόπουλος διαφώνησε ανοιχτά, αφενός γιατί αυτό θα υποβάθμιζε την ποιότητα ζωής των ενοίκων των δομών -θα πρέπει να σημειωθεί ότι, εξαιτίας της πολυετούς υποχρηματοδότησης, οι ένοικοι καλύπτουν με τα επιδόματα και τις συντάξεις τις ατομικές τους ανάγκες- και αφετέρου γιατί η παρακράτηση ήταν παράνομη!

Έκτοτε, οι πιέσεις της διοίκησης προς τον Αχιλλέα Βασιλικόπουλο ήταν συχνές και έντονες. Ωστόσο, όταν ο Αχιλλέας Βασιλικόπουλος ανέπτυξε τα επιχειρήματά του για το θέμα της παρακράτησης επιδομάτων και συντάξεων, σε θεσμική συνάντηση του φορέα (διοίκησης και εργαζομένων), η διοίκηση αναγκάστηκε να αποσύρει την πρότασή της, αναγνωρίζοντας ότι είναι παράνομη. Στην ίδια συνάντηση ο επιστημονικός διευθυντής της ΕΠΑΨΥ, Στέλιος Στυλιανίδης, προφανώς ενοχλημένος από τη διαφωνία των εργαζομένων του Κοινοτικού Σπιτιού και θέλοντας να δείξει ότι όσοι διαφωνούν με τις διοικητικές αποφάσεις “δεν χωράνε” στην ΕΠΑΨΥ, πρότεινε στους ίδιους να αναλάβουν την ευθύνη της λειτουργίας του Κοινοτικού Σπιτιού.

Το επόμενο διάστημα, μετά από πρωτοβουλία της διοίκησης, πραγματοποιήθηκαν συναντήσεις στο χώρο του Κοινοτικού Σπιτιού, στις οποίες οι εργαζόμενοι έλαβαν τη διαβεβαίωση ότι η διοίκηση επιθυμεί να βελτιωθεί η επικοινωνία και η συνεργασία μεταξύ των δυο πλευρών.

Όμως, μόλις δύο εβδομάδες μετά από την παραπάνω διαβεβαίωση, ο Αχιλλέας Βασιλικόπουλος κλήθηκε να παρουσιαστεί στα γραφεία της ΕΠΑΨΥ όπου του ανακοινώθηκε η απόλυσή του με την αιτιολογία ότι δεν “ταιριάζει η χημεία” (!), χωρίς να δοθεί ούτε το ελάχιστο χρονικό διάστημα για τον αποχωρισμό με τους ενοίκους και το “πέρασμα” της δουλειάς στον νέο υπεύθυνο.

Θεωρώντας άδικη και εκδικητική την απόλυση του Αχιλλέα Βασιλικόπουλου, ο οποίος εργαζόταν επί 14 χρόνια στο Κοινοτικό Σπίτι “Η Θέτις”, μόνο και μόνο επειδή εξέφρασε διαφορετική άποψη από αυτή της διοίκησης της ΕΠΑΨΥ, εκφράζουμε την έντονη αγανάκτησή μας και ζητάμε την άμεση παρέμβαση του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ως αρμόδιας εποπτεύουσας αρχής, ώστε να αποκατασταθεί η ομαλή λειτουργία του Κοινοτικού Σπιτιού καθώς και να προστατευθεί ο χώρος από παρόμοιες αυθαίρετες αποφάσεις και συμπεριφορές εις βάρος των συναδέλφων μας.

Θεωρούμε απαράδεκτο να διώκονται και να τιμωρούνται με απολύσεις συνάδελφοι που εκφράζουν την άποψή τους και αγωνίζονται για την προάσπιση των δικαιωμάτων των ψυχικά ασθενών.

Το γεγονός ότι φορείς ψυχικής υγείας, που με κάθε ευκαιρία διακηρύττουν το ενδιαφέρον τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν ανέχονται ούτε καν τις διαφορετικές απόψεις είναι ένα φαινόμενο που θα πρέπει να ανησυχήσει όχι μόνο τους εργαζόμενους στο χώρο αλλά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.

