Εργασιακά θέματα

ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΠΑΘΟ

                                                                                                                                                                                                      Κάρπαθος, 28/01/10                                                                                                             

                                                                                                   Προς:1) Επαρχείο  Καρπάθου-Κάσου

                                                                                                            2)Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δωδεκανήσου

                                                                                                Αρ. Πρωτ: 125

ΘΕΜΑ:  ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΠΑΘΟ

          Ως Έλληνες φορολογούμενοι πολίτες και ιδιαίτερα ως κάτοικοι της άγονης γραμμής θεωρούμε δικαίωμά μας αλλά και πάγια υποχρέωση του κράτους απέναντί μας την εξασφάλιση δημόσιας και δωρεάν Υγείας αλλά και Ψυχικής Υγείας χωρίς να χρειάζεται να διαθέτουμε υπέρογκα ποσά για την κάλυψη των αναγκών μας.

          Ειδικότερα, όσον αφορά τον Τομέα της Ψυχικής Υγείας, στο νησί μας λειτούργησε για πρώτη φορά το Γραφείο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης Πολιτών από τις 20/2/08  έως τις 20/8/09 όπου διακόπηκε η λειτουργία του λόγω της λήξης της σύμβασης της ψυχολόγου που ανέλαβε την παραπάνω προσπάθεια. Η διακοπή αυτή προκάλεσε την έντονη αντίδραση της τοπικής κοινωνίας , καθώς η υπηρεσία αυτή ήταν η μοναδική υπηρεσία Ψυχικής Υγείας που υπήρχε στο νησί και παρείχε σταθερά υποστήριξη σε όποιον άνθρωπο είχε ανάλογη ανάγκη. Πολλοί από εμάς επισκεφτήκαμε την υπηρεσία αυτή και λάβαμε σημαντική βοήθεια και υποστήριξη σε κρίσιμες στιγμές. Πολλοί από εμάς έχουμε στο οικογενειακό και στο ευρύτερο κοινωνικό μας περιβάλλον ανθρώπους με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας και γνωρίζουμε πως ήταν σε σταθερή επαφή με την υπηρεσία αυτή.

          Η διακοπή της λειτουργίας της υπηρεσίας άφησε πολλά άτομα  που ήταν σε σταθερή επαφή μαζί της μετέωρα και αβοήθητα, καθώς έχασαν τη μοναδική δυνατότητα παροχής ψυχολογικής υποστήριξης που υπήρχε στον τόπο μας. Κάτω από αυτό το κλίμα, ως τοπική κοινωνία πραγματοποιήσαμε κινητοποίηση μέσω συλλογής 1160 υπογραφών από άτομα που επισκεπτόταν την υπηρεσία και τις οικογένειές τους, καθώς και από ευαισθητοποιημένους συμπολίτες μας. Το κείμενο συλλογής υπογραφών, όπως και οι 1160 υπογραφές στάλθηκαν από την επιτροπή που είχε συγκροτηθεί για το θέμα αυτό στο Νομάρχη Δωδεκανήσου προσωπικά και στις Νομαρχιακές Επιτροπές όλων των κομμάτων, ώστε να κοινοποιηθεί σε όλους τους Νομαρχιακούς Συμβούλους.  Επίσης αντίστοιχα έγγραφα στάλθηκαν τόσο στο Επαρχείο Καρπάθου- Κάσου ,όσο και στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δωδεκανήσου από τον Επιστημονικά Υπεύθυνο της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Δωδεκανήσου, από  το Σύλλογο Ατόμων με Αναπηρία Επαρχίας Καρπάθου, από το Δημοτικό Οργανισμό Κοινωνικής Μέριμνας του Δήμου Καρπάθου και από σχολεία του νησιού.

          Η  δυναμική αυτή κινητοποίηση προκάλεσε το ενδιαφέρον και τη συμπαράσταση του Τύπου (Ροδιακή, Ελευθεροτυπία, Ριζοσπάστης) και της επιστημονικής κοινότητας (Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Δωδεκανήσου, Πανελλαδική Συσπείρωση για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση) . Το θέμα έφτασε μέχρι τη Βουλή, όπου με επερώτηση που έγινε το Νοέμβρη ζητήθηκε απάντηση από την Υπουργό Υγείας για το ζήτημα αυτό, - απάντηση που όμως δεν έχει δοθεί έως σήμερα .    Κάτω από την πίεση της πρωτοφανούς για τα δεδομένα του τόπου μας κινητοποίησης , με απόφαση του Νομάρχη Δωδεκανήσου παρατάθηκε η λειτουργία της υπηρεσίας για 2 μήνες (έως 26/12/09), με τη δέσμευση ότι μέχρι τότε θα έχει βρεθεί λύση.

          Στην ημερίδα Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων που πραγματοποιήθηκε στην Κάρπαθο τον Οκτώβριο του 2009 πραγματοποιήθηκε δημόσια δέσμευση από την πλευρά της Τοπικής  Αυτοδιοίκησης πως γίνονται κινήσεις προς την κατεύθυνση αυτή και ότι σύντομα θα βρεθεί λύση. Όσοι από εμάς παραβρεθήκαμε στην ημερίδα αυτή φύγαμε με την εντύπωση, ίσως και με τη σιγουριά ότι το ζήτημα αυτό που απασχολεί πάρα πολλούς συμπολίτες μας, για την ακρίβεια όλη την τοπική κοινωνία, έχει δρομολογηθεί και ότι οι συμπολίτες μας δε θα  χρειαστεί να βρεθούν για άλλη μια φορά μετέωροι και αβοήθητοι στην άγονη γραμμή.

