ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ


Στις αρχές της δεκαετίας του 90 οι ειδήσεις μετέδιδαν χωρίς ονοματεπώνυμα κάθε νέα αυτοκτονία και κάθε ανθρώπινη απώλεια από χρήση ναρκωτικών ουσιών. Ανακοίνωναν, επίσης, το συνολικό αριθμό αντίστοιχα στη συγκεκριμένη ημερομηνία του έτους.

Κάποτε σταμάτησε αυτή η διαδικασία χωρίς να πρόσεξε κανείς μας πότε ακριβώς. Δεν δίναμε σημασία ή ο κατακλυσμός των πληροφοριών κάλυπτε τη μνήμη γεγονότων που πολύ επιθυμούσαμε να απωθήσουμε;

Κατά την γνώμη μου, οι αριθμοί είχαν αυξηθεί τόσο, που κάποια στιγμή η κοινή γνώμη θα ευαισθητοποιείτο επικίνδυνα για το σύστημα, όσον φορά τον αποκλεισμό κοινωνικών ομάδων που δεν είχαν τα «μεγάλα μέσα» και είχαν μείνει έξω από τη μοιρασιά του τζίρου. Γι΄ αυτό άρχισε η αποσιώπηση.

Φτάνοντας στο 09, οι άνθρωποι που υπέφεραν είχαν πληθύνει τόσο πολύ, που το περιθώριο είχε γίνει πολύ μεγαλύτερο από το κυρίως κείμενο, δηλαδή, τους ανθρώπους με υποφερτό βιοτικό επίπεδο και έσοδα πάνω από το όριο της φτώχειας.

Δημιουργήθηκαν ταραχές, εξεγέρσεις, κάποιο μιλούσαν και για επανάσταση. Εξομάλυναν το έδαφος για το υπάρχον τότε «σύστημα» πολιτικοί με αθώα χαμόγελα και πλαστές υποσχέσεις. Αρχισαν και οι πιέσεις από τις Μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης για το χρέος που ανήθικοι πολιτικοί και το τραπεζικό σύστημα με τις υψηλές πιστώσεις-παγίδες βοήθησαν να είναι τόσο δυσβάσταχτο, ώστε να χρειάζεται να απαλλοτριωθεί ολόκληρη η Ελλάδα για να ξεπληρωθεί και πάλι είμαστε στο μείον.

Το πλάνο ήταν προσχεδιασμένο από την προηγούμενη δεκαετία : «τους δίνουμε πίστωση- θα χρεωθούν, τους ξαναδίνουμε πίστωση- θα υπερχρεωθούν και όταν πλέον θα έχουν χρεωθεί αφόρητα τους κόβουμε την πίστωση και σε ευρώ και σε χρόνο και τους παίρνουμε τα πάντα».

Και ξαφνικά συνέβη το ανεπανάληπτο. Πέσαν όλα τα πολιτικά προσχήματα. Το θράσος σε συνάρτηση με τα όλο και πιο απάνθρωπα νέα μέτρα αύξησαν τις ανασφάλειες και τις φοβίες της βάσης κατακόρυφα.

Το αποτέλεσμα ήταν να αυξηθούν κατά πολύ περισσότερο επιταχυνόμενα στην αντίστοιχη κλίμακα οι αριθμοί των ατόμων με ψυχολογικά προβλήματα, οι αυτοκτονίες και η χρήση ναρκωτικών ουσιών.

Από προσωπικό του ΕΚΑΒ είχε διαρρεύσει ότι τον Ιούνιο του 12 υπήρξαν 350 απόπειρες αυτοκτονίας, από τις οποίες οι 50 κατέληξαν σε θάνατο.

Την άνοιξη συνόδευσα μια φίλη μου στα επείγοντα περιστατικά γενικού νοσοκομείου για κάποιο πρόβλημα υγείας και στα 20΄που διήρκεσε η εξέταση αναγκάστηκαν να διακόψουν 2 φορές για να ασχοληθούν με νέες απόπειρες.

Αυτά αποδεικνύουν ότι η οικονομική κρίση είναι γενεσιουργός δύναμη κατάθλιψης και αυτοκτονικότητας. Αναπτύχθηκε ψυχοπαθολογία του φόβου, της φτώχειας και του άγχους.

Επιτήδειοι εκμεταλλεύονται την κρίση και ασκούν διαλυτικές πιέσεις στους εργαζόμενους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Περικόπτουν, δεν πληρώνουν καθόλου, ή απολύουν χωρίς να σκέπτονται στο ελάχιστο το ηθικό ή πολιτικό κόστος. Εχουμε μπει σε μια φρενήρη τροχιά προς την εξαθλίωση.

Η παντελής ισοπέδωση και η αποσύνδεση των πολιτικών αποφάσεων από την κοινοβουλευτική νομιμότητα έχουν το αποτέλεσμα η ψυχική νόσος να μοιάζει τόσο πολύ με επιδημία και μάλιστα ιός της να μεταδίδεται καρκινικά.

Οι τελευταίες κυβερνήσεις επιδεικνύουν κατεπείγοντα ζήλο να πετσοκόψουν τις δαπάνες για την Υγεία και να εξυπηρετήσουν την καπιταλιστική κερδοφορία.

Συγκεκριμένα, για την Ψυχική Υγεία, αντί για τη βελτιστοποίηση που μας υποσχέθηκαν, μας κάνουν μάρτυρες μιας θανατερής μετάλλαξης και ενός νέου ολοκαυτώματος. Η καταστροφή του συστήματος Υγείας είναι «Αποκαλυψιακή».

Προγραμματίζεται ο αργός και διακριτικός θάνατος των «περιττών» πληθυσμών. Στην αρχή εξώθησαν τους «περιττούς» στην αυτοκτονία και, όπου απέτυχε αυτή η τακτική, θα ολοκληρώσει το στόχο εξόντωσης το κλείσιμο των δημόσιων ψυχιατρείων.

Όταν αυτά τα νοσοκομεία κλείνουν χωρίς να έχουν δημιουργηθεί οι κατάλληλες δομές για τους χρόνιους ασθενείς, κάποιοι από αυτούς θα ξεψυχήσουν άστεγοι από τις καιρικές συνθήκες, ή την ασιτία, ή και τα δυο μέσα σε μια αδύναμη οργή.

«Ο Θεός ας σώζει του λαούς».

 

Ιουλία Απέργη

Μέλος ομάδας αυτοεκπροσώπησης ΚΨΥ Αγ.Αναργύρων

 

Διαβάστε εδώ τα πρακτικά της συνάντησης

 

Πρακτικά από την ανοικτή  συνάντηση-συζήτηση της Πρωτοβουλίας

για τη δημιουργία  ενός πολύμορφου κινήματος στο χώρο της ψυχικής υγείας ( "Μας αφορά όλους", Σάββατο 21/12/2013)

 



Στη συνάντηση της Πρωτοβουλίας για τη δημιουργία ενός πολύμορφου κινήματος στο χώρο της ψυχικής υγείας παρευρέθηκαν μέλη συλλογικοτήτων, (λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας, συγγενείς  φορέων και δικτύων) που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ψυχικής υγείας. (Συσπείρωση για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση, ΣΟΨΥ, ΚΙΝΑΨΥ, ΨΝΑ, Δρομοκαϊτειο, Hearing Voices Network, κ.α)

Τα θέματα της συζήτησης ήταν πολλά καθώς ο καθένας από εμάς έρχεται από διαφορετικούς χώρους, με διαφορετική κουλτούρα, φιλοσοφία και προσωπικές εμπειρίες.

