{youtube}_Zox0vp0K9s{/youtube}

{youtube}kIOvqgD7Iw4{/youtube}

{youtube}cz-ScN9wv5w{/youtube}

Προσωπική Μαρτυρία

Τριανταπέντε χρόνια πριν. Ώρα Ελλάδας μηδέν. Νοέμβριος του 1973. Βραδιά ανοιξιάτικη. Μνήμες ανεξίτηλες στο πέρασμα του χρόνου. Ανάμικτα συναισθήματα που μας πλημμύριζαν. Κόσμος, κόσμος πολύς μπροστά στις οδούς Πατησίων, Τοσίτσα, Πολυτεχνείου, Στουρνάρα. Νέοι, γέροι, μανάδες, παιδιά. Ποικίλα συναισθήματα που κυριαρχούσαν. «Δεν περνάει ο φασισμός». «Ψωμί Παιδεία Ελευθερία». «Κάτω η χούντα των Συνταγματαρχών». «ΕΣΑ ΕΣ ΕΣ Βασανιστές». «Έξω οι Αμερικάνοι». «Εργάτες Αγρότες Φοιτητές» «Απόψε θα γίνει Ταϋλάνδη». Αναρτημένα πανό, αφίσες και φειγ βολάν κολλημένα βιαστικά στα τζάμια των αυτοκινήτων. Και όλο περισσότερος κόσμος να μαζεύεται. Από τα μεγάφωνα του πρόχειρα στημένου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου ακούγονται τραγούδια του Θεοδωράκη, του Ξαρχάκου, του Μαρκόπουλου, του Λοΐζου. Κυριαρχούσε το ριζίτικο με τον Ξυλούρη «Ποτε θα κάνει ξαστεριά» και όλοι εμείς με μια φωνή με μια λαχτάρα, με όλο το νεανικό πάθος που μας διέκρινε, φωνάζοντας όσο πιο δυνατά μπορούσαμε μέσα από τα βάθη της ψυχής μας, την μαγική λέξη «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ». Στην ατμόσφαιρα πλανιόταν μια ύποπτη απειλή. Όμως τίποτα δεν μας ένοιαζε, τίποτα δεν μας πτοούσε. Η πίστη μας για ένα καλύτερο αύριο για την γενιά μας, για τις γενιές που θα έρχονταν, μας ενδυνάμωνε και μας εμψύχωνε κάνοντάς μας να αισθανόμαστε πολύ πιο ισχυροί και από τα τάνκς και από τα ανδρείκελα τους Συνταγματάρχες. Το όραμα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας μας ενθάρρυνε και ας ήταν το αύριο άγνωστο αβέβαιο και σκοτεινό.

