Ψυχική υγεία

"ΕΝΑΣ ΠΥΡΓΟΣ ΑΠΟ ΤΡΑΠΟΥΛΟΧΑΡΤΑ ΚΑΤΟΛΙΣΘΑΙΝΕΙ "

Mε τα όλο και πιο απάνθρωπα κυβερνητικά μέτρα:

· Οι αυτοκτονίες πληθαίνουν καρκινικά.
· Σχεδόν σε κάθε οικογένεια πια υπάρχει ένα τουλάχιστον κρούσμα ψυχασθένειας που δημιούργησε η οικονομική ανασφάλεια.
· Η κατακόρυφη πτώση του βιοτικού επιπέδου στην εξαθλίωση ωθεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης σε ανεξέλεγκτες  καταστάσεις  , με συνέπεια την  ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας.
· Τα δημόσια ψυχιατρεία απειλούνται με λουκέτο προς όφελος των ιδιωτικών κλινικών.
· Στις ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές αποφασίζει για την μορφή και την διάρκεια της θεραπείας ο συγγενής που πληρώνει τα νοσήλεια.
· Αντί να βελτιωθεί το κοινωνικό κράτος πρόνοιας και δημόσιας υγείας , καταλύεται εντελώς.
· Έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό ακούσιας νοσηλείας (55%).
· Το ψυχιατρικό «στίγμα» είναι εμπόδιο για την κοινωνική επανένταξη.

Θέλουμε να ακούσουμε και τις δικές σας ανησυχίες για τα κοινά προβλήματα και να πορευτούμε ενωμένοι ενάντια στον αφανισμό μας.

Επικοινωνία: Αυτή η διεύθυνση Email προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

ΟΜΑΔΑ ΑΥΤΟΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗΣ ΚΨΥ ΑΓ.ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ,

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΒΙΑΙΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΩΝ

ΚΑΙ ΣΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ

ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ

Μπροστά στον καταιγισμό των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσης και των διαδοχικών μνημονίων σε κάθε πτυχή της ζωής μας, με την μαζική ανεργία, την ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, την προϊούσα διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών, την πλήρη κατάργηση του όποιου «κράτους πρόνοιας» υπήρχε μέχρι τώρα και την ραγδαία, εν μέσω όλων αυτών, πτωχοποίηση της πλειονότητας, η συστηματική διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας (με αποκορύφωμα, μέχρι τώρα, την διάλυση του ΕΟΠΥΥ) και η πλήρης ιδιωτικοποίησή τους αποτελεί μιαν από τις πρώτες προτεραιότητες της νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης.

Στο χώρο της Ψυχικής Υγείας, ακριβώς τη στιγμή που η κρίση αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο και κάνει όλο και πιο πολύπλοκη την εμφάνιση προβλημάτων ψυχικής υγείας σε όλο και πιο πλατειά κοινωνικά στρώματα, ακριβώς την ίδια στιγμή οι υπάρχουσες δημόσιες υπηρεσίες (τα τρία ψυχιατρεία που απέμειναν και οι όποιες άλλες, ανεπαρκέστατες αριθμητικά, διάσπαρτες, κατακερματισμένες και ισχνές υπηρεσίες ψυχικής υγείας) αποδυναμώνονται και οδηγούνται στο κλείσιμο.

Αυτό το βίαιο κλείσιμο/κατάργηση των ψυχιατρείων δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την πάλαι ποτέ επιδίωξη για ένα σύστημα Ψυχικής Υγείας, δημόσιο και δωρεάν, «πέρα από» τον κατασταλτικό και, κατ΄ ουσίαν, αντιθεραπευτικό θεσμό του ψυχιατρείου, ενός οργάνου πρωτίστως κοινωνικού ελέγχου αντί θεραπευτικής φροντίδας και υποστήριξης των ανθρώπων με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας.

Η μετάβαση «πέρα από» το ψυχιατρικό άσυλο ήταν πάντα συνυφασμένη

-με την δημιουργία ενός ολοκληρωμένου δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών, για στήριξη και φροντίδα στον «τόπο κατοικίας» και εντός του κοινωνικού ιστού.