          Βρισκόμαστε ακριβώς 5 μήνες μετά από την κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο και παρά τις δεσμεύσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η κατάσταση σήμερα διαμορφώνεται κάπως διαφορετικά: λύση δεν έχει βρεθεί στο όλο ζήτημα και προκειμένου να μην  διακοπεί ξανά η λειτουργία της υπηρεσίας  και επιδεινωθεί ξανά η κατάσταση  τόσων ανθρώπων , χάρη στην ευαισθησία και την επιστημονική συνείδηση της ψυχολόγου που είχε αναλάβει την προσπάθεια αυτή η λειτουργία της υπηρεσίας συνεχίζεται από τις 11/1/10, χωρίς όμως να έχει πραγματοποιηθεί επίσημα κάποια κίνηση εκ μέρους της Νομαρχίας Δωδεκανήσου.

          Στο σημείο αυτό προκύπτει αναπόφευκτα το ερώτημα: είναι δυνατόν να στηρίζεται η λειτουργία μιας υπηρεσίας που καλύπτει  ανάγκες ενός ολόκληρου νησιού  στο φιλότιμο και την αφιλοκερδή προσφορά ενός επιστήμονα; Πού είναι η ευθύνη του κράτους και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε όλο αυτό ; Για ποιο λόγο δεν έχουν υλοποιηθεί οι δεσμεύσεις του προηγούμενου διαστήματος;

          Μήπως τελικά δεν θεωρείται προτεραιότητα ο Τομέας της Ψυχικής Υγείας στον 21ο αιώνα; Μήπως δεν μας έχει προβληματίσει αρκετά το  ότι γίνεται τόσο μεγάλη χρήση ψυχοφαρμάκων στην Κάρπαθο και το ότι μέσα σε διάστημα ενός έτους  συνέβησαν 3 αυτοκτονίες στο νησί μας; Θα πρέπει δηλαδή να θρηνήσουμε και άλλα θύματα για να προβληματιστούμε και να κινητοποιηθούμε όπως πρέπει; Μήπως δεν έχει γίνει κατανοητό στο βαθμό που πρέπει πως η τομέας της Ψυχικής Υγείας μας αφορά ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ, τόσο σε επίπεδο πρόληψης, όσο και σε επίπεδο αντιμετώπισης των προβλημάτων που μπορούν να απασχολούν τον καθένα από εμάς σε κάποιο στάδιο της ζωής μας;

          Γιατί από τη στιγμή που είμαστε φορολογούμενοι πολίτες αυτού του τόπου και δικαιούμαστε δημόσια και δωρεάν παροχή ψυχολογικής υποστήριξης να πρέπει να επωμιστούμε το τεράστιο κόστος του ιδιωτικού τομέα, συμπεριλαμβανόμενου και του κόστους μετακίνησης και διαμονής εκτός Καρπάθου;

          Ως ευαισθητοποιημένοι πολίτες που κινητοποιηθήκαμε το προηγούμενο διάστημα επανερχόμαστε με το κείμενο αυτό και ζητάμε να ληφθούν άμεσα μέτρα (όχι απλώς προφορικές δεσμεύσεις) για την ικανοποίηση των αιτημάτων μας. Θέλουμε να υπάρξει επιτέλους ουσιαστική λύση στο ζήτημα της Ψυχικής Υγείας στον τόπο μας.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

1.      Την εξασφάλιση της «θεραπευτικής συνέχειας» για τους ανθρώπους που είναι σε επαφή με το Γραφείο Ψυχολογικής Υποστήριξης, ούτως ώστε να μη μεσολαβήσουν ξανά χρονικά κενά που μπορεί να επιδεινώσουν την κατάστασή τους.

2.    Την σταθερή χρηματοδότηση της υπηρεσίας αυτής και την πλήρη στελέχωσή της μέσα από μια οργανωμένη ομάδα που θα αποτελείται από έναν επιπλέον ψυχολόγο που θα αναλάβει τα παιδιά και τους εφήβους του νησιού μας και από κοινωνικό λειτουργό, ώστε να καλυφθούν συνολικά οι ψυχοκοινωνικές ανάγκες των κατοίκων.

3.    Τη σταθερή επίσκεψη της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Δωδεκανήσου στο νησί μας κάθε 2 μήνες ώστε να ρυθμίζεται σε συχνή και σταθερή βάση η φαρμακευτική αγωγή των ανθρώπων που έχουν ανάγκη ψυχιατρικής παρακολούθησης.

4.    Την πραγματοποίηση παρεμβάσεων από την Τοπική Αυτοδιοίκηση  στο Υπουργείο Παιδείας ώστε να ξεκινήσει επιτέλους να λειτουργεί ο θεσμός του Ψυχολόγου στα σχολεία του νησιού μας, καθώς αυτό αποτελεί τον σημαντικότερο παράγοντα πρόληψης.

5.     Συνοψίζοντας, διεκδικούμε την εξασφάλιση οργανωμένης, σταθερής, δημόσιας, δωρεάν παροχής ψυχολογικής υποστήριξης για όλους τους κατοίκους του ακριτικού μας νησιού.

Οι κινητοποιήσεις μας θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα και με άλλες μορφές μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις μας.

Κάρπαθος, 30 Γενάρη 2010

Η ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΣΕ ΚΡΙΣΗ !

          Στο Επαρχείο Καρπάθου-Κάσου  λειτούργησε στις 20/2/08 το Γραφείο Συμβουλευτικής και Ψυχολογικής Υποστήριξης Πολιτών. Για πρώτη φορά άνθρωποι που ζουν στην άγονη γραμμή και είναι κυριολεκτικά εγκαταλελειμμένοι και πολλές φορές εγκλωβισμένοι στη λογική της «ψυχιατρικοποίησης» των προβλημάτων με αποτέλεσμα την  αλόγιστη χρήση ψυχοφαρμάκων ωφελήθηκαν από τη συμβουλευτική-υποστηρικτική διαδικασία και ήρθαν σ' επαφή με έναν άλλο τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων τους.