Τα πρώτα δακρυγόνα άρχισαν να πέφτουν γύρω στις 8 η ώρα το βράδυ κοντά στην Πύλη του Πολυτεχνείου. Ένας πανικός μας κυρίευσε. Τρέξαμε προς τις παρόδους της Πατησίων για να αποφύγουμε τα ΜΑΤ. Τα μεγάφωνα μας καλούσαν. Η φωνή της Ιωάννας Καρυστιάννη, της Μαρίας Δαμανάκη, του Δημήτρη Παπαχρήστου, «Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο» μας ξεσήκωναν χωρίς να μας αφήνουν ούτε στιγμή να εγκαταλείψουμε τον αγώνα μας. Δεν άργησαν να πέσουν και οι πρώτες καουτσουκένιες σφαίρες, ντούμ ντούμ τις ονόμαζαν. Μπροστά στο ξενοδοχείο «ΑΚΡΟΠΟΛ» ο πρώτος τραυματίας. Πιο κάτω στο υπουργείο Δημοσίας Τάξεως στην οδό Μάρνη ελεύθεροι ακροβολιστές από την ταράτσα του κτιρίου, σημάδευαν τους «ελεύθερους πολιορκημένους». Κάτι γεροδεμένοι οικοδόμοι άρχισαν και ξήλωναν τις πλάκες των πεζοδρομίων και αφού τις έσπαγαν, προσπαθούσαν να δημιουργήσουν οδοφράγματα, ελπίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα εμπόδιζαν την διέλευση των τανκς. Από τα μπαλκόνια της περιοχής ο κόσμος μας έριχνε εφημερίδες και περιοδικά για να εξουδετερώνουμε τα δακρυγόνα ανάβοντας φωτιές, και όλων των ειδών τις κρέμες για να βάλουμε γύρων από τα ερεθισμένα μάτια μας. Σειρήνες ασθενοφόρων ακούγονταν από τους γύρω δρόμους. Άλλα μάζευαν τους τραυματίες και από άλλα κατέβαιναν τραμπούκοι που χτυπούσαν στο ψαχνό. Τα είχαμε χαμένα. Δεν ξέραμε ποια θα χτυπούσαν τους διαδηλωτές και ποια θα βοηθούσαν τους τραυματίες. Ένας σκληρός ήχος σκέπασε τον θόρυβο της πόλης. Στην λεωφόρο Αλεξάνδρας οι ερπύστριες των τανκς αντηχούσαν εφιαλτικά μέσα σε εκείνη τη νύχτα του Νοέμβρη. Τρομοκρατηθήκαμε. Τρέξαμε προς την Ιουλιανού. Μια βαριά σιδερένια πόρτα εισόδου πολυκατοικίας υποχώρησε μπροστά στην αγωνία μας να κρυφτούμε. Όλο το βράδυ μας φιλοξένησε ο Γιάννης με την μητέρα του και τη γιαγιά του. Δεκαπέντε άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ μας στριμωγμένοι μέσα σε ένα δυάρι με κομμένη την ανάσα. Πολύ αργά κατά τα ξημερώματα φασιστικά στρατιωτικά εμβατήρια ακούγονταν στους δρόμους της έρημης πια πόλης ανακατεμένα με ουρλιαχτά από ανθρώπους που ξυλοκοπούσαν άγρια και συλλάμβαναν συγχρόνως. Νωρίς το πρωινό του Σαββάτου ξεκινήσαμε για να δούμε τι απέγινε την προηγούμενη εφιαλτική νύχτα. Μπροστά στο Πολυτεχνείο ειδικές εκκαθαριστικές ομάδες της αστυνομίας που δεν ξεχώριζαν οι τόσο σκληρές και όμοιες φυσιογνωμίες τους έπλεναν την Πατησίων με μάνικες. Τόσο αίμα όμως πως μπορεί να ξεπλυθεί; Δεν άργησαν να βγουν οι πρώτες κυβερνητικές ψυχρές στερεότυπες ανακοινώσεις «Μερικοί αναρχικοί δημιούργησαν προβλήματα στο κέντρο της Αθήνας». Ποιος όμως τους πίστεψε; ΚΑΝΕΙΣ. Εκτός από μερικούς «αφελείς νομοταγείς πολίτες». Η γενιά του Πολυτεχνείου θα κρατάει ανεξίτηλα στη μνήμη της την αγριότητα της λαομίσητης χούντας αντιπαραθέτοντάς την με τη δίψα των Ελλήνων για Δημοκρατία.

Για τα πολύ μεγάλα ιδανικά της Ελευθερίας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας ένας λαός με ήθος σαν το δικό μας ξέρει να οραματίζεται πραγματοποιώντας τα κιόλας.

09-11-1995

Τζιραλίδου Ζωή

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 01/11/12

(προς τους υγειονομικούς συντάκτες)

Βιώνουμε μια εποχή που η κοινωνία στραγγαλίζεται οικονομικά και τα εργασιακά, αλλά και τα ανθρώπινα εν τέλει, δικαιώματα προσπαθούν να τα βάλουν στο περιθώριο.

Δεν υπολογίζουν ούτε την υγεία ή την ανθρώπινη ζωή, και δίνονται εντολές να μην εισάγονται στα νοσοκομεία ασθενείς ανασφάλιστοι, εάν δεν έχουν να πληρώσουν.

Αυτό αποτελεί συνταγματική εκτροπή και δεν θα υπακούσουμε.

Ο γιατρός υπακούει στον κώδικα ιατρικής δεοντολογίας και θα συνεχίσουμε να περιθάλπουμε τον άρρωστο ανεξάρτητα από το χρώμα, τη φυλή, τη θρησκεία και την οικονομική του κατάσταση.

Καλούμε όλους τους νοσοκομειακούς γιατρούς να υπερασπιστούν αυτή τη θέση και να την επιβάλουμε μαχητικά.

ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΠ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΣΤΑΘΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΝΗΣΙΩΤΗΣ

http://antithetorevmadromokaiteio.blogspot.gr/

EΚΚΛΗΣΗ

Γερμανία 1928, αφίσα του κομμουνιστικού κόμματος-"Ενα χέρι έχει πέντε δαχτυλα, με πέντε δάχτυλα μπορείς να αρπάξεις τον εχθρό."

Ι

ΕΚΚΛΗΣΗ Σ΄ΕΝΑΝ ΑΡΡΩΣΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ

Μάθαμε ότι άρρωστος με φυματίωση είσαι.

Σε προσκαλούμε σ΄αυτό να μη διακρίνεις

Κάποια τυχαία συγκυρία, μα

Μία επίθεση των καταπιεστών, που

Ντυμένο μ΄ελάχιστα ρούχα κάτω από στέγη υγρή

Σε παραδόσανε στην πείνα. Έτσι αρρώστησες.