-με μιαν «άλλη ψυχιατρική» που ακούει ισότιμα τον «άλλο», αντί να τον μετατρέπει σε «πράγμα».

-με μια ψυχιατρική που δίνει σημασία και αξία στο βίωμα του υποκειμένου και πασχίζει για την κατανόηση και την απάντηση στις ανάγκες του, αντί για την ταξινόμηση των εκάστοτε αναγκών σε διαγνωστικές κατηγορίες, που απλώς στιγματίζουν και αποκλείουν, χρήσιμες μόνο για τον κοινωνικό έλεγχο και για τις φαρμακοβιομηχανίες.

-με κοινοτικές υπηρεσίες που θα λειτουργούσαν σε μια λογική προστασίας που σέβεται και στηρίζει την ελευθερία και τα δικαιώματα του προσώπου, σε αντιδιαστολή με τη δήθεν «προστασία» του ασύλου, στην υπηρεσία της «δημόσιας τάξης» (κατά των, υποτίθεται, «επικίνδυνων» διαφορετικών συνανθρώπων μας) και συνυφασμένης με το πνίξιμο της ελευθερίας.

-με κοινωνικά κινήματα και διαδικασίες «από τα κάτω» και όχι με άνωθεν διοικητικούς χειρισμούς.

Το να πάμε «πέρα από» το ψυχιατρείο σημαίνει μια διαδικασία κλεισίματος στη διάρκεια της οποίας θα οικοδομούνταν οι εναλλακτικές κοινοτικές υπηρεσίες έτσι ώστε, για όποια μονάδα κλείνει, να υπάρχει ήδη σε λειτουργία η εναλλακτική μονάδα που θα την αντικαταστήσει.

Το κλείσιμο των ψυχιατρείων που προωθούν τώρα δεν αρκείται καν στην μέχρι τώρα απανθρωποποιητική «καταπιεστική προστασία» του παραδοσιακού ψυχιατρείου. Είναι συνυφασμένο με την πλήρη νεοφιλελευθεροποίηση της οικονομίας που μετατρέπει ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σε περιττούς, με πρώτους μεταξύ αυτών τους ψυχικά πάσχοντες. Ακόμα και το ψυχιατρείο (πόσο μάλλον ένα «κοινωνικό κράτος») αποτελεί όχι απλώς ένα δυσβάστακτο βάρος για την δημοσιονομική προσαρμογή, αλλά

αντιστρατεύεται την ίδια τη λογική και τις ανάγκες της «ελεύθερης αγοράς».

Στη θέση τους έχουν αποφασίσει την δημιουργία «δικαστικών ψυχιατρείων» (τουλάχιστον δυο) για την φύλαξη (και όχι για την θεραπεία) των λεγόμενων «ακαταλογίστων» του άρθρου ΠΚ 69, στα πλαίσια της δημιουργίας φυλακτικών καταστημάτων υψίστης ασφαλείας, στη λογική της οικοδόμησης ενός επιτελικού «κράτους ασφαλείας», για την κατασταλτική διαχείριση αυτού που η κυρίαρχη τάξη πραγμάτων κατασκευάζει ως «κοινωνική επικινδυνότητα».

Ήδη τα υπάρχοντα ψυχιατρεία μαραζώνουν και «κλείνουν», μέρα με τη μέρα, «εκ των έσω», χωρίς καν να έχει μπει το οριστικό λουκέτο που ετοιμάζουν. Με την τεράστια μείωση του προσωπικού (σε σημείο αδυναμίας λειτουργίας), με την έλλειψη βασικών υλικών και φαρμάκων, με το πρωτοφανές ποσοστό των ανασφάλιστων ασθενών (πάνω από ένας στους τρεις), που οδηγεί σε αδυναμία ακόμα και προμήθειας της φαρμακευτικής αγωγής που έχουν ανάγκη, με την πτώχευση και την αδυναμία των οικογενειών να παράσχουν την αναγκαία στήριξη. Ήδη προωθείται, με αυταρχικό τρόπο, από την Διοίκηση του ΨΝΑ, το βιαστικό και βάναυσο πέταγμα των ασθενών χρόνιας παραμονής, με πρώτους αυτούς των γηροψυχιατρικών τμημάτων, παντού όπου βρεθεί διαθέσιμος χώρος, στο όποιο ίδρυμα ανά την επικράτεια, καταστρατηγώντας κατάφωρα την όποια θεραπευτική διαδικασία.

