Πηγή: tvxs.gr

Ένα ακόμα περιστατικό, απόδειξη της  παραπληροφόρησης της Χρυσής Αυγής που εξυπηρετεί τη ρατσιστική προπαγάνδα, καταγράφεται αυτή τη φορά στη Λέσβο, όπου Χρυσαυγίτες διακίνησαν φυλλάδιο με φωτογραφίες παιδιών μεταναστών που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο του νησιού υποστηρίζοντας πως μπαίνει σε κίνδυνο η υγεία των κατοίκων από ασθένειες

Το φυλλάδιο προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Συλλόγου των Γιατρών του ΕΣΥ Λέσβου, που σε ανακοίνωσή του επισημαίνει πως πρόκειται για «ρατσιστική και χυδαία επίθεση» και τονίζει ότι «αυτοί που παρουσιάζουν τους μετανάστες ως υπεύθυνους για τα δεινά της ελληνικής κοινωνίας, προσπαθούν να κρύψουν του πραγματικούς ενόχους...»

Ολόκληρη η ανακοίνωση της Ένωσης Γιατρών του ΕΣΥ Λέσβου:

«Στις 26 Νοεμβρίου οι γιατροί του Γ.Ν. Μυτιλήνης μείναμε έκπληκτοι όταν αντικρίσαμε φυλλάδιο της φασιστικής Χρυσής Αυγής με φωτογραφίες παιδιών μεταναστών, ασθενών της παιδιατρικής κλινικής του νοσοκομείου μας και των γονέων συνοδών τους, με τη συνοδεία κειμένου με ρατσιστικό και χυδαίο λόγο κατά των μεταναστών! Πέρα από το πόσο ανήθικα και παράνομα χρησιμοποιούνται φωτογραφίες παιδιών για να προωθηθεί το ρατσιστικό δηλητήριο, στο κείμενο περιέχεται αντιεπιστημονική πληροφόρηση για δήθεν μετάδοση ασθενειών από τους μετανάστες, όπως και δυσφήμιση για τις συνθήκες νοσηλείας στο νοσοκομείο μας, όπου παρά την τεράστια έλλειψη προσωπικού οι εργαζόμενοι δίνουν μάχη για να παρέχονται οι καλύτερες δυνατές υπηρεσίες με την υπάρχουσα κατάσταση.

Ως γιατροί, είμαστε πιστοί στην ιατρική δεοντολογία που ορίζει πως: «Το ιατρικό λειτούργημα πρέπει να διέπεται από απόλυτο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους χωρίς διάκριση φύλου, φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, ηλικίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, κοινωνικής θέσης ή πολιτικής ιδεολογίας» (άρθρο 2 παράγραφος 3 του κώδικα ιατρικής δεοντολογίας).

Αυτό σημαίνει πως θεωρούμε την υγεία αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό και προσφέρουμε την ιατρική μας φροντίδα σε όποιον άρρωστο προσέρχεται στο μοναδικό νοσοκομείο του νησιού είτε αυτός είναι ντόπιος ή ξένος, είτε είναι εργαζόμενος ή άνεργος, είτε είναι ασφαλισμένος ή ανασφάλιστος. Η αρρώστια και ο πόνος δεν έχουν χρώμα, γένος, θρησκεία ή φυλή και η κυκλοφορία του φυλλαδίου αυτού αποτελεί ντροπή για την κοινωνία μας !

Σε σχέση με όσα ανεύθυνα και αντιεπιστημονικά λέγονται κατά καιρούς, από πολιτικούς, επίσημους φορείς και ΜΜΕ και τώρα από τους νοσταλγούς του Χίτλερ έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

Ασθένειες όπως το AIDS, η ηπατίτιδα Β, η σύφιλη και βλεννόρροια είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενες. Για την μετάδοση τους ΔΕΝ ευθύνονται οι μετανάστες αλλά όσοι έρχονται σε σεξουαλική επαφή με φορείς και δεν παίρνουν μέτρα προφύλαξης.

Η ελονοσία δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο παρά μόνο με το κουνούπι φορέα που ενδημεί κυρίως σε χώρες της υποσαχάριας Αφρικής και της Ασίας.