Σε διατάζουμε αμέσως να αναλάβεις αγώνα

Ενάντια στην αρρώστια κι ενάντια στην καταπίεση

Μ΄όλη την πανουργία, την αυστηράδα σου και την υπομονή

Σαν ένα τμήμα του αγώνα μας, που

Την αδυναμία κάνοντας πέρα να διεξάγεται πρέπει

Μέσα στην πιο ολοφάνερη στέρηση και που σ΄αυτόν επιτρέπονται

Όλα όσα στην νίκη οδηγούν: αυτή η νίκη

Νίκη της ανθρωπότητας ενάντια στ΄αποβράσματα είναι.

Σε περιμένουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται πάλι

Στο πόστο σου, Σύντροφε

ΙΙ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΡΩΣΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ

ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥ

Σύντροφοι, με την πείνα , και την άθλια κατοικία και

τα λίγα ρούχα

Αρρώστησα κι απομακρύνθηκα από τις γραμμές σας.

Ανάλαβα αμέσως τον αγώνα να σταθώ

στα πόδια μου ξανά.

Σε καθένα που με βλέπει εξηγώ

Την αιτία της αρρώστιας μου και

Δείχνω τους ενόχους κατηγορηματικά

Συνάμα αγωνίζομαι ενάντια στα Ταμεία Ασθενείας

Που και για το παραμικρό δικαίωμα μου βάλθηκαν να με ξεγελάσουν.

Απ΄το κρεβάτι αγωνίζομαι.

Φρόντισα να ενημερωθώ για τις υποχρεώσεις του Νοσοκομείου

Τις καθημερινές άδικες επεμβάσεις ενάντια στους

αρρώστους των καταπιεσμένων τάξεων.

Χρησιμοποιώ το κάθε μέσο που με βοηθά

Την υγεία μου να ξαναποκτήσω.

Κι έτσι, αν κι έχω χτυπηθεί και πληγωμένος είμαι

Δεν έχω εγκαταλείψει τις γραμμές σας. Μέχρι και την τελευταία μου

αναπνοή

Μένω δικός σας. Δε σκέφτομαι υποχώρηση να κάνω.

Σας παρακαλώ

Και για παραπέρα να με υπολογίζετε

ΙΙΙ

ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Τώρα για σας, γιατροί και νοσηλευτικοί. Νομίζουμε

Ότι κι ανάμεσα σας πρέπει να υπάρχουν ορισμένοι

Λίγοι ίσως, μα οπωσδήποτε υπάρχουν, που

Τις υποχρεώσεις τους θυμούνται απέναντι σ΄αυτούς, που

Ανθρώπινο πρόσωπο έχουνε όπως και εκείνοι. Αυτούς

Προσκαλούμε τους αρρώστους μας να υποστηρίξουν

Στον αγώνα τους ενάντια στα Ταμεία Ασθενείας και στη

μεταχείριση που συναντάνε στα νοσοκομεία

Οι καταπιεσμένες τάξεις.

Ξέρουμε πως γι΄αυτό πρέπει

Να μπείτε οι ίδιοι στον αγώνα ενάντια σ΄άλλους, ενάντια στα

πρόθυμα όργανα

Της εκμετάλλευσης και της απάτης. Ζητούμε να

Τους θεωρήσετε εχτρούς δικούς σας. Μ΄αυτό τον τρόπο

Μοναχά αναπτύσσετε το δικό σας ιδιαίτερο αγώνα ενάντια στους

δικούς σας εκμεταλλευτές

Που κάθε ώρα σας φοβερίζουνε με κείνη την πείνα, που

Το σύντροφο σας έριξε κάτω.

Αγωνιστείτε μαζί μας!

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ

(1938, κατά την διάρκεια της εξορίας του στη Δανία)

Σύντομη Περιγραφή:

Τα αντιλαϊκά μέτρα στην υγεία δεν στοχεύουν μόνο σε περικοπές. Στοχεύουν στην διοχέτευση «ζεστού» ασφαλιστικού χρήματος στον μεγάλο ιδιωτικό τομέα. Π.χ. με την φαρμακευτική πολιτική σαφέστατα ευνοούνται συγκεκριμένοι μεγάλοι όμιλοι γενοσήμων, όπως η αμερικανοϊσραηλινή TEVA και άλλοι. Με τα ΚΕΝ επωφελούνται οι μεγάλες συμβεβλημένες ιδιωτικές κλινικές, γιατί εκεί το ΚΕΝ πληρώνεται από τον ΕΟΠΥΥ προσαυξημένο μάλιστα κατά 20 %!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ ΝΑΣΟΠΟΥΛΟ

Ποια είναι η κατάσταση συνολικά στην περίθαλψη σήμερα;