Στη αρχή της συνάντησης έγινε προβολή της ομιλίας του Γιώργου Γιαννουλόπουλου (Θεσσαλονίκη 2010, Συνέδριο της ENUSP)

 

Υπήρχε σχολιασμός από τα μέλη της συνάντησης στο πόσο συνδέονται τα λόγια του Γιώργου με τη σημερινή εποχή

 

Οι τοποθετήσεις των μελών πήραν τη μορφή και προσωπικού βιώματος, ληπτών, συγγενών και επαγγελματιών....

(Πατήστε εδώ για να διαβάσετε κείμενο παρέμβασης  "Το ολοκαύτωμα της ψυχικής υγείας")

 

 

Πρακτικά από τη συζήτηση


Θέματα που συζητήθηκαν:

      • Κλείσιμο των ψυχιατρικών νοσοκομείων, αποδόμηση των υπηρεσιών, παρακράτηση των συντάξεων
        Οι επιπτώσεις όλων αυτών των fast track διαδικασιών στους ίδιους τους λήπτες αλλά και στους εργαζόμενους στις υπηρεσίες ψυχική υγείας.

      • Τι αναζητά ο άνθρωπος που απευθύνεται στους επαγγελματίες και στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας.

        Να γίνει καλά (είπαν αρκετοί από εμάς) και πως αυτό ορίζεται για τον ίδιο ώστε να ξανα βρει τρόπους να είναι ενεργό μέλος της κοινωνίας (σπουδές, εργασία, οικογένεια, φίλοι)

Ερωτήματα και σκέψεις που προέκυψαν από αυτό το θέμα:

      • Τι σημαίνει γίνομαι καλά? Πως γίνομαι καλά? Με κάνουν καλά?

Έγινε αναφορά σε ανθρώπους που έχουν καταφέρει και παρόλα όσα έχουν περάσει έχουν καταφέρει και έχουν βρει δικό τους τρόπο αλλά και από εναλλακτικές μεθόδους προσέγγισης της ψυχολογικής εμπειρίας να τα έχουν καλά με τον εαυτό τους και με τους γύρω τους.

Η αναζήτηση της εργασίας που είναι για όλους σημαντικό πόσο μάλλον για τους ανθρώπους που εκτός από το δύσκολο του θέματος να βρεις δουλειά υπάρχουν και τα θέματα που έχεις να αντιμετωπίσεις (αντοχές του να δουλεύεις, παρενέργειες φαρμάκων, ρατσιστική αντιμετώπιση).

Ειπώθηκαν διάφορες απόψεις:

      • Οι ίδιοι οι λήπτες θα πρέπει να βρουν δουλειά είτε στην ήδη υπάρχουσα  αγορά εργασίας είτε μέσω ΚΟΙΣΠΕ και να κατανοήσουν ότι και αυτοί πρέπει να είναι ενεργά μέλη της κοινωνίας

      • Η υποχρέωση του κράτους να παρέχει υπηρεσίες (μεθόδους θεραπείας και ανάρρωσης, επιδόματα, συνθήκες διαβίωσης μέσα ή έξω από τις δομές)  στους ανθρώπους που απευθύνονται στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας.

      • Η ανάγκη του να παίρνουμε ένα χάπι για να είμαστε χαρούμενοι. Όταν αυτό δεν αρκεί τότε θα πρέπει να παίρνουμε άλλο ένα χάπι? είναι το θέμα να δείχνεις χαρούμενος?

      • Όλοι έχουμε ανάγκη από ένα χάπι.Τι χάπι? 'Όλοι έχουμε ανάγκη να είμαστε καλά! Χωρίς αγάπη, συμπαράσταση, αλληλοϋποστήριξη πως μπορούμε να είμαστε καλά?
        Οι παράγοντες είναι πολλοί, το περιβάλλον οι επαγγελματίες (ψυχίατροι - ψυχολόγοι, συνθήκες εργασίας) αλλά και οι ίδιοι οι λήπτες!

Επίσης κατά τη διάρκεια της συζήτησης αυτού του θέματος προέκυψε ότι εκτός από τις ανάγκη για εργασία και ανάρρωση οι άνθρωποι με  ψυχιατρική διάγνωση, οι οποίοι αντιμετωπίζουν πολλά χρόνια την ανεργία και τον κοινωνικό αποκλεισμό έχουν τις βασικές βιωτικές ανάγκες για

 

    - τροφή και στέγη

 

 

      • Διάγνωση, Κληρονομικότητα και γονίδια - Στείρωση

Μέσα από τη συζήτηση προέκυψαν οι 2 διαστάσεις του θέματος

- Την άποψη περί στείρωσης από τους γιατρούς των Φασιστών, Νεοναζί - Χρυσή Αυγή  για τους ανθρώπους που κάνουν χρήση ψυχοφαρμάκων, ότι δεν πρέπει να κάνουν παιδιά - Πως συνδέεται με το κατεστημένο σύστημα της ψυχιατρικής - βιολογικά αίτια της ασθένειας -> Οικονομικό όφελος των φαρμακοβιομηχάνων.

- Κοινωνική στείρωση:Όταν έχεις να αντιμετωπίσεις τόσα προβλήματα στη καθημερινότητα (οικονομικά, υγεία, κοινωνικός αποκλεισμός)δεν σκέφτεσαι έτσι και αλλιώς  το να αποκτήσεις παιδιά.

 

      • Γενικά θέματα

Αναφορά στο DSM και πως όλο και περισσότερες κατηγορίες ανθρώπινων συμπεριφορών κατατάσσονται σε ψυχιατρικές ασθένειες. Ο τρόπος που αποφασίζονται και ψηφίζονται οι κατηγορίες αυτές.


Αναφέρθηκε επίσης το πως οι επαγγελματίες αντιμετωπίζουν τους συγγενείς των ανθρώπων με ψυχιατρική διάγνωση. Ευθύνες και ειδικά ο τρόπος που αυτό μπορεί να λέγεται.

Το πως μέσα από τους αγώνες μας ως εργαζόμενοι (απεργίες, ή άλλες δράσεις) καταλαβαίνουμε ότι οι ανάγκες των αιτημάτων μας  συνδέονται με την κοινωνία και τους χρήστες των υπηρεσιών στις δομές που εργαζόμαστε αλλά και η διαφορά των συμφερόντων ανάμεσα στους κλάδους των εργαζομένων,  συνδικαλιστών.)