Η φυματίωση μεταδίδεται από τα σταγονίδια του βήχα φορέων που μεταδίδουν τη νόσο. Απαιτείται στενή επαφή και συγχρωτισμός σε κλειστούς χώρους. Διεθνείς μελέτες έχουν δείξει την αύξηση της συχνότητας της φυματίωσης ακριβώς στις χώρες στις οποίες παρεμβαίνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Δηλαδή σε χώρες με οικονομική κρίση και ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου λόγω των μέτρων λιτότητας, της φτώχειας, του υποσιτισμού, της αύξησης των εξαρτήσεων από αλκοόλ και ναρκωτικά με ταυτόχρονη καταστροφή των συστημάτων υγείας από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές.

Αυτοί που παρουσιάζουν τους μετανάστες ως υπεύθυνους για τα δεινά της ελληνικής κοινωνίας, προσπαθούν να κρύψουν του πραγματικούς ενόχους που δεν είναι άλλοι από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Δ.Ν.Τ., είναι οι βιομήχανοι, οι μεγαλοεργολάβοι και οι εφοπλιστές. Στα αφεντικά τους «χτυπάνε προσοχή» και στους φτωχούς βιοπαλαιστές, κάνουν άνανδρες επιθέσεις.

«Υγειονομικές βόμβες», είναι όσοι κλείνουν τα νοσοκομεία, αφήνουν τα παιδιά των ανασφάλιστων χωρίς εμβόλια και αναγκάζουν όλο και περισσότερους συμπολίτες μας να τρώνε από τα σκουπίδια και να κοιμούνται στους δρόμους. Κίνδυνος για την υγεία και την κοινωνία είναι όσοι βάζουν τα κέρδη των τραπεζών και των επιχειρήσεων πάνω από τα παιδιά που λιποθυμάνε από ασιτία στα σχολεία, πάνω από όσους καθημερινά αυτοκτονούν από απόγνωση και ταπείνωση.

Είναι η οικονομική κρίση και οι εφαρμοζόμενες πολιτικές, οι αιτίες που προκαλούν την ανθρωπιστική και υγειονομική κρίση στην Ελλάδα. Είναι η τρόικα και η συγκυβέρνηση που κλείνουν τα νοσοκομεία και όχι οι μετανάστες. Είναι Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ και οι πιστωτές μας που θα προκαλέσουν τη μείωση του προσδόκιμου επιβίωσης του λαού μας αν δεν τους ανατρέψουμε!»

ΕΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΝΕΚΡΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

Ένα ακόμα άτομο με προβλήματα ψυχικής υγείας προστέθηκε στα θύματα της ασύδοτης αστυνομικής βίας, που εκφράζεται, όπως παντού, και στην εκτέλεση από την αστυνομία των εισαγγελικών εντολών για εξέταση σε ψυχιατρική μονάδα και νοσηλεία. Ενας 37χρονος από το Αίγιο άφησε, στις 2 Οκτώβρη, την τελευταία πνοή του στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Ρίου, μετά την εισαγωγή του εκεί κατόπιν εισαγγελικής εντολής και ενώ είχαν προηγηθεί σοβαρές σωματικές βλάβες (κατά την εκτέλεση της εντολής), σύμφωνα με μήνυση κατά των αστυνομικών οργάνων που κατέθεσαν οι συγγενείς του.

Ένα ακόμα τραγικό θύμα ενός απαρχαιωμένου συστήματος ψυχικής υγείας (και όχι μόνο) που εκτός από τα πιο υψηλά ποσοστά αναγκαστικών νοσηλειών στον κόσμο (που είναι προϊόν της λειτουργίας του), έχει, επιπλέον, αναθέσει και την αποκλειστική εκτέλεση των εισαγγελικών παραγγελιών στην αστυνομία.

Θα περιμένουμε, αναγκαστικά, να δούμε το ιατροδικαστικό πόρισμα για τις ακριβείς αιτίες του θανάτου του 37χρονου.

Ωστόσο, γνωρίζουμε την λειτουργία του εγγενούς στο σύστημα μηχανισμού συγκάλυψης και των πιο φρικτών βασανιστηρίων και θανάτων που επιτελούνται από ένα αστυνομικό σώμα που διεκδικεί μιαν από τις πρώτες θέσεις διεθνώς στον βάναυσο, βάρβαρο και ανεξέλεγκτο χαρακτήρα με τον οποίο ασκεί την εντολή που του έχει ανατεθεί.