Η ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΘΕΤΙΣ

ΑΣΠΑΣΙΑ ΤΖΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΗΜΟΥ

ΙΛΙΑ ΧΑΤΖΗ

ΛΙΛΙΑΝ ΤΣΑΚΙΡΗ

ΑΝΝΑ ΚΟΥΜΟΥΤΣΑΚΟΥ

ΜΑΡΙΑ ΚΥΒΕΤΟΥ

ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΛΥΤΑΡΙΑ

ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΖΑΛΑΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΡΟΥΣΣΟΣ

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΚΟΛΥΡΗ

 

Δευτέρα, 23 Απριλίου 2012

Διαμαρτυρία πρώην εργαζομένων στο Κοινοτικό Σπίτι "Η Θέτις"

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΡΩΗΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΣΠΙΤΙ «Η ΘΕΤΙΣ»
Ο Αχιλλέας Βασιλικόπουλος, ο οποίος εργαζόταν στο Κοινοτικό Σπίτι “Η Θέτις” επί δεκατέσσερα χρόνια, εκ των οποίων τα έντεκα ως επιστημονικά υπεύθυνος, απολύθηκε από την ΕΠΑΨΥ για λόγους “χημείας” στις 10 Απριλίου 2012. Όλοι εμείς οι επί σειρά ετών εργαζόμενοι στο “Θέτις” νιώθουμε την ηθική υποχρέωση απέναντι στον κο Βασιλικόπουλο και τους ενοίκους του “Θέτις”, να καταθέσουμε δημοσίως την εμπειρία μας από την συνεργασία μας μαζί του στη λειτουργία του Ξενώνα και την άποψή μας για την απόλυσή του.
Το Κοινοτικό Σπίτι “Η Θέτις” ξεκίνησε τη λειτουργία του το Σεπτέμβρη του 1993, στο πλαίσιο του προγράμματος αποασυλοποίησης του ΠΙΚΠΑ Λέρου, από την Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.) και από τον Ιανουάριο του 2011 ανέλαβε την ευθύνη της λειτουργίας του η Εταιρεία Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας (Ε.Π.Α.Ψ.Υ.).
Εμείς, που εργαστήκαμε για αρκετά χρόνια και σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα στο “Θέτις”, και συνεργαστήκαμε με τον κο Βασιλικόπουλο, διαβεβαιώνουμε διαχρονικά την υποδειγματική λειτουργία του Ξενώνα, η οποία ήταν πάντα πρωτοπόρα με σεβασμό στην αξιοπρέπεια και στα δικαιώματα των ενοίκων. Παράλληλα, το Κοινοτικό Σπίτι “Η Θέτις” έχει λειτουργήσει ως χώρος εκπαίδευσης φοιτητών, εθελοντών και νέων επαγγελματιών ψυχικής υγείας σε συνεργασία με Πανεπιστημιακά / Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και Φορείς Ψυχικής Υγείας (Κρατικούς και Μη Κερδοσκοπικού χαρακτήρα).
Η συνεργασία μας με τον κο Βασιλικόπουλο υπήρξε πολύτιμη, καθώς ο ίδιος, με χρόνια εμπειρίας στην Ψυχοκοινωνική Αποκατάσταση, μας εκπαίδευσε και μας εμφύσησε μια κουλτούρα για το κίνημα της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης. Είχαμε ως μέλη της πολυκλαδικής θεραπευτικής ομάδας όχι μόνο το περιθώριο αλλά και την ενθάρρυνση να εκφράζουμε ελεύθερα τις απόψεις μας και να συν-διαμορφώνουμε τον τρόπο λειτουργίας του Ξενώνα, με γνώμονα πάντα τις ανάγκες και την εξέλιξη των ενοίκων του. Μέσα από την εμπειρία της δουλειάς μας στο Κοινοτικό Σπίτι “Η Θέτις” αναγνωρίσαμε και εμείς ότι ο τρόπος λειτουργίας μιας κοινοτικής δομής αποτελεί μια δυναμική πορεία εξέλιξης που συν-διαμορφώνεται από θεραπευτές και θεραπευόμενους και δεν μπορεί να περιορίζεται στην κάθετη ιεραρχία ή/και σε “άκαμπτους” κανόνες.
Για τους παραπάνω λόγους:
Καταδικάζουμε την απόλυσή του.
Υποστηρίζουμε την συνέχιση του έργου του.
Στηρίζουμε του συναδέλφους του Κοινοτικού Σπιτιού "Η Θέτις".
Καλούμε τη Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, ως εποπτεύουσα αρχή, να παρέμβει άμεσα έτσι ώστε να αποκατασταθεί η κατάφωρη αδικία εις βάρος του Αχιλλέα Βασιλικόπουλου, να εξασφαλιστεί η συνέχεια του σημαντικού έργου του Κοινοτικού Σπιτιού «Η Θέτις» και να προστατεύσει το χώρο από παρόμοιες ενέργειες.
ΟΙ ΠΡΩΗΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΣΠΙΤΙ «Η ΘΕΤΙΣ»
Δεμέναγα Μαριάντζελα, ψυχολόγος, εικαστική θεραπεύτρια
Κωστάκη Χάρις, κοινωνική λειτουργός
Λαΐου Χαρά, εργοθεραπεύτρια
Μαραγκίδη Μαρία, ψυχολόγος, πρώην υπεύθυνη ΚΣ “Η Θέτις”
Μαρκάκη Αθηνά, ψυχολόγος – επισκέπτρια υγείας
Μπόγρη Μαίρη, γενικών καθηκόντων
Παλαιολόγου Δημήτρης, κοινωνικός φροντιστής
Πάντας Φώτης, νοσηλευτής
Ρωμανού Όλγα, ψυχολόγος
Σέρρας Διονύσης, ψυχολόγος
Σπάλα Κωνσταντίνα, κοινωνική λειτουργός
Σουβαλίδου Σία, ψυχολόγος
Στουργιώτη Δήμητρα, ψυχολόγος
Τριανταφυλλίδου Σοφία, κοινωνική λειτουργός
Τρομπούκης Παναγιώτης, φροντιστής
Τσιώνη Μάρθα, ψυχολόγος
Φιλίνδρα Ράνια, ψυχολόγος
Χουλιάρας Δημήτρης, νοσηλευτής
Χούτας Γιώργος, νοσηλευτής
23.04.2012

ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΚΟΛΥΡΗ


Σωματείο Εργαζομένων σε φορείς Ψυχικά Ασθενών

και Ευάλωτων Κοινωνικά Ομάδων

(Σ.Ε.Ψ.Α.Ε.Κ.Ο)

Διεύθυνση: Ζωοδ. Πηγής 113Β, τηλ. 6977177173, 6978697033

email: Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Αθήνα, 19 Απριλίου 2012

Καταγγελία για τη σκανδαλώδη απόλυση

του Αχιλλέα Βασιλικόπουλου

Λίγες μέρες πριν το Πάσχα, 10 Απριλίου 2012 ο Αχιλλέας Βασιλικόπουλος, υπεύθυνος του Ξενώνα «ΘΕΤΙΣ»[1], μετά από 14 χρόνια υπηρεσίας του στον ίδιο Ξενώνα, απολύθηκε από τη Διοίκηση της Εταιρείας Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας (ΕΠΑΨΥ), η οποία είχε αναλάβει τον παραπάνω Ξενώνα -και δύο ακόμα- όταν η ΕΨΥΠΕ αποφάσισε να μην έχει πια την ευθύνη τους. Ο λόγος της απόλυσης ήταν ότι δεν ταιριάζει η χημεία ανάμεσα στον Αχιλλέα Βασιλικόπουλο και τη Διοίκηση της ΕΠΑΨΥ, παρότι η εν λόγω Διοίκηση αναγνώρισε ότι ο συνάδελφος εκτελούσε τα καθήκοντά του με σεβασμό και συνέπεια.

Η αναγνώριση των ποιοτικών και υψηλού επιπέδου υπηρεσιών του συναδέλφου από όλους τους συνεργάτες του Αχιλλέα Βασιλικόπουλου όλα αυτά τα χρόνια αλλά και η αποδοχή του από τους ενοίκους του Ξενώνα δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τη σημαντική του προσφορά στην ψυχική υγεία και την επίτευξη των πραγματικών σκοπών της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Τα 14 χρόνια της παραμονής του στον ίδιο χώρο, παρόλα τα προβλήματα, είναι η απόδειξη της προσήλωσης του σ’ αυτή τη δουλειά. Η συμμετοχή του σε κάθε δράση για τη διεκδίκηση της συνέχισης της ποιοτικής λειτουργίας των δομών είναι αξιοσημείωτη επίσης.

Τον τελευταίο καιρό, μάλιστα, ήρθε σε ρήξη με τη διοίκηση της ΕΠΑΨΥ, όταν διαφώνησε ανοιχτά στην πρόταση που έγινε στους υπευθύνους όλων των δομών της ΕΠΑΨΥ να παρακρατηθεί μέρος των επιδομάτων και συντάξεων των εξυπηρετούμενων για να καλυφθεί μέρος των λειτουργικών δαπανών. Ο Αχιλλέας Βασιλικόπουλος διαφώνησε αφενός γιατί αυτό θα υποβάθμιζε την ποιότητα ζωής των ενοίκων των δομών -θα πρέπει να σημειωθεί ότι, εξαιτίας της πολυετούς υποχρηματοδότησης, οι ένοικοι καλύπτουν με τα επιδόματα και τις συντάξεις τις ατομικές τους ανάγκες- και αφετέρου γιατί η παρακράτηση ήταν παράνομη! Δυστυχώς, πλέον όπως και με μια σειρά άλλων μέτρων, το παράνομο και το ανήθικο έγινε νόμος του κράτους. Όταν, λοιπόν, η διοίκηση θα μπορούσε νόμιμα να παίρνει από τις συντάξεις των ασθενών τότε επέλεξε να απολύσει και τον Αχιλλέα Βασιλικόπουλο, έχοντας καλυμμένα τα νώτα της.