           Εξ' αρχής  καθιερώθηκε σταθερή συνεργασία με την Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Δωδεκανήσου, όπως και η διασύνδεση των υπηρεσιών για την ολόπλευρη υποστήριξη των περιστατικών. Επιχειρώντας έναν μικρό απολογισμό, έως τις 20/8/09 διεξήχθησαν 395 καταγεγραμμένες συνεδρίες σε εφήβους και ενήλικες, καθώς επισκεπτόταν την υπηρεσία κατά μέσο όρο 3 άτομα την ημέρα σε σταθερή εβδομαδιαία βάση.

          Στο διάστημα αυτό έγιναν δράσεις πρόληψης, ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας σε ζητήματα σχετικά με την Ψυχική Υγεία με στόχο την καταπολέμηση του «κοινωνικού στίγματος» σχετικά με την ψυχική ασθένεια και τη διαφορετικότητα και την αλλαγή στάσεων  απέναντι στα ζητήματα αυτά. Επίσης έγιναν δράσεις ψυχοκοινωνικής υποστήριξης των ψυχιατρικών περιστατικών όπως και των οικογενειών τους  σε σταθερή βάση με στόχο την προσπάθεια ελέγχου των υποτροπών.

          Η σημαντικότερη διάσταση της παρέμβασης αυτής ήταν  η δόμηση του ρόλου των επιστημόνων ψυχικής υγείας στη συνείδηση της τοπικής κοινωνίας και η απο-δόμηση των στερεοτύπων σχετικά με το ποια άτομα επισκέπτονται μια αντίστοιχη υπηρεσία. Στην τοπική κοινωνία υπήρχε διάχυτη η αντίληψη πως  σ' έναν  ψυχολόγο απευθύνονται κυρίως άτομα που έχουν χάσει την επαφή τους με την πραγματικότητα. Επίσης , λόγω της παραπάνω αντίληψης, επικρατούσε και ένας  αντίστοιχος φόβος πως επισκεπτόμενος κάποιος  μια υπηρεσία ψυχολογικής υποστήριξης θα χαρακτηριζόταν αυτόματα «τρελός» και θα στιγματιζόταν στην τοπική κοινωνία. 

          Μέσα από την παρέμβαση μας σε συνεργασία με την Κ.Μ.Ψ.Υ Δωδεκανήσου οι αντιλήψεις αυτές ξεπεράστηκαν σε μεγάλο βαθμό και φάνηκε στην πράξη πως μια υπηρεσία ψυχικής υγείας μπορεί να υπάρξει ακόμη και στην άγονη γραμμή, αγκαλιάζοντας πλατιά όλη την τοπική κοινωνία και αποτελώντας σταδιακά συστατικό κομμάτι της. Φάνηκε λοιπόν καθαρά η πρόοδος μιας κλειστής κοινωνίας στο να εκφράσει όλο πιο ανοιχτά τα προβλήματα, τις αγωνίες, αλλά και τις ανάγκες της.

          Επίσης ιδιαίτερα σημαντική διάσταση  της παρέμβασής μας ήταν πως σε σύγκριση με προηγούμενα έτη μειώθηκαν οι μεταγωγές ψυχικά πασχόντων στο Ψυχιατρείο, γεγονός που αποδεικνύει στην πράξη πως η ύπαρξη δομών μέσα στην Κοινότητα και η παροχή σταθερής υποστήριξης στα άτομα από την πρώτη στιγμή εκδήλωσης της οποιασδήποτε δυσκολίας αποτελεί τον πιο ισχυρό αντίποδα του Ψυχιατρείου.

          Στις 20/9/09 η λειτουργία της υπηρεσίας αυτής  διακόπηκε  λόγω της λήξης της σύμβασης μου. Πάρα πολλά άτομα και οικογένειες που ήταν σε σταθερή επαφή με την υπηρεσία βρέθηκαν ξαφνικά μετέωρα και αβοήθητα, δίχως τη δυνατότητα υποστήριξης που είχαν το προηγούμενο διάστημα. Πολλά άτομα οδηγήθηκαν σε υποτροπές, κυρίως καταθλιπτικά και  ψυχωσικά περιστατικά σε νεαρή ηλικία. Κάτω από το κλίμα αυτό πραγματοποιήθηκε μια πρωτοφανής  για τα δεδομένα του τόπου κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας .                                                            

          Βρισκόμαστε  5 μήνες μετά την κινητοποίηση των πολιτών της Καρπάθου (20/9/09). Ανάμεσα στους ανθρώπους  που κινητοποιήθηκαν για το θέμα αυτό ήταν άτομα που είναι τα ίδια ψυχικά πάσχοντες, καθώς και οι οικογένειές τους, αλλά και ευαισθητοποιημένοι πολίτες, όπου με τη συλλογή 1160 υπογραφών διεκδικούσαν τη συνέχιση λειτουργίας της μοναδικής υπηρεσίας ψυχικής υγείας  που  υπήρξε για πρώτη φορά στον τόπο τους, όπως και τη διασφάλιση της ''θεραπευτικής συνέχειας'' για τους ανθρώπους που ήταν σ' επαφή με την υπηρεσία αυτή .

          Η  δυναμική αυτή κινητοποίηση προκάλεσε το ενδιαφέρον, τη συμπαράσταση  και την αλληλεγγύη του Τύπου (Ροδιακή, Ελευθεροτυπία, Ριζοσπάστης) και της επιστημονικής κοινότητας (Κινητή Μονάδα Ψυχικής Υγείας Δωδεκανήσου, Πανελλαδική Συσπείρωση για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση) . Το θέμα έφτασε μέχρι τη Βουλή, όπου με επερώτηση που έγινε το Νοέμβρη ζητήθηκε απάντηση από την Υπουργό Υγείας για το ζήτημα αυτό, - απάντηση που όμως δεν έχει δοθεί έως σήμερα .           Κάτω από την πίεση της πρωτοφανούς για τα δεδομένα του τόπου κινητοποίησης , με απόφαση του Νομάρχη Δωδεκανήσου παρατάθηκε η λειτουργία της υπηρεσίας για 2 μήνες (έως 26/12/09), με τη δέσμευση ότι μέχρι τότε θα έχει βρεθεί λύση.