Γιατί φορείς (όπως ΠΟΣΟΨΥ?) που υποτίθεται αγωνίζονται για τα ίδια πράγματα με εμάς αποδέχονται τις προτάσεις της κυβέρνησης (παρακράτηση των συντάξεων - απολύσεις - αποδόμηση των δομών της ψυχικής υγείας)

      • Ανάγκες που προέκυψαν από τη συζήτηση σύμφωνα με τα θέματα που αναπτύχθηκαν

      • Να γνωριστούμε καλύτερα με εκδηλώσεις που θα έχουν τη μορφή εργαστηρίων για να συζητήσουμε έννοιες ώστε να γίνει ζύμωση πάνω στις οι αρχές(?), και στην όποια κοινή φιλοσοφία (γύρω από τα θέματα της δημόσιας δωρεάν ψυχικής υγείας) μπορεί να αναπτυχθεί ώστε να έχουμε κοινή δράση όπως αυτή θα προκύπτει μέσα από τη διαφορετικότητα του καθενός χωρίς να επιβάλλεται η μια συλλογικότητα στη άλλη, αλλά επικεντρώνοντας στα κοινά σημεία που έχουμε ανάμεσα μας:

      • θέματα να συζητήσουμε στα εργαστήρια

      • Φάρμακο

      • Διάγνωση

      • Ανάρρωση και μέθοδοι θεραπείας (οι τωρινές μέθοδοι που προτείνονται, είναι δεμένα τα χέρια των επαγγελματιών? μπορούν να κάνουν κάτι άλλο? είναι υποχρέωση του γιατρού να κάνει τον άλλον καλά?)

      • Ψηφίσματα αλληλοϋποστήριξης

      • Προτάσεις για δράσεις

      • Επόμενη συνάντηση της πρωτοβουλίας στον Ξενώνα Σεμέλη, Φερρών 38 στην πλατεία Βικτώριας, το Σάββατο 11/01/2013 στις 12:00.

      • Δημιουργία συνέλευσης που να έχει αποφασιστικό χαρακτήρα. Ακούστηκαν προτάσεις για δράσεις εξωστρέφειας (μοίρασμα κειμένων προς ενημέρωση του κοινού ώστε να συμμετέχουν και άλλοι, πορείες).

      • Πραγματοποίηση της επόμενης συνάντησης με πιο ‘οριζόντια’ χαρακτηριστικά, όπως είχε προγραμματισθεί αρχικά και με την προσθήκη ίσως θεματικών που προέκυψαν από την τελευταία μας κουβέντα.

      • Σύνδεση με άλλες συλλογικότητες και κυρίως στα Δυτικά προάστια (Χαϊδάρι, Κορυδαλλός), λόγω της παρουσία των δύο μεγάλων ψυχιατρικών νοσοκομείων στην περιοχή



Επιστολή του Σωματείου Εργαζομένων ΨΝΘ προς τον Επίτροπο της ΕΕ Andor

 

Κύριε Επίτροπε

Με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε να εκφράσουμε τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς μας σε σχέση με την πορεία της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα, όπως αυτή εξελίσσεται μετά την υπογραφή του Συμφώνου Λυκουρέντζου-Andor.

Το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης είναι ένα από τα τρία εναπομείναντα ψυχιατρεία στην Ελλάδα και το μοναδικό στη Βόρεια Ελλάδα. Μαζί με άλλα τρία Ψυχιατρικά Τμήματα Γενικών Νοσοκομείων (σύνολο κρεβατιών:62) εξυπηρετεί το νομό Θεσσαλονίκης (1,110,312 κάτοικοι) σε επίπεδο πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας περίθαλψης. Επιπλέον, δέχεται εισαγωγές από όμορους νομούς που δε διαθέτουν ψυχιατρικές κλίνες (Ημαθία,Χαλκιδική) καθώς και ακούσιες νοσηλείες από όλη τη Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλία όταν δεν υπάρχει διαθεσιμότητα στις εκεί μονάδες ψυχικής υγείας.

Σήμερα το ΨΝΘ έχει πέντε (5) Τμήματα Βραχείας Νοσηλείας (σύνολο 120 κλίνες), ένα Τμήμα Παρατεινόμενης Νοσηλείας (35 κλίνες) και ένα Τμήμα Επανένταξης χρονίων ψυχικά πασχόντων (25 κλίνες). Υπό την ευθύνη του λειτουργούν 23 εξωνοσοκομειακές δομές: 3 ΚΨΥ, 2 ΜΟΨΣΑΤ (εποπτεία 45 θέσεων σε διαμερίσματα), 2 Κινητές Μονάδες Επαρχιακού τύπου, 3 Κέντρα Ημέρας, 1 Κινητή Μονάδα Παιδιών και Εφήβων, 5 Οικοτροφεία, 2 Ξενώνες, Δομές για εξαρτημένους, Τμήμα Οικογενειακής Θεραπείας. Τέλος υπάρχει και ένα Τμημα Ακαταλογίστων, δύναμης 45 κλινών.

Με βάση το σύμφωνο Λυκουρέντζου-Andor, μέχρι το τέλος του 2013 θα πρέπει να κλείσουν τα Τμήματα παρατεινόμενης νοσηλείας και οι ασθενείς να μεταφερθούν σε στεγαστικές δομές. Δυστυχώς, παρά το σχεδιασμό για τη λειτουργία δύο οικοτροφείων (30 κλίνες), μέχρι στιγμής δεν έχει ολοκληρωθεί καν η ανεύρεση κτιρίων. Αυτό σημαίνει ότι για να ικανοποιηθεί ο όρος του συμφώνου θα πρέπει 60 ασθενείς είτε να βρεθούν στο δρόμο είτε να φιλοξενηθούν σε υπάρχουσες αποκαταστασιακές μονάδες που όμως είναι ήδη πλήρεις. Αντιλαμβάνεστε ότι μιλούμε για μία βίαιη αποασυλοποίηση και για μία ενάντια σε κάθε καλή πρακτική αλλαγή της ζωής 60 ανθρώπων με σοβαρά ψυχο-κοινωνικά προβλήματα, με ανυπολόγιστες συνέπειες στην ψυχική τους υγεία.