Και δεν ξεχνάμε τι έγινε με την υπόθεση του σοβαρότατου τραυματισμού του Χρήστου Χρονόπουλου, προ 5ετίας, κατά την κράτησή του στο ΑΤ Καλλιθέας (λόγω ψυχολογικών προβλημάτων και μέχρι να μεταφερθεί στο νοσοκομείο) - τραυματισμού που του προκάλεσε σοβαρότατη εγκεφαλική βλάβη και τον άφησε δια βίου ανάπηρο. Αν και επρόκειτο για ένα συμβάν για το οποίο όλα τα στοιχεία έδειχναν, με τον πιο οφθαλμοφανή τρόπο, τις ευθύνες των αστυνομικών οργάνων, το τελικό πόρισμα υπήρξε πλήρως απαλλακτικό για τους ένστολους δράστες.

Psyspirosi.gr

Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗΣ

ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ: ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΝΙΚΗ

Η δήλωση στη Βουλή της υφυπουργού Φ. Σκοπούλη, σε απάντηση στην ερώτηση βουλευτών του Σύριζα σχετικά με το ζήτημα της παρακράτησης των συντάξεων των φιλοξενουμένων σε στεγαστικές δομές ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης του δημόσιου και του ιδιωτικού μη κερδοσκοπικού τομέα, ότι θα προβεί στην κατάργηση όλης της σχετικής νομοθεσίας και των διατάξεων που θεσπίστηκαν από τον Ιούνιο του 2011 μέχρι σήμερα, αποτελεί, προφανώς, μιαν άκρως θετική εξέλιξη.

Μπροστά στην γενική κατακραυγή, κυρίως στον χώρο της ψυχικής υγείας, και στην κινητοποίηση που έγινε για την ακύρωση της σχετικής νομοθεσίας, καθώς μάλιστα ήταν νομικά και συνταγματικά διάτρητη (σύμφωνα και με τις σχετικές γνωμοδοτήσεις, Μ. Μητροσύλλη και Επιτροπής Προστασίας Δικαιωμάτων) και η αποτελεσματική εφαρμογή της προβληματική, ενώ την ίδια στιγμή, το κυρίαρχο οικονομικό κριτήριο έδειχνε ότι η εισπρακτική φρενίτιδα δεν θα είχε προς αφαίμαξη παρά ελάχιστα ψίχουλα (λιγότερο από 4 εκ. ευρώ ετησίως), κρίθηκε ότι περισσότερο θα ήταν, εν τέλει, το (πολιτικό) κόστος παρά το (οικονομικό) όφελος. ΄Η, διαφορετικά, ότι ένα ‘ανθρώπινο πρόσωπο’, με σχετικά μηδαμινό κόστος, θα ήταν απαραίτητο για την προώθηση των οδυνηρών περικοπών σε άλλα πιο δομικά και ‘διαρθρωτικά’ επίπεδα.

Σε κάθε περίπτωση … είναι μια νίκη. Δείχνει ότι κανένας αγώνας δεν είναι μάταιος και ότι ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν έχει δοθεί… Μια μάχη, γύρω από ένα άκρως κρίσιμο ζήτημα, με θετική έκβαση, ως πρώτη στιγμή σε μια διαδικασία διαρκούς αντίστασης απέναντι στην διαδοχική κατεδάφιση και την ολοταχή παλινδρόμηση προς μια χωρίς προηγούμενο κατασταλτική ψυχιατρική, ως της κατ΄ εξοχήν πολιτικής για την ψυχική υγεία που είναι συμβατή με την κρίση και το μνημόνιο.

Αυτό είναι, λοιπόν, ένα πρώτο συμπέρασμα: τίποτα δεν είναι αναπόφευκτο αν αγωνιστούμε για την ανατροπή του - όσο κι΄ αν, είτε από ‘παράδοση’, είτε γιατί βλέπουμε πώς λειτουργεί η γεμάτη παλινωδίες αναζήτηση, και χωρίς το παραμικρό πρόσχημα ‘ευαισθησίας’, για μνημονιακές περικοπές, είμαστε υποχρεωμένοι να περιμένουμε μέχρι να δούμε την ακύρωση να γίνεται νομοθετική πράξη...

Ένα δεύτερο συμπέρασμα είναι το εξής:

Καθώς πολλοί, ιδιαίτερα ιδιοκτήτες ΜΚΟ, είχαν ταχθεί υπέρ του μέτρου, παρά τις δακρύβρεχτες δηλώσεις (του Δικτύου ‘Αργώς’ και άλλων) περί του αντιθέτου.