Ο δρόμος, που ‘φιλοξενεί’ όλο και περισσότερους ψυχικά πάσχοντες μεταξύ των αστέγων, είναι ο τελικός προορισμός – μια στάση πριν το θάνατο.

Είναι πάνω σε αυτό το έδαφος της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης που έρχεται με φυσικό, όπως πάντα, τρόπο να ακουμπήσει η επαναφορά των ναζιστικών πρακτικών της «στείρωσης» και της «ευθανασίας» από την Χρυσή Αυγή, ως η επαναφορά της «τελικής λύσης» που τότε, όπως και τώρα, έχει ως αφετηρία τους ψυχικά πάσχοντες.

Το ζήτημα της ψυχικής υγείας, το ολοκαύτωμα που ετοιμάζουν, μας αφορά όλους.

Το Χαϊδάρι, πέρα από τις πολύμορφες ιστορικές του παραδόσεις, έτυχε να φιλοξενεί εδώ και δεκαετίες τα δυο ψυχιατρεία - πολλοί εκ των εργαζομένων σε αυτά είναι δημότες του.

Η μοίρα, όπως πάντα σε ολόκληρη τη διαδρομή των νεοφιλελεύθερων πρακτικών στην ψυχική υγεία σε μια σειρά από χώρες, κοινή: στο δρόμο οι ασθενείς, διαθεσιμότητα/κινητικότητα απόλυση των εργαζομένων.

Χωρίς ένα κίνημα από τα κάτω, χειραφετητικό, ενιαιομετωπικό, οργανωμένο και διαρκείας, αυτή η ‘κοινή μοίρα’, όπως η αντίστοιχη σε ολόκληρη την κοινωνία, δεν μπορεί να ανατραπεί. Για αυτό και η αφετηρία, η πρώτη στιγμή ενός κοινωνικού κινήματος για την ψυχική υγεία από το Χαϊδάρι, μπορεί να έχει και μια συμβολική σημασία.

Ένα κοινωνικό κίνημα για την απόκρουση των καταστροφικών τους σχεδίων, που αντιστρατεύεται το βίαιο κλείσιμο των ψυχιατρείων, όχι γιατί είναι αγκυλωμένο στο παραδοσιακό ψυχιατρικό άσυλο, αλλά από τη σκοπιά μιας άλλης, εναλλακτικής και χειραφετητικής προσέγγισης στην ψυχική υγεία.

Καλούμε όλους και όλες στη συγκέντρωση της Τρίτης 1ης Απριλίου 2014, 6.30 μμ, στην αίθουσα του Δημαρχείου Χαϊδαρίου, στο Παλατάκι, για ενημέρωση, συζήτηση και από κοινού οργάνωση των επόμενων βημάτων ενός αγώνα διαρκείας,

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΥΜΟΡΦΟ ΚΙΝΗΜΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΥΕΙΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΡΣΥ ΨΝΑ

ΔΕΝ Θ΄ ΑΝΕΧΤΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΨΝΑ.

ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΠΕΙΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΛΗΣΕΙΣ ΣΕ ΑΠΟΛΟΓΙΑ.

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΓΙΑ ΤΟ «ΚΛΕΙΣΙΜΟ» ΤΟΥ ΨΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ.

ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΡΑ!!!

Υστερα από τον γενικό αγωνιστικό συναγερμό, με τον οποίο το ΨΝΑ «υποδέχτηκε» τον περασμένο Νοέμβρη τον νέο Διοικητή, που κατέφθασε με έτοιμα τα πλάνα για άμεσο κλείσιμο του ψυχιατρείου, περνάμε, εδώ και ένα τρίμηνο, μια περίοδο «ακινησίας γεμάτης ανησυχία». Μια περίοδο παθητικής αναμονής για το ποιο θα είναι το επόμενο βήμα τους, καθώς, όπως δήλωσαν, το «κλείσιμο του ΕΟΠΥΥ», που έθεταν σε προτεραιότητα, τους ανάγκαζε να αναβάλλουν για λίγο τις ενέργειες για το «κλείσιμο των ψυχιατρείων».