Στα πλαίσια της μετεξέλιξης του ΨΝΘ, προγραμματίζεται η άμεση (στους επόμενους μήνες) συγχώνευση δύο (2) Τμημάτων Βραχείας Νοσηλείας (απώλεια 25 κλινών) και η μεταφορά δύο Τμημάτων σε Γενικά Νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης (απώλεια τουλάχιστον 10 κλινών). Παρά τα συμφωνηθέντα, τα Νοσοκομεία αυτά δεν έχουν την κατάλληλη υποδομή για την ανάπτυξη ψυχιατρικών κλινικών και επί του παρόντος δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική προετοιμασία. Η απώλεια ψυχιατρικών κλινών σε μία εποχή που, λόγω των οικονομικών συνθηκών, οι ανάγκες ψυχιατρικής φροντίδας είναι ιδιαίτερα αυξημένες είναι ενάντια σε κάθε λογική πλην της δημοσιονομικής. Ας σημειωθεί επιπλέον ότι ήδη οι υπάρχουσες μονάδες ψυχικής υγείας έχουν απογυμνωθεί από έμπειρο και εκπαιδευμένο προσωπικό λόγω συνταξιοδοτήσεων/αποχωρήσεων. Το Υπουργείο Υγείας δεν προβαίνει σε νέες προσλήψεις κα προσπαθεί να καλύψει τα κενά με ‘προσωρινές’ μετακινήσεις προσωπικού. Η πρόσφατη ανακοίνωση ότι περισσότεροι από 300 εργαζόμενοι στα τρία ψυχιατρεία (διοικητικό και νοσηλευτικό προσωπικό) θα ενταχθούν στη διαδικασία της διαθεσιμότητας – η οποία για πολλούς αποτελεί τον προάγγελο απολύσεων – αναμένεται να επιδεινώσει την κατάσταση και να θέσει σε κίνδυνο τη λειτουργία πολλών μονάδων ψυχικής υγείας.

Αναπόσπαστο κομμάτι της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης αποτελεί η ανάπτυξη κοινοτικών δομών ψυχικής υγείας. Το 2010 είχε εγκριθεί από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης η ανάπτυξη και λειτουργία εννέα (9) Κέντρων Ψυχικής Υγείας στο πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης. Λόγω της οικονομικής συγκυρίας, η απόφαση αυτή ανεστάλη και ανατέθηκε τελικά στο ΨΝΘ να αναπτύξει μόλις ένα (1) Κέντρο Ψυχικής υγείας και Παρέμβασης στην κρίση. Δυστυχώς, επί του παρόντος, ακόμα κι αυτή η ανειλημμένη υποχρέωση παραμένει στα χαρτιά.

Όπως επισημαίνεται στην έκθεση «Αξιολόγηση κατά τη διάρκεια της εφαρμογής του Εθνικού Σχεδίου ‘ΨΥΧΑΡΓΩΣ’ από το 2011 μέχρι και το 2015», η οργάνωση και διοίκηση του συστήματος ψυχικής υγείας στην Ελλάδα «…παραμένει υπερσυγκεντρωτικό σε κεντρικό επίπεδο, με ανύπαρκτο περιφερειακό και οριακά ανενεργό τομεακό επίπεδο…Σχετικά με το επίπεδο της διοίκησης, η πλειοψηφία των ΤΕΨΥ και των ΤΕΨΥΠΕ δεν έχουν ενεργοποιηθεί και συνεχίζουν να μην ασκούν επί της ουσίας καμία από τις αρμοδιότητες που προέβλεψε ο νομοθέτης». Οι αποφάσεις για την πορεία της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης λαμβάνονται σχεδόν αποκλειστικά από το Υπουργείο Υγείας, χωρίς την ουσιαστική συμμετοχή των επαγγελματιών ψυχικής υγείας κάθε περιοχής και χωρίς να υπάρχει σαφής γνώση και εικόνα των τοπικών αναγκών ψυχικής υγείας.

Σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη των Οικονόμου και συν. η μηνιαία επίπτωση της κατάθλιψης στον Ελληνικό πληθυσμό για το 2011 ανέρχονταν στο 8.2%, τη στιγμή που το 2003 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 3.3%. Η σημαντική αυτή αύξηση συσχετίσθηκε με τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης στην ψυχική υγεία των Ελλήνων. Η ίδια ερευνήτρια αναφέρει ότι μεταξύ 2009 και 2011 σημειώθηκε επίσης μία σημαντική αύξηση στην επίπτωση του αυτοκτονικού ιδεασμού και των αναφερόμενων αποπειρών αυτοκτονίας στον πληθυσμό της χώρας. Την ίδια στιγμή,

σύμφωνα με επίσημες πηγές, ο αριθμός των ανασφάλιστων Ελλήνων ξεπερνά τα 3,000,000. Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα τείνει πλέον να εξελιχθεί σε ανθρωπιστική κρίση με ανυπολόγιστες συνέπειες για την ψυχική ευρωστία των ανθρώπων. Υπό αυτές τις συνθήκες, η οργάνωση ενός συστήματος ψυχικής υγείας δημόσιου, δομημένου και ανταποκρινόμενου στις πραγματικές ανάγκες του πληθυσμού καθίσταται πιο ουσιώδης από ποτέ.

Οι εργαζόμενοι του ΨΝΘ παρά την επαγγελματική και οικονομική μας εξουθένωση, παρά τον αποκλεισμό μας από το σχεδιασμό των υπηρεσιών και παρά τις καθημερινές αντιξοότητες αγωνιζόμαστε καθημερινά για την παροχή μίας ολοκληρωμένης φροντίδας στους ασθενείς. Οι αρχές της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στις οποίες εκπαιδευτήκαμε και για τις οποίες παλέψαμε όλα αυτά τα χρόνια, παραμένουν ο οδηγός μας. Βλέπουμε όμως οι αρχές αυτές να παραβιάζονται από την κεντρική εξουσία, βλέπουμε μία αποδόμηση του δικτύου των –ήδη ελλιπών- υπηρεσιών ψυχικής υγείας χωρίς την ταυτόχρονη ανάπτυξη νέων, βλέπουμε την προχειρότητα στο σχεδιασμό και στην υλοποίηση ανειλημμένων υποχρεώσεων. Τα ψυχιατρεία πρέπει να κλείσουν και εμείς πρώτοι παλέψαμε και παλεύουμε γι΄αυτό. Ο φόβος μας είναι πως θα κλείσουν, χωρίς τη θέση τους να πάρουν τελικά άλλες, μοντέρνες και ικανές να ανταποκριθούν στις ανάγκες του πληθυσμού δομές ψυχικής υγείας.

Ας ευχηθούμε ότι το Σύμφωνο Λυκουρέντζου-Andor θα είναι ο ‘ οδικός χάρτης’ που θα οδηγήσει στην εδραίωση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στην Ελλάδα και όχι αυτός που θα μας οδηγήσει όλους σε ένα αδιέξοδο.

Με τιμή, 

 

Πηγή: http://www.efsyn.gr/

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας κλείνει τα ψυχιατρεία Δαφνί, Δρομοκαΐτειο και Θεσσαλονίκης, πετά στον δρόμο 400 χρονίως ασθενείς και στέλνει σε διαθεσιμότητα 380 εργαζόμενους

Της Ντάνι Βέργου

Εχτισαν συμβολικά την πύλη του Δρομοκαΐτειου οι εργαζόμενοι στο ψυχιατρικό νοσοκομείο, χθες το πρωί, αντιστεκόμενοι στη διάλυση της δημόσιας Ψυχικής Υγείας που εκτελεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας. Διάλυση που, όπως αποκάλυψε η «Εφ.Συν.» το καλοκαίρι (9/8), σημαίνει κλείσιμο των τριών ψυχιατρείων (Δαφνί, Δρομοκαΐτειο, Θεσσαλονίκης) πέταγμα στον δρόμο 400 χρονίως ασθενών, μεταφορές κλινικών και κινητικότητα-διαθεσιμότητα που μπορεί να σημαίνει κι απόλυση 380 εργαζομένων, μέχρι το τέλος του χρόνου. Σημαίνει πέταγμα στον κάλαθο των αχρήστων του «Ψυχαργώς», της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης.