          Ως ψυχολόγος που το προηγούμενο διάστημα ανέλαβα την υπηρεσία αυτή κυριολεκτικά από το μηδέν και αισθανόμενη την επιστημονική αλλά και κοινωνική μου ευθύνη απέναντι στα άτομα που παρακολουθούσα όπως και στις οικογένειές τους έχοντας  δομήσει μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους, δέχτηκα να αναλάβω ξανά καθήκοντα τους δύο αυτούς μήνες , με την προϋπόθεση όμως ότι θα υλοποιηθεί η δέσμευση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ότι μέχρι το τέλος του διμήνου θα έχει βρεθεί λύση για το ζήτημα αυτό και ότι θα διασφαλιστεί στο ακέραιο η «θεραπευτική συνέχεια» για τα άτομα που παρακολουθούσα, ούτως ώστε να μη μεσολαβήσει ξανά  χρονικό κενό, καθώς τα άτομα αυτά είναι σε μια ιδιαίτερη και ευαίσθητη κατάσταση και το παραμικρό κενό , πόσο μάλλον η κατάργηση της θεραπευτικής σχέσης χωρίς να το επιλέξουν τα ίδια, μπορεί να λειτουργήσει επιβαρυντικά και αποδιοργανωτικά γι' αυτά.

            Τις σοβαρές επιπτώσεις που έχει στους ψυχικά πάσχοντες η αποσπασματικότητα και η έλλειψη συνέχειας επεσήμανε και ο επιστημονικά υπεύθυνος της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας Δωδεκανήσου στην ημερίδα Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων που πραγματοποιήθηκε στην Κάρπαθο τον Οκτώβρη. Στην ημερίδα αυτή από την πλευρά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης πραγματοποιήθηκε δημόσια δέσμευση ότι γίνονται κινήσεις στην κατεύθυνση αυτή και νομίζω πως όσοι παρευρέθησαν εκεί έφυγαν με την εντύπωση  ότι σύντομα θα βρεθεί λύση.

          Στους δύο μήνες που προηγήθηκαν η υπηρεσία λειτούργησε ξανά και τα άτομα απέκτησαν και πάλι επαφή μαζί της, μπαίνοντας ξανά σε έναν δρόμο αντιμετώπισης των προβλημάτων τους. Στον καινούριο και αυτόνομο χώρο που κατακτήθηκε μετά την κινητοποίηση (και με τη στήριξη του Τ.Ε.Ε Δωδεκανήσου) πραγματοποιήθηκαν τους δύο αυτούς μήνες 61 συνεδρίες και έγιναν δράσεις πρόληψης και ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας (πραγματοποίηση Ημερίδας Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων με πρωτοβουλία  της Κ.Μ.Ψ.Υ Δωδεκανήσου, ομιλίες στα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης  του νησιού, δημοσίευση άρθρων στον τοπικό τύπο).

          Στις 26/12/09 η λειτουργία της υπηρεσίας διακόπηκε ξανά. Κουβαλώντας  την εμπειρία του Σεπτέμβρη και επιχειρώντας να διασφαλίσω στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τη «θεραπευτική συνέχεια» για τα άτομα που είχα αναλάβει το προηγούμενο διάστημα, ανέλαβα ξανά καθήκοντα στις 11/1/10, έχοντας  βέβαια προηγηθεί  στις   23/12/09 συζήτηση με την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην οποία μου επιβεβαιώθηκε προφορικά η δυνατότητα  συνέχισης λειτουργίας της υπηρεσίας για το επόμενο διάστημα. Έκτοτε έχουν πραγματοποιηθεί 16 συνεδρίες και έχουν προγραμματιστεί και οι επόμενες, όπως και δράσεις πρόληψης και ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας.

          Επειδή , παρά την εθελοντική και αφιλοκερδή υποστήριξη που παρείχα το τελευταίο διάστημα  στα άτομα που είχα αναλάβει, η ανησυχία της τοπικής κοινωνίας για τη συνέχιση λειτουργίας της υπηρεσίας παρέμενε ζωντανή, την Τετάρτη 27/01/10 συστάθηκε η Ομάδα Πρωτοβουλίας για την Ψυχική Υγεία στην Κάρπαθο, αποτελούμενη κυρίως από άτομα τα οποία ήταν σ 'επαφή με την υπηρεσία, αλλά και από ευαισθητοποιημένους πολίτες. Στη συνάντηση αυτή διαμορφώθηκε ένα πλαίσιο αιτημάτων και διεκδικήσεων για την Ψυχική Υγεία στην Κάρπαθο, και συμφωνήθηκε η κλιμάκωση των κινητοποιήσεων το επόμενο διάστημα αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα για την ικανοποίηση των αιτημάτων αυτών. Το κείμενο με τα αιτήματα  στάλθηκε στο Επαρχείο Καρπάθου-Κάσου, στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Δωδεκανήσου και προωθήθηκε σε όλους τους Νομαρχιακούς Συμβούλους. Η κινητοποίηση της Ομάδας Πρωτοβουλίας, σε συνδυασμό με τον απόηχο της  δυναμικής κινητοποίησης του Σεπτέμβρη πέτυχε μια μικρή αλλά σημαντική κατάκτηση: στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Ν. Δωδεκανήσου  που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 29/01/10 αποφασίστηκε η παράταση της λειτουργίας της υπηρεσίας  και για τους δύο επόμενους μήνες, γεγονός που δείχνει τις δυνατότητες που κουβαλά η κινητοποίηση και η διεκδίκηση σε συλλογικό επίπεδο.