Δεν ήταν, όμως, μόνο αυτό, καθώς το εγχείρημα του βιαστικού κλεισίματος των ψυχιατρείων αποδείχτηκε ότι ξεπερνούσε τις όποιες μανιακόμορφες επιδιώξεις εντεταλμένων υπαλλήλων της τρόικας. Μια «καυτή πέτρα», που πριν την πετάξουν στα άχρηστα, πιθανό να τους κάψει το χέρι.

Αυτό, μακριά από το να σπέρνει τον όποιο εφησυχασμό, ότι, τάχα μου, «δεν μπορούν να το κάνουν», τους κάνει, αντίθετα, όσο λιγότερος χρόνος τους μένει για να εκτελέσουν τις εντολές τους και με δεδομένη την κοπή των ανθρώπων που έχουν πρόθυμα προσφερθεί και επιλεγεί για το «έργο», ακόμα πιο αδίστακτους και επικίνδυνους για ένα πραγματικό «ολοκαύτωμα της ψυχικής υγείας».

Υστερα από την ορμητική του είσοδο στο ΨΝΑ και τις πρώτες ψυχρολουσίες που πήρε, ο νέος Διοικητής άρχισε να εφαρμόζει μια τακτική ταυτόχρονου εφησυχασμού και τρομοκρατίας. Γιατί δεν ήταν παρά μια προσπάθεια διασποράς εφησυχασμού η διαβεβαίωση στο σωματείο ότι «κατάλαβαν», οι του Υπουργείου, ότι στα ψυχιατρεία δεν μπορεί να υπάρξει διαθεσιμότητα/κινητικότητα και έτσι δεν θα την κάνουν. Ποιος τους πιστεύει; Είναι στάχτη στα μάτια για να κερδίσουν συμμάχους «από τα κάτω», ή, τουλάχιστον, όχι αντιδράσεις, για τις όποιες κινήσεις (όλο και πιο βιαστικές και βάρβαρες όσο λιγοστεύει ο χρόνος) για το κλείσιμο και μετά θα έλθει η ώρα της πληρωμής, όπως ήλθε για την ΕΡΤ και για όλο το Δημόσιο - σε μια χρονιά που πρέπει να γίνουν 11.000 απολύσεις και 15.000 διαθεσιμότητες. Ταυτόχρονα, κάθε μέρα που περνάει, επιβεβαιώνεται ότι ο νέος Διοικητής «διοικεί» σε μια λογική «κατάστασης εκτάκτου ανάγκης» : μεταφέρει ακόμα και τα ωράριά του στις απογευματινές και νυχτερινές ώρες, αφού δεν έχει ως στόχο τον διάλογο και την όποια συναινετική διαδικασία, αλλά την δημιουργία ενός σώματος φοβισμένων, ενοχοποιημένων και παθητικοποιημένων υπαλλήλων, έτοιμων να δεχτούν τα πάντα, ακόμα και την απόλυσή τους, χωρίς να διαμαρτυρηθούν - πόσο μάλλον την όποια κακομεταχείριση των ασθενών που συνεπάγεται, ως εκ της φύσεώς του, το βιαστικό άδειασμα του ψυχιατρείου.

Αντί να συζητήσει με τους γιατρούς και τους ψυχολόγους για τα όποια προβλήματα της εφημερίας, προτιμά τις εφόδους και την κλήση σε απολογία. Eνόχλησε τρομερά η λέξη «μπουρδέλο», ως επιθετικός προσδιορισμός του σύγχρονου ελληνικού κράτους, που ξεστόμισε η υπεύθυνη του φαρμακείου, πιεσμένη από την συμπεριφορά του - ένας χαρακτηρισμός επιεικέστατος για το κράτος (αυτό του Αδώνιδος) που μετά μανίας εκπροσωπεί ο νέος Διοικητής, χαρακτηρισμός που συμμερίζεται και χρησιμοποιεί καθημερνά όλος ο ελληνικός λαός.