Τα σχέδια του υπουργείου επιβεβαίωσε στους συλλόγους εργαζομένων στα ψυχιατρεία της Αττικής η αρμόδια υφυπουργός Υγείας Ζέτα Μακρή σε συνάντηση που είχε μαζί τους χθες το πρωί. Στο χτίσιμο της πύλης ο υπουργός Υγείας απάντησε με μία από τις γνωστές ατάκες του περί γραφικότητας και συνέχισε με τις γνωστές απειλές του περί νομιμότητας της πράξης. «Το αντιμετωπίζω ως γραφικότητα, για να μην το εκλάβω ως παράνομη πράξη, γιατί αλλιώς θα πρέπει να δράσω διαφορετικά», είπε. Στην ίδια γραμμή ο νέος -σήμερα ανέλαβε καθήκοντα- διοικητής του νοσοκομείου Παύλος Θεοδωράκης, ο οποίος απείλησε τους εργαζόμενους που είχαν αποκλείσει το γραφείο του ότι θα καλέσει τα ΜΑΤ.

Η επιστολή

Σε κείμενο που συνυπογράφουν με τίτλο «Το σκάνδαλο “Ψυχαργώς” στη μνημονιακή ολοκλήρωσή του: Ιδιωτικοποίηση της Ψυχικής Υγείας και εξαθλίωση των ψυχικά πασχόντων» πέντε πρωτοπόροι της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης μιλούν για ένα εν εξελίξει προμελετημένο έγκλημα στον χώρο της Ψυχικής Υγείας. Κάνουν λόγο για «αδίστακτη εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών μέσω του Μνημονίου, που οδηγούν με ραγδαίους ρυθμούς στην περαιτέρω κοινωνική απόρριψη/εξοστρακισμό των ανθρώπων με προβλήματα ψυχικής υγείας, μέσα από την πλήρη και στοχευμένη απεξάρθρωση/διάλυση του συστήματος των δημόσιων υπηρεσιών και την αντικατάστασή τους από πλήρως ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες, κερδοσκοπικές και δήθεν “μη κερδοσκοπικές” (ΜΚΟ), όπου πρόσβαση θα έχουν μόνο όσοι θα μπορούν να πληρώσουν».

Για να γίνει δυνατή η όποια συζήτηση και για να ξεσκεπαστούν τα όποια άλλοθι της στυγνής εφαρμογής των περικοπών του μνημονίου, πρέπει να ξεκαθαριστεί τι εννοεί ο καθένας με το «κλείσιμο του ψυχιατρείου»: «εννοεί την υπέρβαση της ιδρυματικής ψυχιατρικής και του ψυχιατρικού παραδείγματος στο οποίο βασίζεται, προς ένα ολοκληρωμένο, βασισμένο στην κοινότητα, δίκτυο υπηρεσιών, έτσι ώστε το «κλείσιμο του ψυχιατρείου» να έλθει όταν οι υπηρεσίες που θα το αντικαταστήσουν θα έχουν ήδη μπει σε λειτουργία (δηλαδή, την αποϊδρυματοποίηση), ή εννοεί την απλή κατάργησή του, στη λογική της απονοσοκομειοποίησης, με το πέταγμα ασθενών και προσωπικού στον δρόμο και το πέρασμα μεγάλου μέρους των λειτουργιών του στον ιδιωτικό τομέα;» επισημαίνουν οι Γιώργος Αστρινάκης, διευθυντής ψυχίατρος στο Δρομοκαΐτειο, Γιώργος Κοκκινάκος, διευθυντής ψυχίατρος του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Χανίων, Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος, διευθύντρια 18 Ανω, Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής, Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου, διευθυντής ψυχίατρος ΨΝΑ, Κώστας Μπαϊρακτάρης, αναπληρωτής καθηγητής, Τμήμα Ψυχολογίας, ΑΠΘ.

Σε κάθε περίπτωση, η «ελληνική ψυχιατρική μεταρρύθμιση» μετατράπηκε – με πλυντήριο και τη λεγόμενη «Κοινωνική Ψυχιατρική» – σε μιαν απλή χωροταξική μετεγκατάσταση της ιδρυματικής ψυχιατρικής στην κοινότητα, εξηγούν. «Μεταστέγαση, δηλαδή, των χρονίως νοσηλευομένων των ψυχιατρείων σε εξωνοσοκομειακές στεγαστικές δομές, ξενώνες, οικοτροφεία, προστατευόμενα διαμερίσματα. Δομές που συχνά αναπαράγουν την ιδρυματική λογική, χωρίς καμιά αλλαγή του “παραδείγματος”, καμιά αλλαγή του “τρόπου σκέψης και πράξης” της ψυχιατρικής, καμιά συστημική αλλαγή: απόδειξη ότι το 55% των νοσηλειών πανελλαδικά εξακολουθούν να είναι ακούσιες».

Δεν έγιναν ποτέ τα «ολοκληρωμένα δίκτυα των κοινοτικών υπηρεσιών» (με ΚΨΥ κ.λπ.), που θεωρούνται προϋπόθεση για το κλείσιμο των ψυχιατρείων. Δεν έχει γίνει, «παραμονές του κλεισίματος», ούτε καν το πρώτο (και εκ των ουκ άνευ) βήμα στην όποια διαδικασία ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, που είναι η τομεοποίηση των υπηρεσιών.

Αυτό που δημιουργήθηκε, τονίζουν είναι ένα «νεο-ιδρυματικό σύστημα, όπου, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, αναπαράγεται η ιδρυματική καθημερινότητα, η αφαίρεση του Λόγου και της ελευθερίας των “φιλοξενούμενων”, ή των “χρηστών” των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, με όρους και συνθήκες όπου δεν υπάρχει ο άνθρωπος ως ύπαρξη με τις ανάγκες της, αλλά, ιδιαίτερα στις μέρες μας, αποκλειστικά η εκπλήρωση των μνημονιακών δεσμεύσεων».