            Όμως στο σημείο αυτό, χωρίς να μειώνεται η σημασία της κατάκτησης της παράτασης των δύο μηνών, προκύπτει το εξής ερώτημα: έτσι αντιλαμβάνεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση ότι θα βρεθεί λύση στο σοβαρό αυτό ζήτημα ; Μέσω παρατάσεων διάρκειας 2 μηνών που διαιωνίζουν την αποσπασματικότητα και την έλλειψη συνέχειας; Είναι δυνατόν με αυτόν τον τρόπο να οικοδομηθεί ο νευραλγικής σημασίας τομέας της Ψυχικής Υγείας; Τι θα γίνει μετά το τέλος του διμήνου; Ξανά οι άνθρωποι αυτοί θα βρεθούν δίχως δυνατότητα βοήθειας και υποστήριξης; Που είναι η στοιχειώδης αίσθηση ασφάλειας που είναι απαραίτητη για τη βελτίωση της κατάστασης των ατόμων όταν κάθε λίγο είναι υποχρεωμένα να έρχονται αντιμέτωπα  με τη σκληρή πραγματικότητα της διακοπής της λειτουργίας της μοναδικής υπηρεσίας Ψυχικής Υγείας που υπάρχει στον τόπο τους; 

           Είναι δυνατόν ο επιστήμονας να κάνει τον προγραμματισμό του πάνω στη δουλειά του με τους ανθρώπους, να προγραμματίζει από κοινού με τα άτομα τους θεραπευτικούς στόχους για το επόμενο  διάστημα, να  πρέπει να ελέγχει σταθερά  την πορεία τους και  να αναγκάζεται να σταματήσει το έργο του παρά τις δεσμεύσεις για το αντίθετο;

          Ας καταλάβουν επιτέλους οι υπεύθυνοι για όλη αυτήν την κατάσταση ότι ως επιστήμονες  ψυχικής υγείας έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους  και όχι με άψυχα αντικείμενα, δεν διεκπεραιώνουμε απλώς  έγγραφα τα οποία θα τα βάλουμε σε έναν φάκελο και θα τα κλείσουμε σε ένα συρτάρι ώστε να μην  έχει μεγάλη σημασία το πότε θα το ανοίξουμε ξανά!  Καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή με τις ζωντανές ανάγκες αλλά και τις αγωνίες των ανθρώπων και οι ανάγκες αυτές είναι συνεχείς και παλλόμενες και δε μπορούν να περιμένουν μέσα σε κανένα συρτάρι!   

          Η κατάσταση αυτή νομίζω πως πρέπει να μας προβληματίσει όλους ανεξαιρέτως και να μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε πως η λογική της αποσπασματικότητας και του «ράβε - ξήλωνε» μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες σε όλα τα ζητήματα, πόσο μάλλον στο τόσο ιδιαίτερο και ευαίσθητο ζήτημα της Ψυχικής Υγείας. Να συνειδητοποιήσουμε πως η Ψυχική Υγεία βρίσκεται σε κρίση!

          Να καταλάβουμε πως παρά τις προεκλογικές δεσμεύσεις της κάθε κυβέρνησης - ας θυμηθούμε τις δεσμεύσεις της τωρινής κυβέρνησης  όσον αφορά την Ψυχική Υγεία τον Μάρτη του 2009: «...στόχος μας είναι η Πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας με υπηρεσίες στην κοινότητα που αποσκοπούν στη συνολική προσέγγιση και εκτίμηση για την προαγωγή της σωματικής και ψυχικής υγείας  και την πρόληψη των ψυχικών διαταραχών (...) Στόχος μας είναι οι μη εμπορευματοποιημένες δομές. Ο ανθρώπινος πόνος δε μπορεί να γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον ιδιωτικό τομέα » κ.τ.λ , εντούτοις μετεκλογικά η κατάσταση διαμορφώνεται εντελώς διαφορετικά : άνθρωποι που κατοικούν στην άγονη γραμμή και είναι φορολογούμενοι πολίτες  θα μείνουν για άλλη μια φορά αβοήθητοι το επόμενο διάστημα , δίχως τη δυνατότητα επαφής με τη μοναδική υπηρεσία Ψυχικής Υγείας που υπήρχε στον τόπο τους. Η κατάσταση αυτή, όπως έχουμε επίσης προειδοποιήσει, δε θα αργήσει να τους οδηγήσει σε ιδιώτες στην πρωτεύουσα του νομού ή στο κέντρο, αναγκάζοντάς τους να υποστούν το μεγάλο αυτό κόστος, συμπεριλαμβανομένου και του κόστους  μετακίνησης και διαμονής εκτός Καρπάθου.

          Αναπόφευκτα προκύπτει μια σειρά ερωτημάτων: Έτσι λοιπόν αντιλαμβάνεται το κράτος την Ψυχική Υγεία; Βορά στα χέρια του κάθε ιδιώτη που θα εκμεταλλεύεται την αποσπασματικότητα και τα τεράστια κενά που υπάρχουν στον δημόσιο τομέα; Πού είναι η απαραίτητη ύπαρξη των δομών μέσα στην κοινότητα η οποία  είναι ουσιαστικά ο σημαντικότερος παράγοντας πρόληψης και ο αντίποδας του Ψυχιατρείου;