Πώς αλλιώς να χαρακτηριστεί μια πολιτική που λέει ότι σε έξι μήνες θα έχουν φύγει οι χρόνιοι, που, λίγες μέρες πριν τη λήξη της προθεσμίας, προειδοποιεί ότι, αν δεν φύγουν, θα υπάρχουν «νομικές συνέπειες», ότι βρέθηκαν τα νοσοκομεία όπου θα μεταφερθούν τρεις κλινικές του ΨΝΑ (Σισμανόγλειο, Πολυκλινική, Σωτηρία) και μετά αυτό να «ξεχνιέται» - για να επανέλθουν, με την ντιρεκτίβα να γίνουν (στα γρήγορα και μ΄ ένα διοικητικό τρόπο) «διακλαδικές ομάδες» για τα γηροψυχιατρικά και τα τμήματα χρονίων, να μαζευτούν γρήγορα (από τους κοινωνικούς λειτουργούς) στοιχεία για το πού θα πάει ο καθένας κι΄ αν δεν βρεθεί, ν΄ αναζητηθούν θέσεις παντού στην ελληνική επικράτεια, όπου υπάρχουν κενά…. ενώ και οι ψυχιατρικές κλινικές πρέπει να ξαναετοιμάζονται, ποιά, με ποιά σειρά, να πάει πού και πώς (ίσως της ανακοινωθεί την ημέρα της μετακίνησης). Χωρίς την δημιουργία κοινοτικών υπηρεσιών (ΚΨΥ κλπ), χωρίς τομεοποίηση, χωρίς τίποτε. Ετσι απλώς… κλείσιμο…

Κι΄ όλα αυτά τη στιγμή που το Δαφνί καταρρέει και οδηγείται στο «κλείσιμο» ακόμα και χωρίς να το «κλείσουν». Με την δραματική έλλειψη προσωπικού, κυρίως νοσηλευτών και ψυχιάτρων. Με την ακραία υποβάθμιση, κάτω από τα όρια της ασφαλούς λειτουργίας, όλων των μονάδων και των δομών του, μέσα και έξω. Με την πρωτοφανή έλλειψη πόρων για τα στοιχειώδη εντός του νοσοκομείου (φάρμακα κλπ), με τον αλματώδη πολλαπλασιασμό των ανασφάλιστων, φτωχών, εξαθλιωμένων και εγκαταλειμμένων ασθενών. Και με μια Διοίκηση που ξέρει μόνο να κραυγάζει, να απειλεί και να τρομοκρατεί.

Φτάσαμε σε τέτοιο σημείο γελοιογραφικής απεικόνισης και ξεπεσμού του «κράτους» που ο εκπρόσωπός του στο ΨΝΑ δεν διστάζει να ασκεί «Διοίκηση» μέσω facebook και να επικοινωνεί τα διάφορα επεισόδια τρομοκράτησης και εκφοβισμού (κατά των γιατρών, της φαρμακοποιού κλπ) μέσω του προσωπικού του λογαριασμού, σε «φίλους/ες».

Όταν το στυλ της επικοινωνίας μέσω facebook και twitter υποκαθιστά την πραγματική επικοινωνία (διάλογο) με τους εργαζόμενους του οργανισμού, τότε είναι φανερό ότι η Διοίκηση ανάγει την λειτουργία της, την μέχρι τώρα κραυγαλέα και «πολυπράγμονα αδράνειά» της, στο επίπεδο του διαδικτυακού κοινωνικού σχολιασμού. Δεν διοικεί, με την έννοια του ν΄ αντιμετωπίσει (με όποιο τρόπο, «καλό» ή «κακό») προβλήματα - απλώς διεκπεραιώνει, διευκολύνει την «δημοσιονομική προσαρμογή» (το μνημόνιο). Αν οι ανάγκες αυτής της νεοφιλελεύθερης προσαρμογής απαιτούν Καιάδα για τους ψυχικά ασθενείς και απόλυση του προσωπικού, τότε αυτό θα είναι στην ημερήσια διάταξη για να επιτευχθεί με όποιο τρόπο. Και θα «ανέβει» και στο facebook για «φίλους» και «φίλες»….