Η κατάσταση είναι δραματική. Δεν μιλάμε πλέον για υγειονομική κρίση, αλλά για πραγματική υγειονομική γενοκτονία. Κατ’ αρχήν, πολλαπλασιάζεται ο αριθμός των ανασφάλιστων, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι –κυρίως πρώην ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ) – αδυνατούν να καταβάλουν τα ασφάλιστρα και χάνουν το δικαίωμα ασφάλισης. Επίσης, ακόμα και οι τυπικά «ασφαλισμένοι» στην πραγματικότητα είναι ανασφάλιστοι: o ΕΟΠΥΥ (ο κοινός φορέας παροχής περίθαλψης των κοινωνικών ασφαλιστικών ταμείων) είναι στην πράξη χρεοκοπημένος και αδυνατεί να αποζημιώσει τους συμβεβλημένους φαρμακοποιούς και γιατρούς, οι οποίοι κάθε τόσο κινητοποιούνται και σταματούν την παροχή φαρμάκων και ιατρικών υπηρεσιών. Εδώ υπενθυμίζεται άλλωστε πως από 1-1-12 έχει αυξηθεί κατακόρυφα η συμμετοχή των ασφαλισμένων στα φάρμακα και στις παρακλινικές εξετάσεις (25% και 15% αντίστοιχα). Επίσης, όσον αφορά τα «ακριβά» φάρμακα των καρκινοπαθών και των χρονίως πασχόντων τα οποία με απόφαση του Γ. Λοβέρδου διανέμονται μόνο από τα κρατικά φαρμακεία, παρατηρούνται μεγάλες ελλείψεις γιατί καθυστερούν οι πληρωμές προς τις φαρμακευτικές εταιρείες. Τέλος, η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας δεν είναι καθόλου καλή, λόγω κυρίως της απαγόρευσης προσλήψεων προσωπικού από την μία, αλλά και δραματικής μείωσης λειτουργικών δαπανών και «κουρέματος» των λογαριασμών των νοσοκομείων με το PSI από την άλλη. Όλα αυτά συνθέτουν ένα εφιαλτικό σκηνικό.

Πως φτάσαμε ως εδώ;

Για την απαράδεκτη αυτή πραγματικότητα δεν φταίει τόσο η οικονομική κρίση αυτή καθ’ εαυτή, αλλά τα καταστροφικά αντιλαϊκά μέτρα που πάρθηκαν τα δυόμιση τελευταία χρόνια από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, την ΕΕ και το ΔΝΤ στο όνομα της κρίσης. Δημιουργήθηκε ο περιβόητος ΕΟΠΥΥ για να εξισώσει προς τα κάτω, και όχι προς τα πάνω, τις παροχές περίθαλψης των διάφορων ασφαλιστικών ταμείων αλλά και για να μοιράσει ζεστό κοινωνικοασφαλιστικό χρήμα στα διάφορα καρτέλ ιδιοτελών καπιταλιστικών συμφερόντων: φαρμακοβιομηχανίες γενοσήμων, μεγάλες ιδιωτικές κλινικές, διαγνωστικές αλυσίδες. Κυριολεκτικά «δολοφονήθηκαν» δομές πρόληψης, δημόσιας υγείας και ψυχικής υγείας. Και η κατεδάφιση συνεχίζεται. Είναι ειλημμένη απόφαση να καταργηθούν τα 10.000 από τα 35.500 κρεβάτια που λειτουργούν σήμερα στο ΕΣΥ.

Πως έχουν βιώσει οι υγειονομικοί την αντιλαϊκή πολιτική;

Εκτός από την δραματική επιδείνωση των συνθηκών εργασίας, οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία έχουν υποστεί σοβαρότατες μειώσεις στις αποδοχές τους. Οι νοσοκομειακοί γιατροί λαμβάνουν σήμερα μισθούς μειωμένους κατά 40% συγκριτικά με τις αρχές του 2010. Οι τακτικές αποδοχές του ειδικευόμενου γιατρού σήμερα είναι 920 ευρώ τον μήνα μετά τις κρατήσεις. Με τις επικείμενες μειώσεις στα ειδικά μισθολόγια, αναμένεται το ποσό αυτό να πάει στα 750 ευρώ. Με τα χρήματα αυτά ο νέος γιατρός θα πρέπει να ζήσει, να προμηθευτεί πανάκριβα συγγράμματα. Το δε λοιπό προσωπικό, που έχει ενταχθεί στο ενιαίο μισθολόγιο, έχει επίσης υποστεί κατακόρυφες μειώσεις αποδοχών, ακόμα πιο δραματικές. Θα θυμάστε τη δημοσιότητα που είχαν πάρει πολλές περιπτώσεις υγειονομικών οι οποίοι για πολλούς μήνες (λόγω αναδρομικών μειώσεων και τυχόν στεγαστικών δανείων) έπαιρναν 200, 100 ακόμα και 10 ευρώ τον μήνα. Υπήρξαν μάλιστα και περιπτώσεις με αρνητικά (χρεωστικά) μηχανογραφικά! Από την άλλη, η ανεργία των νέων υγειονομικών έχει κτυπήσει κόκκινο. Υπάρχει μαζικό ρεύμα μετανάστευσης νέων νοσηλευτών και γιατρών στο εξωτερικό. Μιλάμε για πραγματικό … «παιδομάζωμα». Ήδη δύο ολόκληρες ακαδημαϊκές γενιές νέων γιατρών έχουν φύγει προς Γερμανία, Μεγάλη Βρετανία, Σκανδιναβικές χώρες, ακόμα και … Αυστραλία! Τελευταία μάλιστα παρατηρείται κύμα παραιτήσεων και από μόνιμους ειδικευμένους γιατρούς του ΕΣΥ.