          Μήπως το κατασταλτικό μοντέλο των ψυχοφαρμάκων δεν έχει ξεπεραστεί ουσιαστικά και  προκειμένου ν' αποφευχθεί το κόστος ύπαρξης και λειτουργίας δομών μέσα στην κοινότητα συντηρείται με θύματα τα ίδια τα άτομα; Μήπως τελικά  είναι βολικό για το σύστημα να συντηρείται η λογική της ψυχο-καταστολής μέσα από την ευρεία και αδιαφοροποίητη χρήση ψυχοφαρμάκων για την παραμικρή δυσκολία που αντιμετωπίζουν τα άτομα, η οποία δυσκολία απομονώνεται από το πλαίσιο στο οποίο εμφανίζεται και ψυχιατρικοποιείται; Μήπως είναι ζωτικό για την ύπαρξη και τη διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος το να συντηρεί ανθρώπους σε καταστολή, απονευρώνοντας έτσι τα στοιχειώδη κοινωνικά αντανακλαστικά τους, αφαιρώντας τους κάθε δύναμη διεκδίκησης και δυναμικής αντιμετώπισης των προβλημάτων τους; Μήπως από όλη αυτήν  την κατάσταση ωφελημένο βγαίνει τελικά το ψυχο-εμπόριο των φαρμακευτικών κολοσσών , οι οποίοι βλέπουν τα κέρδη τους ν' αυξάνονται  με αλματώδεις ρυθμούς τα τελευταία χρόνια;

          Μήπως αρχίζει και φαίνεται όλο και πιο καθαρά η μεγαλύτερη αντίφαση του συστήματος, το ότι δε μπορεί δηλαδή ταυτόχρονα να υπηρετεί και το κέρδος και τον άνθρωπο; Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα είναι νομίζω αυτονόητες για κάθε νοήμονα άνθρωπο...

          Στην ακριτική Κάρπαθο έγινε μια ολόκληρη προσπάθεια και στήθηκε μια υπηρεσία Ψυχικής Υγείας κυριολεκτικά από το μηδέν για πρώτη φορά στην άγονη γραμμή. Το να μείνει όλη αυτή η προσπάθεια στον αέρα, παρά την κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας αλλά και της επιστημονικής κοινότητας και παρά την έγκαιρη επισήμανση των συνεπειών  της αποσπασματικότητας και της έλλειψης συνέχειας στον τομέα αυτό είναι αν μη τι άλλο δείγμα  αδιαφορίας και έλλειψης ευαισθησίας και υπευθυνότητας απέναντι στα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα των ψυχικά πασχόντων αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας γενικότερα! Οι άνθρωποι αυτοί δεν αποτελούν πλάσματα δεύτερης κατηγορίας, είναι συνάνθρωποι μας με συνολική υπόσταση και δικαιώματα. Πού είναι λοιπόν η αντιμετώπιση που δικαιούνται; Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για  την εξέλιξη των  ανθρώπων αυτών το επόμενο διάστημα;

          Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα! Η καθολική, δημόσια και δωρεάν Ψυχική Υγεία δεν αποτελεί παραχώρηση, αλλά δικαίωμα όλων μας! Καμία ανοχή σε ό,τι μπαίνει εμπόδιο σ' αυτή!

Τα συμπεράσματα δικά σας .

Ζιάννη Αφροδίτη,

Ψυχολόγος.

                                                                         Κείμενο της Ομάδας Πρωτοβουλίας  για την Ψυχική Υγεία στην Κάρπαθο

ΜΕ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΠΟΥ ΕΦΗΜΕΡΕΥΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ «ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ» ΤΟ ΨΝΑ

ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΕΝΑ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΑΙ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΟ ΣΤΑ ΧΡΕΗ

ΠΟΙΑ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΔΟΚΑ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ;

Η ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΣΤΟΝ "ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΠΙΛΟΤΟ"

ΚΑΙ Η ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΩΦΕΥΕΙ

Σε επίσχεση εργασίας έχουμε κατέβει οι γιατροί του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής, ειδικευμένοι και ειδικευόμενοι, από την Τρίτη, 17 Νοέμβρη,  διεκδικώντας, μεταξύ άλλων, την άμεση καταβολή της αμοιβής των εφημεριών τεσσάρων μηνών.

Το πρόβλημα ξεκίνησε από την προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά συνεχίζεται ‘επάξια’ από την παρούσα κυβέρνηση : η Υπουργός Υγείας, αν και ενήμερη εγγράφως για το πρόβλημα (χρειάζονται 248.000 ευρώ για να πληρωθούν οι εφημερίες του Ιουλίου και του Αυγούστου) έχει, μέχρι στιγμής, κωφεύσει. 

Φέτος, χρειάστηκε συχνά να κατεβούμε σε κινητοποιήσεις για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα, την πληρωμή, δηλαδή, των δεδουλευμένων. Μετά από κάθε κινητοποίηση ξεκινούσε ο ίδιος κύκλος των καθυστερήσεων, κινητοποιήσεων κοκ.

Η Υπουργός Υγείας πρέπει να πάψει κρύβεται πίσω από τη «Γρίπη» και τα Εμβόλια αδιαφορώντας για την πληρωμή των γιατρών και για τα τεράστια προβλήματα που έχουν οδηγήσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας στην κατάρρευση. Το ΨΝΑ βουλιάζει στα χρέη (37 εκ. ευρώ) και έχει 800 κενές οργανικές θέσεις προσωπικού (εκ των οποίων οι 400 νοσηλευτών). Η μη καταβολή της αμοιβής των εφημεριών έρχεται να προστεθεί σ΄ αυτή την άκρως δυσλειτουργική κατάσταση και να την κάνει εκρηκτική. Θα εξακολουθήσει η νέα Υπουργός Υγείας την ίδια πολιτική όλων των διαδοχικών κυβερνήσεων, να καλεί, δηλαδή, τους γιατρούς να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους απλήρωτοι και αντί να τους εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις να μπορούν ν΄ αντιμετωπίσουν όπως πρέπει τις πολύπλοκες ανάγκες των ψυχικά πασχόντων, να τους αναγκάζει, αντίθετα, ν΄ αγωνιούν οι ίδιοι για την στοιχειώδη αντιμετώπιση των πιεστικών αναγκών της δικής τους καθημερινότητας; Ποια ποιότητα υπηρεσιών προσφέρεται και ποια εμπιστοσύνη μπορεί να έχει ο πολίτης (ο ασθενής, η οικογένεια) όταν ο γιατρός του ΕΣΥ, στον οποίο απευθύνεται για βοήθεια, είναι για μήνες απλήρωτος; Πιο ακραία χρεοκοπία ενός συστήματος υγείας δεν μπορούσε να υπάρξει.

