Ο κ. Ξανθός, με δηλώσεις του, έχει ταχτεί ξεκάθαρα υπέρ των «λευκών κελιών».
«Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός μιλώντας στο ΑΠΕ ΜΠΕ αναγνωρίζειότι υπάρχει υποστελέχωση των δομών, αλλά εξηγεί ότι περιστατικά σαν αυτό που συνέβη στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής στο Δαφνί, όπου ασθενής δολοφόνησε ασθενή είναι ακραία, δύσκολα, με βαριά ψυχοπαθολογία. “Σε αυτές τις περιπτώσεις - αν δεν υπάρχουν ειδικές μονάδες απομόνωσης, εξειδικευμένο και επαρκές προσωπικό-το σύστημα νοσηλείας είναι ‘ευάλωτο’ σε τέτοιες ιδιαίτερα σοβαρές και ακραίες ψυχικές διαταραχές”, επισημαίνει ο Ανδρέας Ξανθός, ο οποίος τονίζει ότι η έλλειψη προσωπικού είναι μόνο μια παράμετρος στο πρόβλημα».
Τα ανωτέρω, μεταξύ και άλλων, δηλώσεων του Α. Ξανθού, δημοσιεύονται στην Capital της20/5/15.
Τι λέει εδώ ο κ. Ξανθός; Λέει ότι χρειάζονται οι «απομονώσεις» (τα «ήσυχα δωμάτια», ή «λευκά κελιά», όλα είναι συνώνυμα) γι΄ αυτές τις «ακραίες», όπως τις χαρακτηρίζει, περιπτώσεις (χαρακτηρισμός και ταυτόχρονα κατασκευή της κυρίαρχης ψυχιατρικής) και ότι δεν είναι θέμα απλώς έλλειψης προσωπικού, γιατί τοίζει ότι αυτή η έλλειψη είναι μόνο μια παράμετρος. Αρα, είτε με επαρκές, είτε χωρίς επαρκές προσωπικό, ο κ. Ξανθός (και οι περί αυτόν σύμβουλοι της ψυχικής υγείας) είναι υπέρ της ίδρυσης των «λευκών κελιών».Πιο καθαρά δεν μπορούσε να τα πει. Προς τι σπεύδει τώρα να το διαψεύσει;
Επιπλέον, εκτός από τα δημοσιεύματα του ygeia360, θα πρέπει να παρακολουθεί και τα άλλα δημοσιεύματα, όπως, πχ, αυτό της Καθημερινήςτης 9/8/15. Εκεί η υποδιοικήτρια του ΨΝΑ (Δαφνί) μιλάει για την επίσημη απόφαση της Διοίκησης και του ιατρικού σώματος του ψυχιατρείου να εγκαταστήσουν σε κάθε τμήμα οξέων περιστατικών του ψυχιατρείου ένα «ήσυχο δωμάτιο», τοποθετώντας μέσα σ΄ αυτό και μια κάμερα και ότι έχουν μπει και σε διαδικασία διαγωνισμού για τις κάμερες, έχουν πάρει και δυο προσφορές από εταιρείες και έχουν, επίσης, απευθυνθεί και μάλλον έχουν πάρει την έγκριση από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (γιατί από την Επιτροπή δήθεν «Προστασίας» των Δικαιωμάτων των ψυχικά πασχόντων όχι μόνο έγκριση έχουν πάρει, αλλά και οδηγίες και πίεση, εδώ και χρόνια, για την κατά το δυνατόν ταχύτερη εγκατάσταση των απομονώσεων). Εκεί θα τοποθετούνται «διεγερτικοί» ασθενείς που δεν ησυχάζουν εύκολα, λέει η υποδιοικήτρια του ΨΝΑ, ενώ ο κ. Ξανθός μιλάει για «ακραίες περιπτώσεις» - αν και, στην ουσία, και οι δυο μιλάνε για το ίδιο πράγμα, την δομική λειτουργία του συστήματος στη βάση των καθηλώσεων, των απομονώσεων και της καταστολής.
Αν διαφωνεί ο κ. Ξανθός με τα όσα ετοιμάζει η υποδιοικήτρια και οι γιατροί το ΨΝΑ (λες και λειτουργούν ερήμην του Υπουργείου), γιατί δεν έσπευσε να βάλει φρένο στις ενέργειές τους; Γιατί δεν το κάνει τώρα; Ακόμα και μέσω του ygeia360; Γιατί, προφανώς, είναι οδηγίες των υπηρεσιών, των συμβούλων κλπ, των οποίων είναι επικεφαλής.
Τέλος, η δήλωσή του, στο πλαίσιο των ανωτέρω, ότι ακόμα κι΄ αν κλείσουν (σταδιακά) τα ψυχιατρεία, στην «αρχή τουλάχιστον», θα πρέπει να διατηρηθούν κάποιες ψυχιατρικές δομές που προσφέρουν υπηρεσίες στα πολύ βαριά περιστατικά. (υπογρ. δική μας). Από μόνη της, η δήλωση αυτή επιχειρηματολογεί υπέρ της δημιουργίας δομών «διαβαθμισμένης επικινδυνότητας» (με κλειστό και κλειδωμένο ένα κομμάτι του τμήματος οξέων περιστατικών, με δωμάτια απομόνωσης, κάμερες και, φυσικά, τις μηχανικές καθηλώσεις, αλλά και άλλα «ειδικά» τμήματα), τέτοιων που απαιτεί η άσκηση της εκσυγχρονισμένης μορφής του κυρίαρχου ψυχιατρικού παραδείγματος. Που είναι η ίδια, είτε εντός, είτε εκτός των ψυχιατρείων, στα γενικά νοσοκομεία, σε πολλούς ξενώνες και οικοτροφεία και με τις ελάχιστες και αποδεκατισμένες κοινοτικές υπηρεσίες ως ομοιώματα «κοινοτικών» υπηρεσιών (ως κουλτούρα και πρακτική) και σε αναμονή του οριστικού τους κλεισίματος.
Οσο για την «εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ», είναι σαφής στο κείμενο της ανακοίνωσης της Συσπείρωσης, ο κατ΄ αναλογίαν και ειρωνικός χαρακτήρας της αναφοράς της. Είναι προφανές (και αυτό μπορούμε βάσιμα να το αποδείξουμε αν και όταν χρειαστεί), ότι υπάρχει μια άλλη εργαλειοθήκη, πιο ειδική επί του θέματος, από την οποία αντλεί και σχεδιάζει η «ομάδα εργασίας για την επεξεργασία του στρατηγικού σχεδιασμού για την ψυχική υγεία» και αυτή είναι η εργαλειοθήκη της κατασταλτικής ψυχιατρικής, στην σύγχρονη, νεοφιλελεύθερη εκδοχή της.