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο νέος Διοικητής του ΨΝΑ είναι ο υπεύθυνος της επιτροπής (που φέρει το όνομά του) του Υπουργείου Υγείας που επεξεργάστηκε την διάλυση του ΕΟΠΥΥ, την απόλυση μιας μερίδας των εργαζομένων σ΄ αυτόν και τον εξαναγκασμό των υπόλοιπων σε μισθολογική υποβάθμιση, αφήνοντας εκατομμύρια κόσμου χωρίς καμιά δυνατότητα πρόσβασης σε υπηρεσίες πρωτοβάθμιας υγείας.

Καλούμε όλους τους εργαζόμενους του ΨΝΑ σε επαγρύπνηση και άμεση κινητοποίηση. Δεν θα περιμένουμε την ημέρα που θα ανακοινωθεί το κλείσιμο για να κινητοποιηθούμε. Το ψυχιατρείο κλείνει, βουλιάζει με όλο και πιο γοργούς ρυθμούς, κάθε μέρα. Πρέπει εδώ και τώρα να κινητοποιηθούμε, σε συμμαχία με τους ασθενείς, υπερασπίζοντας τα δικαιώματα και την χειραφέτησή τους, με τις οικογένειές τους και όλη την κοινωνία, απαιτώντας προσλήψεις προσωπικού (κυρίως νοσηλευτών και ψυχιάτρων), διαδικασίες ουσιαστικής ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και Αποϊδρυματοποίησης, άμεση εφαρμογή της τομεοποίησης, δημιουργία ενός ολοκληρωμένου δικτύου κοινοτικών υπηρεσιών, με ενεργό και πρωταγωνιστικό τον ρόλο των εργαζομένων και των ασθενών στην όλη διαδικασία του μετασχηματισμού, ενάντια στην όποια λογική και στα όποια άνωθεν λαμβανόμενα μέτρα και διαδικασίες ενός fast track κλεισίματος.

24/2/2014

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ (ΑΡΣΥ) ΨΝΑ

Ψυχική Υγεία: Η επικινδυνότητα αναπαραγωγής της Επικινδυνότητας

του Κώστα Μπαϊρακτάρη

Σήμερα στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, είμαστε μάρτυρες μιας περιόδου βίαιης ανακατανομής του πλούτου —μίας καπιταλιστικής κρίσης. Η κρίση αυτή προσλαμβάνει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά σε μία χώρα, όπως η Ελλάδα, στην οποία συναντάμε τον καπιταλισμό στην πιο χυδαία και διεφθαρμένη μορφή του. Μία χώρα που διαχρονικά κυβερνάται από το πιο παρασιτικό, το πιο απάνθρωπο —άρα και πιο παθολογικό— κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που τη μετέτρεψε σε οικονομικό προτεκτοράτο των τραπεζιτών ,του χρηματοπιστωτικού συστήματος και των δυνάμεων εκείνων που ηγεμονεύουν μονοπωλιακά  ως σύγχρονοι αποικιοκράτες στην  Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αναφερόμαστε σε ένα πολιτικο-κοινωνικό σύστημα το οποίο για να μπορέσει να διατηρήσει και να αναπαράγει την εξουσία του ακυρώνει τους ίδιους τους αστικοδημοκρατικούς του θεσμούς ξευτιλίζοντας το ίδιο το αστικό κοινοβούλιο, τρομοκρατεί τον πληθυσμό και ενεργοποιεί τα πιο κτηνώδη ένστικτα για εξουσία, απαξιώνει τον άνθρωπο και αναδεικνύει την απανθρωπιά ως βασικό συστατικό της υπόστασής του. Χρησιμοποιεί μέσα οικονομικού εκμαυλισμού του λαού και προάγει συστηματικά τον ατομικισμό με στόχο την ανάδειξη του ανθρώπου σε καταναλωτή και πελάτη. Προάγει τον ανταγωνισμό, την ξενοφοβία και την αλληλοεξόντωση, δηλαδή την πιο ακραία μορφή της αλλοτρίωσης. Διεισδύει και διαχέει τον έλεγχό του στο κοινωνικό σώμα, ενισχύει την κρατική βία και καταστολή έχοντας στην υπηρεσία του διαπλεκόμενες επιχειρήσεις μέσων ενημέρωσης που μετατρέπουν τη βαρβαρότητα σε «είδηση» και τους αναγνώστες/τηλεθεατές σε θεατές της ίδιας της εξαθλίωσής τους, ανταποκρινόμενες, με αυτόν τον τρόπο, στο συστημικό τους ρόλο ως εργαλεία μνημονιακής χειραγώγησης αλλά και χύτρες κοινωνικής εκτόνωσης. Τα καθημερινά πλήγματα που δέχονται οι εργαζόμενοι σε μισθούς, συντάξεις, ασφάλιση και εργασιακά δικαιώματα αποτυπώνονται με τον πιο επώδυνο τρόπο στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας και της Κοινωνικής Πολιτικής.