Δηλώνουμε ότι η ανοιχτή εφημερία του ΨΝΑ, κάθε Τετάρτη και Παρασκευή, θα είναι κλειστή, μέχρις ότου καταβληθούν όλα τα χρωστούμενα.

Επίσης, δεν θα λειτουργήσουν τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία και ζητάμε την κατανόηση του κόσμου που προσέρχεται για τις υπηρεσίες μας, καθώς και την συμπαράστασή τους στον αγώνα μας.

Ζητάμε, εδώ και τώρα, συνάντηση της Πενταμελούς Επιτροπής ΕΙΝΑΠ του ΨΝΑ με την Υπουργό Υγείας για την αντιμετώπιση των ζητημάτων που έχουν να κάνουν με τα κονδύλια των εφημεριών, αλλά και με την πληθώρα των προβλημάτων που κάνουν το ΨΝΑ να βουλιάζει.

19/11/09

Η ΠΕΝΤΑΜΕΛΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΠ ΨΝΑ

ΠΕΝΤΑΜΕΛΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΕΙΝΑΠ ΨΝΑ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕ ΣΥΜΒΑΣΗ  STAGE

ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ STAGE ΜΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΣΩΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΑΥΤΗ

Η προ της 4^ης Οκτώβρη κυβέρνηση προσελάμβανε στον Δημόσιο (εκτός από τον Ιδιωτικό) Τομέα χιλιάδες εργαζόμενους με stage, δηλαδή σε ανασφάλιστη και κακοπληρωμένη εργασία όπου, με το πρόσχημα της «απόκτησης εμπειρίας», τους έβαζε να καλύπτουν ‘πάγιες και διαρκείς ανάγκες’ της υπηρεσίας.

Η μετά την 4^η Οκτωβρίου κυβέρνηση κηρύσσει τον πόλεμο ενάντια στο καθεστώς του stage, στο όνομα, υποτίθεται, της διασφάλισης των εργασιακών δικαιωμάτων που το stage κατάφωρα καταστρατηγεί (στην πραγματικότητα, όμως, για την αντιμετώπιση του  δημοσιονομικού ελλείμματος), αδιαφορώντας, αφενός, για τη φοβερή απόγνωση στην οποία σπρώχνει τους εργαζόμενους αυτούς (που, μπροστά στο φάσμα της ανεργίας είχαν εξαναγκαστεί σ΄ αυτούς τους τριτοκοσμικούς όρους εργασίας) και αφετέρου, για τα τεράστια υπηρεσιακά κενά που θα δημιουργηθούν από την απομάκρυνσή τους από τις υπηρεσίες στις οποίες λειτουργούν.

Στο ΨΝΑ, για παράδειγμα, έχουν προσληφθεί 46 άτομα με καθεστώς stage, στο νοσηλευτικό κλάδο (νοσηλεύτριες σε διάφορες μονάδες του ΨΝΑ, επισκέπτρια υγείας στο ΚΨΥ Αγίων Αναργύρων), στην κοινωνική υπηρεσία και στην διοικητική υπηρεσία. Ολοι και όλες, μηδενός εξαιρουμένου, καλύπτουν ‘πάγιες και διαρκείς ανάγκες’. Εκπαιδεύτηκαν, όπως ο κάθε πρωτοδιοριζόμενος στο ΨΝΑ και μπήκαν αμέσως στη «δουλειά».

Καθώς είναι γνωστά τα τεράστια κενά που υπάρχουν σε όλους τους κλάδους (νοσηλευτικό, ιατρικό, διοικητικό) του ΨΝΑ (πάνω από 800 κενές οργανικές θέσεις, εκ των οποίων 400 νοσηλευτών κλπ), σε σημείο που να υπάρχει τεράστια δυσκολία να καλυφθεί η 24ωρη λειτουργία των ενδο και εξω - νοσοκομειακών μονάδων του (με σοβαρότατες επιπτώσεις στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και στην ασφαλή λειτουργία του νοσοκομείου), η επαπειλούμενη απόλυση των εργαζόμενων με το stage θα επιδεινώσει περαιτέρω τη λειτουργία του νοσοκομείου.

Ακόμα και αν επρόκειτο να υπάρξει (που δεν θα υπάρξει) άμεση αντικατάσταση όσων θα απολύονταν, και πάλι η ζημία θα ήταν, στις περισσότερες περιπτώσεις, ανεπανόρθωτη, γιατί η λειτουργία μιας υπηρεσίας ψυχικής υγείας έχει να κάνει με ‘ανθρώπους που πάσχουν’ και η σχέση που εγκαθιδρύουν με τους θεραπευτές τους (νοσηλευτές, κοινωνικούς λειτουργούς κλπ) είναι συχνά αυτό που τους διατηρεί σε μια ψυχικά σταθερή και κοινωνικά λειτουργική κατάσταση.

Ηταν η επίγνωση αυτού του γεγονότος που οδήγησε ώστε οι προσλήψεις που έγιναν στο Δημόσιο, στα πλαίσια του ‘Ψυχαργώς’,  μετά από μια πρώτη φάση που ήταν προσλήψεις ‘ορισμένου χρόνου’ (που εν συνεχεία έγιναν αορίστου) να είναι, από ένα σημείο και πέρα, όλες σε μόνιμες οργανικές θέσεις.