Ο Αχιλλέας Βασιλικόπουλος δε δίσταζε να εκφράσει τη γνώμη του μέσα στην ΕΠΑΨΥ, όπου δεν ευνοείται κάτι τέτοιο, αλλά αντίθετα η φιλοσοφία της Εταιρίας είναι να υπακούουν όλοι στις επιταγές και τις αποφάσεις της διοίκησης ακόμα κι αν αυτή δεν υπηρετεί τους ασθενείς, ακόμα και αν αυτή δεν λειτουργεί μέσα στο πλαίσιο που η ψυχιατρική μεταρρύθμιση έχει δημιουργήσει. Σε έναν φορέα-δομή που λειτουργεί στο πλαίσιο της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης όλοι έχουν το ίδιο δικαίωμα και την ίδια αξίωση να συνδιαμορφώνουν τους κανόνες και τη λειτουργία του χώρου και χαίρουν της ελευθερίας έκφρασης.

Οι στεγαστικές δομές δεν ανήκουν στις διοικήσεις αλλά στην κοινωνία, στους ασθενείς και τους λειτουργούς τους. Στην προκειμένη περίπτωση η αυθαιρεσία της διοίκησης να απολύσει έναν τόσο έμπειρο, αξιόλογο και αξιόπιστο λειτουργό- επαγγελματία είναι σκανδαλώδης. Το να μην ταιριάζει η χημεία τους δεν τους δίνει κανένα δικαίωμα να απολύουν και να στερούν από το «ΘΕΤΙΣ» και τους ασθενείς ένα τόσο σημαντικό για το χώρο συνάδελφο. Η προσωπική εμπάθεια των ανθρώπων της Διοίκησης για τον Αχιλλέα Βασιλικόπουλο, δεν τους άφησε το περιθώριο να προβλέψουν ένα χρονικό διάστημα προκειμένου ο συνάδελφος να αποχαιρετήσει ενοίκους και συνεργάτες, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις σε ολόκληρο τον Ξενώνα και τους ασθενείς, αδιαφορώντας για την αποσταθεροποίηση της θεραπευτικής λειτουργίας. Αν ρωτούσαν τους ασθενείς και τους εργαζόμενους στο «ΘΕΤΙΣ» τη γνώμη τους για την απόλυση αυτή θα άκουγαν ένα βροντερό όχι, γι’ αυτό υποθέτουμε δε ρώτησαν. Έδειξαν τα δόντια τους και μέσα από την παραδειγματική απόλυση δίνουν το μήνυμα σε όσους σκοπεύουν να διαφωνήσουν με την απόλυτη διοίκηση.

Καλούμε το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και το Δίκτυο «ΑΡΓΩΣ» να πάρουν θέση για την απόλυση αυτή και να την εκφράσουν δημόσια.

Το Σωματείο Εργαζομένων σε Φορείς Ψυχικά Ασθενών και Ευάλωτων Κοινωνικά Ομάδων (ΣΕΨΑΕΚΟ) θα εξαντλήσει κάθε νόμιμο και συνδικαλιστικό μέσο που διαθέτει αλλά και θα δημοσιοποιήσει τη σκανδαλώδη απόλυση που συνιστά συνδικαλιστική δίωξη, του μέλους του, Αχιλλέα Βασιλικόπουλου, και θα μαχηθεί μαζί με τα υπόλοιπα σωματεία, συλλόγους ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και υπέρ των δικαιωμάτων των ασθενών και των εργαζομένων.

Για το Δ.Σ. του ΣΕΨΑΕΚΟ

Η Πρόεδρος                                                                     Ο Γραμματέας

Αγγελική Συλλιγαρδάκη                                                        Δημήτρης Ταγκλής


[1]Το Κοινοτικό Σπίτι “Η Θέτις” (Ξενώνας – Μονάδα Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης), λειτουργεί από το 1993, στο πλαίσιο του προγράμματος  αποασυλοποίησης  του ΠΙΚΠΑ Λέρου, και παρέχει στέγη, φροντίδα και υποστήριξη σε δώδεκα άτομα με νοητική υστέρηση και ψυχικές διαταραχές, δύο εκ των οποίων διαμένουν πλέον σε Προστατευόμενο Διαμέρισμα. Παράλληλα, το Κοινοτικό Σπίτι παρέχει εκπαιδευτικό έργο σε φοιτητές και επαγγελματίες ψυχικής υγείας που στελεχώνουν ανάλογες κοινοτικές δομές.

Νέα του Blog

Το αδύνατο που έγινε δυνατό

20.02.2017 | Slider
Εμφανίσεις: 4156