Η ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ ΣΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ

 


Κοινωνικό Κέντρο Νοσότρος
Θεμιστοκλέους 66 Εξάρχεια

Τετάρτη 27.11.2013 στις 20:00'

ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΨΝΑ

ΚΟΙΝ : Δ/ΝΣΗ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

20 Νοεμβρίου 2013

ΘΕΜΑ: ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ «ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ» ΑΠΟ ΤΟ ΨΝΑ

ΤΟΥ RISPERDAL CONSTA ΚΑΙ ΤΟΥ ZYPADHERA

Την Δευτέρα, 18 Νοεμβρίου, ταυτόχρονα με την κοινοποίηση εγγράφου σας με το οποίο μας δίνετε εντολή, για λόγους οικονομικής χρεοκοπίας του ΨΝΑ, να ψάξουμε να βρούμε εναλλακτικές φαρμακευτικές θεραπείες στους ασθενείς στους οποίους χορηγούνται τα, ακριβά, μακράς δράσεως ενέσιμα όπως το Zypadhera και το Risperdal Consta, το φαρμακείο του ΨΝΑ είχε μόλις τέσσερα φιαλίδια Risperdal Consta των 25 ml, που είναι η μικρότερη δόση του εν λόγω ενέσιμου. Δηλαδή, την ίδια στιγμή που μας «ενημερώνατε» να ψάξουμε να βρούμε (την κατάλληλη, υποθέτω, για τον καθένα ασθενή) εναλλακτική φαρμακευτική αγωγή, την ίδια ακριβώς στιγμή, αφήνατε το νοσοκομείο χωρίς τα εν λόγω, προς αντικατάσταση, φαρμακευτικά σχήματα, έτσι ώστε η εναλλακτική λύση να βρεθεί εδώ και τώρα, με το μαχαίρι και με όποιο κόστος για τον ασθενή.

Προφανώς το ΔΣ, στην εφαρμογή της πολιτικής των περικοπών και της προσαρμογής των θεραπευτικών διαδικασιών και εργαλείων στον μηδενικό προϋπολογισμό του ΨΝΑ, διακατέχεται από την ίδια έλλειψη ενδιαφέροντος για το όποιο ανθρώπινο κόστος των περικοπών που εντέλλεται να κάνει, η οποία εδράζεται στην ίδια την ηγεσία του Υπουργείου, από την οποία κατέρχεται προς όλη την πυραμίδα μιας απλώς εκτελεστικής ιεραρχίας - με τον ίδιο, άλλωστε, τρόπο που η ηγεσία του Υπουργείου δεν είναι παρά το απλό εκτελεστικό όργανο μιας ιεραρχίας που την υπερβαίνει και της οποίας τις εντολές απλώς εφαρμόζει…. με κάθε κόστος, προπαντός ανθρώπινο.

Όπως σχεδόν τα πάντα σ΄ αυτή την περίοδο της εφαρμογής των μνημονίων βρίσκουν, από τους κυβερνώντες, το λόγο τους «στα λάθη και τις σπατάλες» του παρελθόντος, έτσι και εν προκειμένων, θα αρχίσουν να βγαίνουν στη επιφάνεια στοιχεία για τις «ευθύνες των γιατρών» στην υπερβολική χρήση των πανάκριβων σκευασμάτων. Όπως πάντα, ξεχνούν να προσθέσουν ότι είναι οι ίδιοι πολιτικοί σχηματισμοί, του παρόντος κυβερνητικού σχήματος, υπό την σκέπη των οποίων, τα προηγούμενα χρόνια, γίνονταν τα διάφορα deals με τις φαρμακευτικές βιομηχανίες, με την εγκαθίδρυση ενός «δημόσιου τροφοδότη του ιδιωτικού τομέα», πολιτική που σήμερα, όπως εκφράζεται από την ηγεσία του Υπουργείου, αποσκοπεί, πλέον. στην εγκαθίδρυση ενός «ιδιωτικού» χωρίς καθόλου «δημόσιο».

Από όλο το μεγάλο κεφάλαιο του πώς διαμορφωνόταν η ζήτηση του φαρμάκου (μέσα από την άνωθεν, κυβερνητική ευόδωση της χειραγώγησης του ιατρικού/ψυχιατρικού σώματος από τις φαρμακοβιομηχανίες) θα υπενθυμίσουμε μόνο ότι, πριν λίγα μόλις χρόνια, η φαρμακευτική εταιρεία Janssen απέσυρε από την κυκλοφορία ένα παλιό φάρμακο, το Flupidol (χημική ουσία, πενφλουριδόλη), που χορηγούνταν από του στόματος, μια φορά την εβδομάδα και ανταποκρινόταν στα ποικίλα προφίλ των λεγόμενων «δύσκολων» στην λήψη της φαρμακευτικής αγωγή ασθενών. Το κόστος της μηνιαίας θεραπείας με το φάρμακο αυτό ανερχόταν στα 5 ευρώ περίπου. Πρόκειται γα την ίδια εταιρεία, την Janssen, που είχε βγάλει από ετών στην αγορά το Risperdal, με την μορφή του μακράς διαρκείας Consta να στοιχίζει από 300 έως 600 ευρώ για την μηνιαία θεραπεία. Δεν είναι καθόλου πιο αποτελεσματικό από το Flupidol και δεν έχει λιγότερες παρενέργειες (για να μη πούμε ότι έχει ίσως και περισσότερες).

Δεν πρόκειται παρά για ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου που δουλεύει η αγορά του φαρμάκου (με τις ευλογίες του κράτους) και που απλώς σήμερα, με τα γενόσημα, την λήξη κάποιων από τις πατέντες κλπ, έχουν αλλάξει οι όροι του παιχνιδιού, στο οποίο έχουν εισέλθει και άλλοι παίκτες που τρώγονται για το μοίρασμα και την ιδιοποίηση μιας όλο και μικρότερης πίτας από τα κρατικά κονδύλια και τα ασφαλιστικά ταμεία-έχοντας, πλέον, ως στόχο της κερδοφορίας απευθείας τους χρήστες… όσους τουλάχιστον θα έχουν να πληρώσουν.

Σε κάθε περίπτωση, ο όποιος επαναπροσανατολισμός στη χρήση του φαρμάκου (το σκεύασμα, την ποσότητα, τον τρόπο και την διάρκεια χορήγησης κοκ) έχει να κάνει με την ψυχιατρική κοινότητα, τον «τρόπο του σκέπτεσθαι και πράττειν» των λειτουργών, τις θεραπευτικές ανάγκες των ασθενών τους και δεν μπορεί ν΄ αντιμετωπιστεί με αυτού του τύπου τις ενέργειες, την ουσιαστική απόσυρση, δηλαδή, του φαρμάκου από την δυνατότητα χρήσης του –και μάλιστα για ποιούς; Μα ασφαλώς για όσους νοσηλεύονται στις δημόσιες ψυχιατρικές μονάδες και στις στεγαστικές τους δομές, καθώς και όσους είναι ασφαλισμένοι στην Πρόνοια και προμηθεύονται τα φάρμακά τους από τα νοσοκομεία. Είναι αυτούς που πρωτίστως πλήττει το μέτρο (τουλάχιστον στην τωρινή φάση της εφαρμογής του).

Μια φαρμακευτική αγωγή δεν μπορεί ν΄ αλλάζει με αυτόν τον πραξικοπηματικό τρόπο αφήνοντας τους ασθενείς στο έλεος της μοίρας τους. Δεν είναι μόνο ότι δεν αφήνονται περιθώρια στον θεραπευτή να αποφασίζει ποια είναι η καταλληλότερη αγωγή για τον ασθενή που έχει απέναντί του – καθώς τώρα, το ποια θα είναι η κατάλληλη, θα είναι το ποια είναι η φτηνότερη και ποια υπάρχει ακόμα στο φαρμακείο του νοσοκομείου και δεν έχει εξαντληθεί. Αλλά είναι και το ότι, ακόμα και μια αλλαγή της φαρμακευτικής αγωγής δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Υπάρχει μια πολυπλοκότητα προβλημάτων στην κάθε ειδική περίπτωση που οι γραφειοκράτες που αποφασίζουν, βλέποντας μόνο «αριθμούς και όχι ανθρώπους», είναι δομικά ανίκανοι να συλλάβουν.