Οποιος, απερίσκεπτα, σχεδιάζει ν΄ απολύσει θεραπευτές που, έστω με το stage, έχουν εμπλακεί σε θεραπευτικές διαδικασίες και στελεχώνουν τη θεραπευτική λειτουργία των μονάδων στις οποίες εργάζονται, σημαίνει ότι δεν έχει καταλάβει τίποτα από τη νέα θεραπευτική διάσταση που πρέπει να διακρίνει την λεγόμενη ‘ψυχιατρική μεταρρύθμιση’, προκειμένου να είναι πραγματικά μεταρρύθμιση και όχι απορρύθμιση. Να είναι πραγματικά θεραπευτική και όχι διαχειριστική.

Η λύση δεν είναι ν΄ απολυθούν οι εργαζόμενοι με το stage, αλλά αυτοί οι ίδιοι, εδώκαι τώρα, να μονιμοποιηθούν.

Να καταργηθεί οριστικά το απαράδεκτο αυτό δουλοπαροικιακό εργασιακό καθεστώς και να μείνουν στις θέσεις τους όλοι οι εργαζόμενοι με stage μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία της μονιμοποίησής τους.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους του ΨΝΑ να σταθούν στο πλευρό των συναδέλφων του stage, να αρνηθούν την απόλυσή τους και να απαιτήσουν την μονιμοποίησή τους.

Καλούμε την υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης να σκύψει με προσοχή και με τη δέουσα ευαισθησία πάνω σ΄ αυτό το κρίσιμο ζήτημα, γύρω από το οποίο ακούγονται πλήθος δημαγωγικές τοποθετήσεις από τη μια, ή την άλλη πλευρά.

Η απάντηση που θα δώσει σ΄ αυτό το ζήτημα θα είναι ένα πρώτο δείγμα γραφής της διαδρομής που έχει σκοπό ν΄ ακολουθήσει το Υπουργείο στον ευαίσθητο χώρο της Υγείας και της ψυχικής υγείας ειδικότερα.

23/10/09

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΠ ΨΝΑ

ΧΡ. ΓΚΑΡΝΕΤΑΣ

Κ. ΜΑΤΣΑ

Θ. ΜΕΓΑΛΟΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

ΠΡΟΣ

ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ

& ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Δ/ΝΣΗ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΥΥ&ΚΑ

ΔΣ ΨΝΑ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΨΝΑ

Δ/ΝΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΨΝΑ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΨΝΑ

ΜΜΕ

Σ.Ε.Κ.Υ.Ι.Φ.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ

ΑΘΗΝΑ 10/9/2009

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με μια απόφαση που εκδόθηκε στις 27/8/2009 το ΥΥΚΑ ανακαλεί την άδεια ίδρυσης και λειτουργίας της Μονάδας Ψυχικής Υγείας ΙΡΙΣ από την ως τώρα διοίκηση στην οποία προεδρεύει ο Γ. Κούτας και αναθέτει προσωρινά στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Τρίπολης και Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αθήνας την ευθύνη λειτουργίας των δομών  της Πάτρας και της Αθήνας αντίστοιχα.

Την ώρα που το υπουργείο επικαλείται αποδείξεις για οικονομική «τρύπα» 600.000 ευρώ στα ταμεία της εταιρίας, η διοίκηση προσφεύγει στη δικαιοσύνη καταγγέλλοντας τη διαδικασία ως μη νόμιμη, αλλά δεν απαντά στην ουσία της υπόθεσης –τις ίδιες τις κατηγορίες.

Η ΙΡΙΣ δεν είναι η πρώτη εταιρία που καταγγέλλεται και της αφαιρείται η άδεια λειτουργίας. Το καλοκαίρι το υπουργείο, με αφορμή οικονομικές και διοικητικές ατασθαλίες, αφαίρεσε την άδεια λειτουργίας του ενός από τα δύο οικοτροφεία της εταιρίας ΚΛΙΜΑΚΑ αφού η τελευταία πρόλαβε και απέλυσε 13(!) εργαζόμενους στηριζόμενη σε αναπόδεικτες κατηγορίες. Αρχές Σεπτέμβρη, από την ίδια εταιρία αφαιρέθηκε και η άδεια του δεύτερου οικοτροφείου της στη Κέρκυρα!

Το σχέδιο για τη συνέχεια προβλέπει την ανάθεση λειτουργίας των παραπάνω οικοτροφείων σε νέες Αστικές μη Κερδοσκοπικές Εταιρίες. Οι εργαζόμενοι, χρόνια τώρα, καταγγέλλουν τις κυβερνητικές πολιτικές ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ότι συντηρούν και αναπαράγουν ένα παρασιτικό δίκτυο διαχείρισης δημόσιου χρήματος. Οι παραπάνω εταιρίες δε είναι ίσως οι πρώτες και δεν είναι σίγουρα οι μόνες που έχουν επωφεληθεί από κονδύλια που τους παρείχαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων περίπου 20 ετών, ώστε να υλοποιήσουν την ψυχιατρική μεταρρύθμιση.

Οι εργαζόμενοι του κλάδου και το ΣΕΚΥΙΦ θεωρούν τις τελευταίες ενέργειες του υπουργείου ως ένα ακόμα επιχείρημα που στηρίζει την απαίτηση μας για δημόσια ψυχική υγεία, που θα υλοποιείται από κρατικούς μηχανισμούς και όχι ημέτερους-διαμεσολαβητές.

Το ΣΕΚΥΙΦ συναντήθηκε με τη ηγεσία του υπουργείου για να αποσπάσει τη δέσμευσή του ότι δε θα θιγούν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων –που αγωνιούν για το εργασιακό τους μέλλον-   και να καταγγέλλει την ιδιωτικοποίηση της ψυχικής υγείας υπερασπιζόμενο το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της. Προγραμματίζει, δε πρωτοβουλίες για την ενημέρωση των συναδέλφων και κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση της εργασίας και της δωρεάν υγείας.

ΤΟ Δ.Σ.