Ποια νέα μέτρα προωθούν κυβέρνηση και τρόικα;

Εκτός από τις περικοπές στο ιατρικό μισθολόγιο, στο πακέτο των 11,5 + 2 δις η υγεία θα έχει τον πρώτο λόγο. Προχωρούν σε μεγάλη μείωση των κλινών του ΕΣΥ. Ανακοινώθηκε την περασμένη Πέμπτη από τον ίδιον τον υπουργό Υγείας το οριστικό κλείσιμο των νοσοκομείων 1^ο και 7^ο ΙΚΑ στην Αθήνα. Σειρά έχουν κατά πάσα πιθανότατα όλα τα μικρότερα νοσοκομεία (συνολικά 85) που τελούν υπό καθεστώς συνδιοίκησης μαζί με μεγαλύτερα. Επίσης, τις τελευταίες μέρες κυβερνητικοί ιατροσυνδικαλιστές με επικεφαλής τον πρόεδρο του ΙΣΑ Γ. Πατούλη – προφανώς σε συνεννόηση με την τρόϊκα – πλασάρουν την … εκπληκτική ιδέα να υπάρχει συμμετοχή του ασφαλισμένου και στα νοσήλεια! Μάλιστα προτείνεται το εισοδηματικό όριο να είναι τα … 15.000 ευρώ ετησίως! Υπενθυμίζεται εδώ πως με το σύστημα των κλειστών ενοποιημένων νοσηλείων (ΚΕΝ), που ισχύει από 1-10-2011, οι τιμές των νοσηλείων έχουν πολλαπλασιαστεί. Ο φυσιολογικός τοκετός π.χ. χρεώνεται 900 ευρώ, η σκωληκοειδεκτομή 1.500 κ.ο.κ. Ο ασφαλισμένος με εισόδημα 1.251 ευρώ τον μήνα και πάνω θα πρέπει να πληρώνει συμμετοχή (ας πούμε 15% κατ’ ελάχιστον) σε αυτά τα νοσήλεια όταν προσφεύγει σε δημόσιο νοσοκομείο!

Όμως η τρόϊκα και οι απολογητές της εξακολουθούν να ισχυρίζονται πως ο τομέας της περίθαλψης έχει ακόμα πολύ λίπος…

Τα αντιλαϊκά μέτρα στην υγεία δεν στοχεύουν μόνο σε περικοπές. Στοχεύουν στην διοχέτευση «ζεστού» ασφαλιστικού χρήματος στον μεγάλο ιδιωτικό τομέα. Π.χ. με την φαρμακευτική πολιτική σαφέστατα ευνοούνται συγκεκριμένοι μεγάλοι όμιλοι γενοσήμων, όπως η αμερικανοϊσραηλινή TEVA και άλλοι. Με τα ΚΕΝ επωφελούνται οι μεγάλες συμβεβλημένες ιδιωτικές κλινικές, γιατί εκεί το ΚΕΝ πληρώνεται από τον ΕΟΠΥΥ προσαυξημένο μάλιστα κατά 20 %! Οι διαγνωστικές αλυσίδες επωφελούνται από την κατάργηση του πλαφόν, που καθιέρωσαν οι κ.κ. Λοβέρδος και Βουδούρης, αλλά και από την κατάργηση των εργαστηρίων του πρώην ΙΚΑ. Μάλιστα, σε οικονομική εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας γράφτηκε πριν μια βδομάδα πως το υπουργείο μελετά την πλήρη κατάργηση του εργαστηριακού τομέα και των δημόσιων νοσοκομείων. Δηλαδή, το επιχείρημα περί «λίπους» και «σπατάλης» είναι τελείως παραπλανητικό. Αυτοί θεωρούν «σπατάλη» το κρατικό και ασφαλιστικό χρήμα που κατευθύνεται προς τον δημόσιο τομέα, ενώ βαπτίζουν «αναπτυξιακό μέτρο» όταν χαρίζεται στους «ημέτερους» κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες του μεγάλου ιδιωτικού τομέα.