Ηδη, προς ενημέρωσή σας, σας αναφέρουμε ότι, στο 9ο ΨΤΕ, νοσηλεύεται, εδώ και καιρό, μια ασθενής (εκτός τομέα ευθύνης 9ου– κάτοικος Αγ. Βαρβάρας) που είχε να νοσηλευθεί εδώ και πολλά χρόνια και υποτροπίασε όταν ο γιατρός του ΙΚΑ/ΕΟΠΥΥ της σταμάτησε (για λόγους «οικονομίας») την Risperdal Consta και της έβαλε γενόσημη ρισπεριδόνη από του στόματος, μια μορφή αγωγής την οποία η ασθενής και οι οικείοι της δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν. Και επειδή η υποτροπή είναι πολύ σοβαρή, προβλέπεται ότι θα νοσηλεύεται για πολύν καιρό. Μήπως, επί του προκειμένου, να μιλήσουμε για κόστος;

Θεωρούμε αδιανόητη την απότομη διακοπή προμήθειας (ή την δραστική μείωση

της προμήθειας) των σκευασμάτων αυτών και σας ζητούμε να δοθεί περιθώριο τουλάχιστον τεσσάρων μηνών με τις προμήθειες αυτών των σκευασμάτων ως είχαν μέχρι τώρα, έτσι ώστε να δοθεί χρόνος για να διερευνηθεί αν και κατά πόσον κάποιοι ασθενείς θα μπορούσαν να είναι το ίδιο καλά με άλλο φάρμακο, ή άλλο τρόπο χορήγησης. Αν δεν δοθεί αυτός ο χρόνος, θα υπάρξουν σοβαρές συνέπειες στη ψυχική υγεία και στις ζωές των ασθενών.

Σε κάθε περίπτωση, εμείς, ως λειτουργοί ψυχικής υγείας, είμαστε υποχρεωμένοι να ενημερώσουμε τους ασθενείς και τους συγγενείς για τους κινδύνους που συνεπάγεται για την ψυχική τους υγεία το μέτρο της περίπου απαγόρευση/απόσυρσης της Risperdal Consta και της Zypadhera. Και σε κάθε υποτροπή, ως συνέπεια της έλλειψης των συγκεκριμένων σκευασμάτων, θα τους συνιστούμε να επισκεφθούν, κατά μόνας ή όλοι μαζί, τα γραφεία της Διοίκησης και το Υπουργείο για να βρουν απαντήσεις στις όποιες απορίες τους.

Θ. Μεγαλοοικονόμου

Δ/ντής ψυχίατρος

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ, ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΙΚΑ ΠΑΣΧΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ/ΑΠΟΛΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.

Ο «ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ» ΤΟΥ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

 

Από την σημερινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο ΨΝΑ

 

Μετά το «κατέβασμα του διακόπτη» και τον «ξαφνικό θάνατο» της ΕΡΤ, των πανεπιστημίων, των 8 γενικών νοσοκομείων, του ΕΟΠΥΥ και άλλων φορέων, ήρθε η σειρά των τριών ψυχιατρείων (ΨΝΑ, Δρομοκαίτειο και ΨΝ Θεσσαλονίκης) να μπουν αιφνιδιαστικά σε μιαν από πολλού προετοιμαζόμενη διαδικασία fast track κλεισίματος και διαθεσιμότητας/κινητικότητας όλου του προσωπικού.

Υστερα από εντολή του Αδωνι Γεωργιάδη, έγινε χτες σύσκεψη όπου συμμετείχαν υψηλόβαθμα στελέχη του Υπουργείου (ο ΓΓ Καλλίρης κλπ) και οι Διοικητές της 2ηςκα 3ηςΥΠΕ και όπου αποφασίστηκε να τεθούν σε διαθεσιμότητα/κινητικότητα 150 άτομα από ΨΝΑ, διοικητικοί και τεχνικοί, οι οποίοι θα μετακινηθούν σε άλλους φορείς (ΕΚΑΒ, Περιφέρεια κλπ), 82 άτομα από το ΨΝΘ και ανεξακρίβωτος αριθμός από το Δρομοκαίτειο.

Ταυτόχρονα, αποφασίστηκε η μετακίνηση τριών ψυχιατρικών κλινικών του ΨΝΑ προς τα νοσοκομεία Σισμανόγλειο, Σωτηρία και Πολυκλινική, καθώς και μια του Δρομοκαϊτείου προς το Ασκληπιείο Βούλας. Η μετακίνηση αυτών των κλινικών θα είναι το πρώτο στάδιο, καθώς θα ακολουθήσουν, εν συνεχεία, μεταφορές και των υπόλοιπων κλινικών. Η απόφαση αυτή επιβεβαιώθηκε σήμερα το πρωί από τον Διοικητή της 2ης ΥΠΕ Ευδοκιμίδη σε συνάντηση που είχε με το ΔΣ του σωματείου εργαζομένων του ΨΝΑ, όπου, μεταξύ άλλων, αποκάλυψε ότι, προκειμένου να γίνει η μετακίνηση των ως άνω κλινικών, θα μπει σε κινητικότητα όλο το προσωπικό του ψυχιατρείου προκειμένου, κατόπιν «αξιολόγησης», να επιλεγούν ποιοι θα μεταβούν στα ως άνω γενικά νοσοκομεία.

Η απόφαση αυτή δεν έχει σε τίποτα να κάνει, έστω και εκ του μακρόθεν, με αυτό που ονομάζεται «ψυχιατρική μεταρρύθμιση», αλλά το αντίθετο: είναι η πλήρης διάλυση της δημόσιας ψυχικής υγείας, το πέταγμα στο δρόμο των ασθενών και μεγάλου μέρους του προσωπικού. Η προχειρότητα και η άκρως λογιστική αντίληψη που διακρίνει το όλο εγχείρημα φαίνεται και από το γεγονός ότι μεταφέρουν ψυχιατρικές κλινικές σε νοσοκομεία όπου ήδη υπάρχουν ψυχιατρικά τμήματα και μάλιστα, όπως είναι εξακριβωμένο, με λιγότερες κλίνες από όσες η κάθε μια από αυτές τις κλινικές έχει στο ψυχιατρείο προέλευσης.