Σε αυτό το πολιτικο-οικονομικό περιβάλλον εντάσσεται και η επιβαλλόμενη από του τοκογλύφους μνημονιακή υποχρέωση των κυβερνώντων για μείωση του αριθμού των δημοσιών υπαλλήλων και επιτάχυνση του «εκσυγχρονισμού» και της «μεταρρύθμισης» της ψυχικής υγείας μέσω της με δημοσιονομικά κριτήρια κατάργησης των ψυχιατρείων. Η άκριτη και ξαφνική, σε στενά μνημονιακά χρονοδιαγράμματα, διακομιδή ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία σε «ψυχοκοινωνικές μονάδες» του ιδιωτικού και του κρατικοδίαιτου μη-κυβερνητικού/ μη- κερδοσκοπικού τομέα, όπως αυτή περιγράφεται και στο έκτρωμα του αναθεωρημένου προγράμματος «Ψυχαργώς» δεν προκύπτει από την ιστορική ανάγκη αναθεώρησης του κυρίαρχου ψυχιατρικού παραδείγματος και την εφαρμογή εναλλακτικών μορφών υποστήριξης των συνανθρώπων μας αλλά από την δημοσιονομική ανάγκη για συρρίκνωση του δημόσιου αγαθού της υγείας και στον τομέα της ψυχικής υγείας. Παράλληλα αναδεικνύεται και ένα «εκσυγχρονιστικό» και δήθεν αποϊδεολογικοποιημένο νέο-ψυχιατρικό κατεστημένο (ως πλυντήριο της κλασσικής ψυχιατρικής) που στηρίζει «επιστημονικά» τα ανομήματα των εντολοδόχων της Τροϊκα και αδίστακτων πολιτικών τους.

Οφείλουμε όμως να ομολογήσουμε ότι οι όψιμες αντιδράσεις πολλών εργαζομένων στον τομέα της ψυχικής υγείας ενάντια στις μετακινήσεις, τις απολύσεις και τον νεοφιλελεύθερο εκσυγχρονισμό δεν ακυρώνουν το βάρος της μέχρι τώρα αδιαφορίας στον εγκλεισμό και την εξαθλίωση πολλών επαγγελματιών απέναντι σε αυτούς που τώρα επικαλούνται ότι προστατεύουν, δηλαδή τα άτομα με ψυχιατρική εμπειρία. Δεν ακυρώνουν το βάρος της παραγωγής και αναπαραγωγής στο κοινωνικό σώμα κοινωνικά επικίνδυνων εννοιών όπως αυτή της επικινδυνότητας και της κατασκευής της ανάγκης επιτήρησης και ελέγχου των ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία που προκύπτουν από αυτές.

Χαρακτηριστικά είναι τα επιχειρήματα που εμπεριέχονται στo εξώδικο που κατέθεσαν πρόσφατα εργαζόμενοι του ΨΝΘ με αφορμή την βίαιη μετεγκατάσταση των εγκλείστων στα πλαίσια εφαρμογής των μνημονιακών δεσμεύσεων:

«...Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι οι επιλεγέντες χώροι είναι ακατάλληλοι, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που προβλέπονται για την εγκατάσταση και λειτουργία ψυχιατρικών κλινικών και εγκυμονούν κινδύνους για τους ψυχικά ασθενείς, τους εργαζόμενους και τους επισκέπτες των νοσοκομείων..”