Ποιά ήταν ως τώρα η παρέμβαση του υγειονομικού κινήματος ;

Τα δυόμιση τελευταία χρόνια οι αγωνιζόμενοι υγειονομικοί, με καθοριστικό τον ρόλο των δυνάμεων της αντισυστημικής Αριστεράς, έχουν δημιουργήσει ένα νέο υγειονομικό κίνημα σε όλη τη χώρα. Οι κινητοποιήσεις αφορούν τόσο το δικαίωμα του λαού σε δωρεάν, δημόσιες και ποιοτικές υπηρεσίες περίθαλψης όσο και το δικαίωμα των υγειονομικών στην εργασιακή και επιστημονική αξιοπρέπεια. Οι παρεμβάσεις για δωρεάν πρόσβαση στα νοσοκομεία από την ΟΕΝΓΕ, τα σωματεία των νοσοκομείων αλλά και από φορείς χρηστών υγείας με συμβολικό ζήτημα αιχμής το «χαράτσι» των 5 ευρώ οδήγησαν στην μερική υποχώρηση του κράτους και στην κατάργηση του όσον αφορά τα επείγοντα περιστατικά. Επίσης, οι κινητοποιήσεις κατάφεραν ως τώρα να καθυστερήσουν το κλείσιμο νοσοκομείων, πάλι σε συσπείρωση με φορείς χρηστών υγείας. Οι κινητοποιήσεις των νοσοκομειακών γιατρών και κυρίως των ειδικευομένων με την μορφή των επισχέσεων εργασίας έχουν πετύχει σε πολλές περιπτώσεις να αποτρέψουν περικοπή δεδουλευμένων εφημεριών ή μείωση στα προγράμματα των εφημεριών. Η κινητοποίηση των νέων γιατρών απέτρεψε πέρσι την ψήφιση του απαράδεκτου νομοσχέδιου για την ιατρική εκπαίδευση, που καθιέρωνε εξετάσεις και μια σειρά άλλους φραγμούς για την έναρξη και την λήψη ιατρικής ειδικότητας. Το κλίμα έχει αλλάξει ριζικά τα τελευταία χρόνια, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία έχει αποδυναμωθεί. Για παράδειγμα, η αντισυστημική Αριστερά πλέον εκπροσωπείται στα ΔΣ πολλών νοσοκομειακών σωματείων και στο ΓΣ της ΠΟΕΔΗΝ, ενώ παλιότερα αυτό ίσχυε μόνο στις συνδικαλιστικές ενώσεις των γιατρών.

ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ

Δεν θα πεθάνουμε για να σωθεί το ευρώ, στα τσακίδια οι τοκογλύφοι

Ποια πιστεύετε πως πρέπει να είναι η προοπτική αυτού του υγειονομικού κινήματος ;

Οι αγωνιζόμενοι υγειονομικοί πρέπει στο σύνολό τους πλέον να ξεπεράσουν ολοκληρωτικά τις συντηρητικές αυταπάτες που καλλιεργούνται από τις καθεστωτικές δυνάμεις. Αυτό κατά τη γνώμη μου αφορά δύο επίπεδα, το κινηματικό – ιδεολογικό και το κεντρικό – πολιτικό. Ως προς το πρώτο, η μάχη ήδη δίνεται και αυτό διαρκώς θα οξύνεται σε ένα συγκεκριμένο δίλημμα: στην επιλογή συμμαχίας με το συμφέρον της κοινωνικής πλειοψηφίας ή στην επιλογή του αδιέξοδου και αυτοκαταστροφικού συντεχνιακού μονόδρομου. Για παράδειγμα, στους ειδικούς γιατρούς του ΕΣΥ πολύ σύντομα θα τεθεί το θέμα της κατάργησης της αποκλειστικής απασχόλησης και του «δικαιώματος» ιδιωτικού ιατρείου. Στους ιδιώτες γιατρούς της γειτονιάς ήδη προπαγανδίζεται από συντηρητικούς κύκλους η λογική αμοιβή ιδιωτικά από όλους τους ασφαλισμένους και να πάνε μετά οι τελευταίοι «να κόψουν τον λαιμό τους» με το ταμείο τους. Το ίδιο και με τους φαρμακοποιούς, τους φυσικοθεραπευτές κλπ. Στο υπόλοιπο προσωπικό των νοσοκομείων θα τεθεί το δίλημμα «αφήστε τον κόσμο να πληρώνει συμμετοχή, για να υπάρχουν χρήματα για μισθούς και υπερωρίες». Το μαζικό κίνημα πρέπει πρώτα και κύρια να εκπέμπει την ιδεολογία και τον κινηματικό πολιτισμό που χρειάζεται για να ξεσκεπάζεται η καταστροφική αυταπάτη της … ατομικής «σωτηρίας» έξω από την κοινωνία και μάλιστα εναντίον της. Να πείθει με σύγχρονους, καθημερινούς όρους για τον μονόδρομο της πανκοινωνικής συστράτευσης υπέρ ενός νέου, αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος περίθαλψης που θα ικανοποιεί τόσο το λαϊκό δικαίωμα στην περίθαλψη όσο και το δικαίωμα των υγειονομικών στην επαγγελματική και επιστημονική αξιοπρέπεια.