Οσο για την απόφαση για μεταφορά μιας ψυχιατρικής κλινικής στην Πολυκλινική, όπου σχεδιάζουν να μεταφέρουν και την ψυχιατρική κλινική του Ευαγγελισμού, μόνο προϊόν νοσηρού εγκεφάλου και βαθειάς πολιτικής και κοινωνικής «διαστροφής» μπορεί να είναι, καθώς το αποτέλεσμα θα είναι 40-50 (ή και πολύ περισσότερες) ψυχιατρικές κλίνες στην Ομόνοια (!), με κλειδαμπαρωμένους ασθενείς που θα εισάγονται με διαδικασίες ακούσιας νοσηλείας. Το μνημονιακό επιτελείο το Αδωνι δεν μπορεί ούτε καν τα προσχήματα να κρατήσει, πχ, μεταφέροντας μια ψυχιατρική κλινική σε νοσοκομείο όπου δεν υπάρχει άλλη. Στοιβάζουν τις ψυχιατρικές κλίνες όπου βρουν, όσο πιο γρήγορα μπορούν, όσες και όπου χωράνε και με όσο προσωπικό θα μπορέσει τελικά, μέσω της «κινητικότητας», να φτάσει από το ένα νοσοκομείο στο άλλο και δεν απολυθεί καθ’ οδόν. Αν τώρα, το 10-50% των εισαγωγών στις ψυχιατρικές μονάδες ήδη νοσηλεύεται σε ράντζα, καταλαβαίνει κανείς τι πρόκειται να γίνει σ΄ ένα σύστημα όπου καμιά νέα κοινοτική υπηρεσία (ΚΨΥ κλπ) δεν θα δημιουργηθεί, οι υπάρχουσες είναι υπό κατάρρευση και ταυτόχρονα οι κλίνες νοσηλείας θα μειωθούν….

Αν δεν μπει φρένο σ΄ αυτό το ανθρωποκτόνο σχέδιο που είναι σε εξέλιξη, οι δρόμοι της Αθήνας (και όλης της χώρας) θα γεμίσουν σύντομα με άστεγους ψυχικά πάσχοντες και οι πολίτες αυτής της χώρας δεν θα έχουν σχεδόν καμιά πρόσβαση σε δημόσιες υπηρεσίες (παρά μόνο αν παρέμβει ο εισαγγελέας και η αστυνομία με τις χειροπέδες για να καθηλωθούν στα τέσσερα στην «Πολυκλινική της νέας εποχής») και θα σπρώχνονται προς τον ιδιωτικό τομέα… αν έχουν να πληρώσουν.

Οι διαψεύσεις από τον γνωστό τηλεμαϊντανό και τηλεψεύτη Υπουργό Υγείας και την Ζ. Μακρή των στοιχείων που προέκυψαν από την ενημέρωση του Ευδοκιμίδη, δεν είναι παρά το κλασσικό θέατρο που παίζουν αυτοί οι κλασσικοί αχυράνθρωποι, τα εργαλεία της τρόικας. Οπως και με τον ΕΟΠΥΥ, αφού πρώτα αφήνουν να διαρρεύσει το όλο εγχείρημα, με τρόπο που να προκαλεί «σοκ και δέος», εν συνεχεία σπεύδουν να το διαψεύσουν και να πουν ότι «δεν είναι έτσι, αλλά αλλιώς, δηλαδή, έτσι» και «όχι τώρα, αλλά σε λίγες μέρες, δηλαδή, ήδη από χτες». Για να προετοιμάσουν, έτσι, το έδαφος στο νέο Διοικητή του ΨΝΑ (Π. Θεοδωράκη) που φτάνει από βδομάδα με το «μεγαλομανιακό» σχέδιο να κλείσει το ΨΝΑ «μέσα σε τρεις μήνες»… Την ίδια στιγμή που απερχόμενος Διοικητής Ο. Χαραλαμπάκης, πολιτικό τέκνο του Λοβέρδου, αφού έκανε ό, τι μπορούσε για να προετοιμάσει το κλείσιμο, περικόπτοντας ζωτικές δαπάνες, απορρυθμίζοντας την λειτουργία και αποκρύπτοντας ανομίες, έσπευσε να παραιτηθεί για να δημιουργηθεί ακριβώς το «κενό», μέσα στο οποίο θα γίνονταν οι ανακοινώσεις της «κινητικότητας», έτσι ώστε κανείς να μην είναι παρών για να χρεωθεί την ευθύνη των αποφάσεων και να έλθει ο «επόμενος», δήθεν μόνο για να τις υλοποιήσει.

Είναι σαφές ότι δεν υπάρχει, πλέον, περιθώριο, για καμιά αυταπάτη, για κανένα εφησυχασμό. Χρειάζεται αγώνας διαρκείας, που ν΄ αναπτύξει και να επινοήσει νέες μορφές ανάλογες των αναγκών αυτής της εποχής της ανθρωπιστικής καταστροφής που υλοποιεί ο φασιστοειδής και καθαρόαιμος ρατσιστής Υπουργός Υγείας, υπηρέτης, κατά δήλωσή του, της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, της νεοφιλελεύθερης εξόντωσης των εργαζομένων και των ψυχικά πασχόντων.

Καλούμε όλους στη συγκέντρωση της Δευτέρας, στις 9 πμ, έξω από το Υπουργείο, την ώρα που θα γίνεται η συνάντηση του σωματείου με την ηγεσία του Υπουργείου.

Καλούμε σε οργάνωση της αντίστασής μας μέχρι το τέλος, που να περιλαμβάνει κατάληψη των Διοίκησης και ακύρωση/υπονόμευση όλων των διαδικασιών που συντείνουν με το fast track καταστροφικό κλείσιμο του ψυχιατρείου και τις διαθεσιμότητες/κινητικότητες του προσωπικού, όποια ειδικότητα και όποιους αριθμούς κι΄ αν αφορούν για την «πρώτη φάση» (γιατί δεν υπάρχει σωτηρία για κανένα, θα έλθει όλων μας η σειρά αν δεν αντισταθούμε από κοινού).

Κατάληψη διαρκείας των ταμείων έτσι ώστε οι ασθενείς να μη πληρώνουν το πεντάευρω. Δημιουργία μετώπου με όλη την κοινωνία, με τη τοπική (αυτοδιοίκηση, σωματεία, νοσοκομεία, διάφορες συλλογικότητες της περιοχής) αλλά και την ευρύτερη κοινωνία. Ενημέρωση και συμπόρευση με τους ασθενείς μας και τις οικογένειές τους.

Διαρκείς γενικές συνελεύσεις για την επεξεργασία και κλιμάκωση των κινητοποιήσεών μας.

 

 

Να ακυρωθεί το σύμφωνο Λυκουρέντζου- Αντόρ.

Να καταργηθεί το μνημόνιο (βασική αιτία και του διαλυτικού κλεισίματος των ψυχιατρείων), όλες οι δανειακές συμβάσεις και όλα τα δάνεια.

Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει. Ν΄ ανοίξει ο δρόμος για μια κυβέρνηση των εργαζομένων.

 

 

 

 

22/11/2013

 

 

 

 

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΨΝΑ

 

Από την σημερινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο ΨΝΑ

 

Νέα του Blog

Το αδύνατο που έγινε δυνατό

20.02.2017 | Slider
Εμφανίσεις: 4225