Η λογική αυτή και οι πρακτικές που προκύπτουν από αυτήν είναι και οι παράγοντες που συνοδεύουν ιστορικά την διεργασία δημιουργίας των ψυχιατρικών ασύλων και του ιδρυματικού εγκλεισμού

Αν δεν συνδεθούν οι αντιδράσεις των εργαζομένων με την ανάγκη υποστήριξης των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων των ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία, αν οι εργαζόμενοι δεν ακυρώνουν καθημερινά στην πράξη την ψυχιατρική βαρβαρότητα, αν δεν καταγγείλουν και αν δεν αγωνιστούν από κοινού με τα άτομα με ψυχιατρική εμπειρία για την αποκατάσταση αυτών των δικαιωμάτων δικαίως θα κατηγορηθούν για συντεχνιακά κίνητρα και έλλειμμα αλληλεγγύης σε έναν κοινό αγώνα.

07/02/14  Eφημερίδα των Συντακτών -  ONLINE ΕΚΔΟΣΗ

ΕΛΛΑΔΑ

Εξώδικο εργαζομένων του ΨΝΘ για τη μεταφορά ασθενών

Οι εργαζομένοι του Ψυχιατρικού Θεσσαλονίκης έστειλαν εξώδικο προς τους διοικητές 3ης και 4ης ΥΠΕ για μεταφορά κλινικών σε ακατάλληλους χώρους. «Το γεγονός ότι διαθεσιμότητες ανακοινώθηκαν μετά τη λήψη των αποφάσεων, δείχνει ότι όλα έγιναν για την εκπλήρωση μνημονιακών υποχρεώσεων».

Εξώδικη διαμαρτυρία προς τους διοικητές της 3ης και 4ης ΥΠΕ έστειλε το Σωματείο Εργαζομένων του Ψυχιατρικού Θεσσαλονίκης, με αφορμή τις αποφάσεις για τη μεταφορά του Τμήματος Οξέων Περιστατικών στον χώρο όπου λειτουργεί η γυναικολογική κλινική στο νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος και για τη δημιουργία ψυχιατρικής κλινικής στον χώρο των εξωτερικών ιατρείων της οφθαλμολογικής κλινικής του Ιπποκρατείου.

Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι οι επιλεγέντες χώροι είναι ακατάλληλοι, δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που προβλέπονται για την εγκατάσταση και λειτουργία ψυχιατρικών κλινικών και εγκυμονούν κινδύνους για τους ψυχικά ασθενείς, τους εργαζόμενους και τους επισκέπτες των νοσοκομείων.

Να σημειωθεί ότι οι αποφάσεις, που έχουν ληφθεί πέρσι τον Ιούλιο και το Δεκέμβριο, δεν έχουν υλοποιηθεί ακόμη.

Ο ψυχίατρος και μέλος του ΔΕ του Σωματείου Εργαζομένων του ΨΝΘ Θανάσης Βαξεβάνης υποστήριξε ότι και οι δύο χώροι είναι ακατάλληλοι για τους ψυχικά ασθενείς και πως το γεγονός ότι μετά τη λήψη των αποφάσεων ανακοινώθηκαν διαθεσιμότητες δείχνει ότι όλα έγιναν για την εκπλήρωση μνημονιακών υποχρεώσεων.

Σύμφωνα με τον ίδιο, ο χώρος του Ιπποκρατείου που επιλέχθηκε για να λειτουργήσει η ψυχιατρική κλινική έχει εμβαδόν 360 τ.μ και προβλέπεται η ανάπτυξη 18 κλινών ενώ θα έπρεπε να είναι 1000 τμ. «Οι ασθενείς θα νοσηλεύονται σε μικρά δίκλινα δωμάτια, θα σιτίζονται στο κρεβάτι λόγω αδυναμίας τοποθέτησης τραπεζιών, δεν υπάρχει πρόνοια για την εγκατάσταση του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών, ως χώρος προαυλισμού προβλέπεται ο φωταγωγός, ενώ ανεπαρκείς είναι οι χώροι για το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό» πρόσθεσε ο κ. Βαξεβάνης.

Όσον αφορά τη μεταφορά του τμήματος οξέων στο νοσοκομείο Άγιος Δημήτριος, ανέφερε ότι οι 18 κλίνες θα αναπτυχθούν σε χώρο 480 τ.μ., ο οποίος είναι διαμορφωμένος σε σχήμα γάμα, γεγονός που καθιστά αδύνατη την επιτήρηση των ασθενών.

efsyn.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