Ως προς το δεύτερο επίπεδο, το κεντρικό – πολιτικό, θα πρέπει το υγειονομικό κίνημα να κατανοήσει ακόμα περισσότερο και ολοκληρωτικά αυτό που ήδη αρχίζει να γίνεται κατανοητό: συσπείρωση και αποτελεσματικότητα τέτοια που θα μπορεί πραγματικά να ακυρώνει και όχι μόνο να καταγγέλλει, να πετυχαίνει νίκες υλικές και όχι μόνο ηθικές, να έχει κατακτήσεις. Θα  πετύχουμε μόνο εάν σηκώσουμε τολμηρά το γάντι του εκβιασμού που έχει πετάξει ο αντίπαλος. Ο εκβιασμός είναι ξεκάθαρος: «κάντε ό,τι λέμε αν θέλετε να μείνει η χώρα στην ευρωζώνη». Επίσης ξεκάθαρη πρέπει να είναι η απάντηση : Απορρίπτουμε τον εκβιασμό, δεν θα πεθάνουμε για να σωθεί το ευρώ, στα τσακίδια οι τοκογλύφοι, τα δανεικά τους, το νόμισμά τους, όλο το ΑΕΠ της χώρας από την πρώτη ως την τελευταία μονάδα αποκλειστικά για την επιβίωση του λαού και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, καθόλου για τόκους από κερατιάτικα θαλασσοδάνεια, καθόλου για άνομα υπερκέρδη. Το υγειονομικό κίνημα είναι σε θέση πρώτο να κάνει αυτό το τολμηρό αλλά αναγκαίο βήμα, γιατί στην περίθαλψη περισσότερο από άλλους τομείς φαίνεται πόσο θανατηφόρα είναι η πολιτική κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ.

ΠΡΙΝ 23/10/12

Πάνος Παπανικολάου

ΤΗΝ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΑ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚHΝΙΟ ΟΙ ΝΕΟΝΑΖΙ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Την στείρωση και την ευθανασία των ψυχικά πασχόντων και των αναπήρων ξαναφέρνουν στο προσκήνιο οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Σαν γνήσιοι κληρονόμοι και συνεχιστές του Χίτλερ και των πολιτικών του, της εξόντωσης και της γενοκτονίας, προβάλλουν μέσα από το κατ’ ευφημισμόν "οικολογικό" τους σάϊτ,  κείμενο του 1985 ενός γάλλου «καθηγητή» με τίτλο: "H Δημοκρατία καταδικάζει αθώα πλάσματα σε ισόβιο βασανισμό." . Ένα πλήρες πρόγραμμα, στην πραγματικότητα, εξόντωσης των ψυχικά πασχόντων, με τον ίδιο ακριβώς σκεπτικό, αλλά και το «φιλεύσπλαχνο» πλασάρισμα, των τότε γερμανών ψυχιάτρων («για να μη υποφέρουν οι δυστυχείς»), που ήταν οι θεωρητικοί εισηγητές (Hoche και Binding κλπ) και πρακτικοί διαμορφωτές της εξόντωσης εκατοντάδων χιλιάδων (σύμφωνα με εκτιμήσεις, πιθανόν και άνω των 250.000) εγκλείστων στα ψυχιατρεία της Γερμανίας.

Διαβάζουμε στη χαρακτηριστική αφίσα του 1938 :

«60.000 μάρκα (Reichsmarks) είναι το ποσό που κοστίζει στην λαϊκή κοινότητα, στη διάρκεια της ζωής του , αυτό το άτομο που πάσχει από κληρονομική μειονεξία. Αγαπητέ συμπολίτη αυτά είναι και δικά σου χρήματα. Διάβασε το «A New People» το μηνιαίο περιοδικό του «Γραφείου για την φυλετική πολιτική» του NSDAP.»

Είναι προφανές ότι, μετά τα πογκρόμ και τις δολοφονικές επιθέσεις κατά των μεταναστών και παράλληλα προς αυτές, ήλθε η σειρά των ψυχικά ασθενών και των αναπήρων, όπου φαίνεται ότι το ρατσιστικό πρόσημο του «έλληνα» δεν ισχύει, πλέον, χωρίς περαιτέρω προσδιορισμό, καθώς, ως «έλληνας», προσδιορίζεται ο «υγιής έλληνας», ο φορέας μιας ‘άριας’ υγείας σύμφωνα με τα φαντασιωσικά πρότυπα της αρχαιοελληνικής κατασκευής και της βασισμένης σ΄ αυτήν παθολογικής προγονοπληξίας. 

