Χαϊδάρι,  8/8/2011

 

Το δημοκρατικό προσωπείο μιας κατ’ ουσία νεοφιλελεύθερης πολιτικής


Μέσα σε συνθήκες όχι Αυγουστιάτικης ραστώνης αλλά οικονομικού κραχ, με τους δείκτες της ανεργίας, της φτώχειας και των εξαρτήσεων στα ύψη, η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου επέλεξε να εξαγγείλει τις προτάσεις της για την «φιλελευθεροποίηση» του νομικού καθεστώτος των ναρκωτικών. Επειδή νομοσχέδιο δεν υπάρχει ακόμα και οι προτάσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης, όπως εμφανίστηκαν στον Τύπο είναι αόριστες, αυτό που μπορούμε να τονίσουμε αυτή τη στιγμή είναι ότι ανεξάρτητα από τις προθέσεις της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για την κατοχύρωση του δικαιώματος στη θεραπεία και την αναγνώριση του έργου και της σημασίας της απεξάρτησης, το νομοσχέδιο που θα προκύψει ως αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων ανάμεσα στα συναρμόδια υπουργεία ,δεν μπορεί παρά να ενταχθεί στο γενικότερο κλίμα καταστολής που κλιμακώνεται.

Μετά τη βίαιη καταστολή της γενικής απεργίας της 29ης του Ιούνη, τις αστυνομικές «επιχειρήσεις» σκούπα, ενάντια στο κίνημα των αγανακτισμένων της πλατείας Συντάγματος, του Λευκού Πύργου και των άλλων πλατειών, στο όνομα της «εκκαθάρισης» τους από τους τοξικομανείς, μετά τις επίσημες εξαγγελίες περί διανομής των υποκατάστατων από τα φαρμακεία βάσει συνταγής και τη σχεδιαζόμενη, χουντικής έμπνευσης, νομοθετική απαγόρευση των διαδηλώσεων, για ποια φιλελευθεροποίηση μπορεί να γίνεται λόγος και μάλιστα όταν πρόκειται για ένα καθαρά κοινωνικό πρόβλημα όπως αυτό των ναρκωτικών;

Τέτοιες προτάσεις, όπως προβάλλονται τη συγκεκριμένη στιγμή, επιχειρούν να καλύψουν το τραγικό κενό που δημιουργεί η απουσία μιας κεντρικά σχεδιασμένης πολιτικής για τα ναρκωτικά σε όλους τους τομείς- της πρόληψης, της θεραπείας και της κοινωνικής επανένταξης-η de facto (λόγω μνημονιακής πολιτικής) υποβάθμιση των «στεγνών» προγραμμάτων και η ολοκληρωτική καταστροφή του κράτους πρόνοιας. Φαίνεται πως επιχειρείται να δοθεί ένα δημοκρατικό προσωπείο στην παμπάλαια νεοφιλελεύθερη συνταγή διαχείρισης του τραγικά οξυμένου προβλήματος των ναρκωτικών , που θυμίζει την παλιά Ρώσικη παροιμία για το βαρέλι με το μέλι που έχει μέσα του πολλές κουταλιές πίσσας.

Η Επιστημονικά Υπεύθυνη της

Μονάδας Απεξάρτησης 18 ΑΝΩ

Δρ. Κατερίνα Μάτσα

Ψυχίατρος



Magazine - Other articles

Νέα του Blog

Το αδύνατο που έγινε δυνατό

20.02.2017 | Slider
Εμφανίσεις: 3751