Η κατεστημένη ψυχιατρική, χωρίς να ταυτίζεται με το ναζισμό, έχει, ωστόσο, βασικές συνιστώσες της λογικής και των πρακτικών υπό τις οποίες λειτουργεί, οι οποίες, κάτω από συγκεκριμένες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες (όπως οι σημερινές), μπορούν, όπως έχει δείξει το παρελθόν, να μετατραπούν σε όχημα της εξόντωσης, κάτω από χίλιες δικαιολογίες. Η κουλτούρα της κατεστημένης ψυχιατρικής στην Ελλάδα, αγκυλωμένη στα παραδοσιακά στερεότυπα της «ψυχικής νόσου» των εγχειριδίων και των διαφόρων «σχολών», σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση και την κατάρρευση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, εν μέσω των οποίων λειτουργεί, δεν αποκλείει την επανεμφάνιση τέτοιων φαινομένων στο προσεχές μέλλον, κάτω από διάφορα προσχήματα και άλλοθι, και πιθανόν, αρχικά, με διαφορετικές, πιο «καλυμμένες» μορφές. Επανεμφάνιση, της οποίας αυτές οι λογικές ήδη λειτουργούν ως αρωγοί και οχήματα.

Υπενθυμίζουμε ότι  στο Δαφνί υπάρχει ένας Ψυχίατρος Διευθυντής (Κ. Παρασχάκης), που ήταν υποψήφιος με την Χρυσή Αυγή, ενώ και στο Δρομοκαϊτειο υπάρχουν κάποιοι (ελάχιστοι προς το παρόν) που εκφράζουν ανάλογες θέσεις.  Όλοι γνωρίζουμε ότι το "αυγό του φιδιού" επωάζεται και στο Δρομοκαϊτειο, και από ανάλογη θέση εξουσίας, μάλιστα, και απλώς το υποβαθμίζουμε ως "γραφικότητα"...Μήπως κάτι ανάλογο δεν συνέβαινε πριν 1-2 μόλις χρόνια με την Χρυσή Αυγή, όταν πολλοί την θεωρούσαν απλώς γραφική και χωρίς δυναμική, ενώ στην πραγματικότητα, και κάτω από τις παρούσες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, ήταν και είναι επικίνδυνη; Η ιστορία της ανόδου του Φασισμού και του Ναζισμού πρέπει να μας διδάξει πριν είναι αργά.

Άλλη μία αφίσα του Γραφείου προπαγάνδας του Γ Ράιχ που προπαγανδίζει τα "ισοδύναμα του θανάτου" ή αλλιώς  (σύμφωνα με την σύγχρονη τεχνοκρατική ορολογία) το Κόστος Ευκαιρίας για την φροντίδα ενός ασθενή :

"Μια ολόκληρη οικογένεια υγιών γερμανών μπορεί να ζήσει με τα ίδια 5,5 μάρκα που κοστίζει η φροντίδα ενός ασθενή για ίσο χρονικό διάστημα"

Όσο για τις απαράδεκτες συμπεριφορές,  θιασωτών ανάλογων απόψεων, που ευθαρσώς τις διατυπώνουν ακόμη και μέσα στο εφημερείο, πρέπει από εδώ και στο εξής να οριοθετούνται, να αποκρούονται άμεσα ή ακόμη και να καταγγέλλονται από όλους και από οποιαδήποτε θέση. Είναι απαράδεκτο δημόσιοι λειτουργοί, που έχουν δώσει και όρκο υποτίθεται, να διατυπώνουν ανάλογες θέσεις και να θεωρούν ότι το Δρομοκαίτειο τους "δίνει  χώρο" να το κάνουν. Η ιστορία έχει διδάξει ότι η ανοχή που επιδεικνύεται συχνά από επίσημα κέντρα εξουσίας σε τέτοιου είδους πεποιθήσεις, στάσεις και συμπεριφορές  ποτέ δεν είναι τυχαία. Οι φασιστικές, ρατσιστικές νοοτροπίες είναι γνωστό ότι λειτουργούν σαν δεκανίκι και δίνουν ιδεολογικό και ψευδοεπιστημονικό έρεισμα και "νομιμοποίηση" σε πολιτικές εξόντωσης και επιβολής συνθηκών στέρησης σε βασικά αγαθά και κοινωνικά δικαιώματα , σαν αυτές που υλοποιούνται σταδιακά  αυτήν την περίοδο (προσπαθώντας να περάσουν αθόρυβα) και που πρόκειται να κλιμακωθούν και να λάβουν ακραίες διαστάσεις στο αμέσως επόμενα χρόνια. Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ.

 

Από το «Αντίθετο Ρεύμα» του Δρομοκαϊτείου

Πατήστε εδώ, για να διαβάσετε το κείμενο από την "οικολογική" ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής που εξυμνεί και προπαγανδίζει την στείρωση και την ευθανασία...