Καθώς κάποιες ΜΚΟ είχαν ήδη αρχίσει να ‘παρακρατούν’ δεκάδες χιλιάδες ευρώ από τις συντάξεις των ενοίκων για να αντιμετωπίσουν τη μείωση ή τις καθυστερήσεις της κρατικής επιχορήγησης (μερικές βρίσκονται και στα δικαστήρια ύστερα από σχετικές καταγγελίες). Καθώς ορισμένες ΜΚΟ έθεταν ανέκαθεν ως όρο για την αποδοχή καθενός ενοίκου να καταθέτει ένα ποσό (πχ, 200 ευρώ το μήνα, ιδιαίτερα αν ήταν επιδοματούχος πρόνοιας) για τις ανάγκες της δομής.

Καθώς κάποιες άλλες ΜΚΟ, όπως η ΕΠΑΨΥ, απέλυσε στέλεχος (επιστημονικά υπεύθυνο) οικοτροφείου επειδή αντιτασσόταν στις άνωθεν ντιρεκτίβες των ιδιοκτητών της εταιρείας για ν΄ αρχίσουν την παρακράτηση (πριν καν ψηφιστεί σχετικός νόμος),

είναι πιθανό ότι η κουλτούρα και οι λογικές που διέπουν την διαχείριση, την λειτουργία, το επίπεδο των υπηρεσιών και την αντίληψη για την ‘αποστολή’ τους, στις περισσότερες από αυτές, να βρίσκονται πολύ ‘δεξιότερα’ της συγκεκριμένης απόφασης της υφυπουργού (δεν μιλάμε για άλλες πιθανές αποφάσεις στο προσεχές μέλλον, μιλάμε μόνο για την συγκεκριμένη, της ακύρωσης της παρακράτησης).

Αραγε, τα όποια ‘παρακρατηθέντα’ ποσά θα επιστραφούν; Θα υπάρξει ποτέ (αξιόπιστος) έλεγχος για το ποσό που ‘παρακρατήθηκε’ από τον κάθε ένοικο την τελευταία δεκαετία, για ποιο σκοπό και αν ποτέ τα ‘παρακρατηθέντα’ επεστράφησαν-και σε ποιο ποσοστό.

Κι΄ ακόμα: θα υπάρξει ποτέ ένα αξιόπιστο σύστημα διασφάλισης των όρων ότι το όποιο εισόδημα (σύνταξη κοκ) ή άλλο περιουσιακό στοιχείο του κάθε ενοίκου της όποιας δομής, στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, θα είναι απολύτως στην αδιαμφισβήτητη διάθεση και κυριότητά του για την ικανοποίηση των προσωπικών αναγκών του, ο προσδιορισμός των οποίων θα γίνεται από τον ίδιο ή, σε μερικές περιπτώσεις, με την με κάθε τρόπο διασφαλισμένη ενεργό συμμετοχή του;

Σε κάθε περίπτωση, τίποτα δεν έχει τελειώσει. Είναι γνωστά τα σχέδια, στα πλαίσια της γενικής μείωσης (σφαγής) των μισθών και των συντάξεων, για περικοπή, επίσης, των αναπηρικών συντάξεων και των επιδομάτων, τόσο του ύψους τους, όσο και του αριθμού των δικαιούχων, μέσω της αυστηροποίησης των κριτηρίων για την χορήγησή τους. Τα άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας που δικαιούνται αναπηρικής σύνταξης ή επιδόματος είναι πολύ πιθανό ότι θα δουν το γλίσχρο ποσό που εισπράττουν τώρα, να εξανεμίζεται ακόμα περισσότερο μέσω άλλης οδού, αυτής της γενικής περικοπής των συντάξεων - κάτι που θα περιλάβει όχι μόνο τους ενοίκους των στεγαστικών δομών, αλλά και όλους αυτούς, τους πολύ περισσότερους, που διαμένουν στο σπίτι τους. Ενώ πολλοί άλλοι μπορεί να δουν τόσο μειωμένα (ή και εξανεμισμένα) τα ποσοστά ‘αναπηρίας’ τους, που δεν θα δικαιούνται σύνταξης. Και τότε το ποσό που θα ‘εξοικονομηθεί’, κατά τους επαίοντες της τρόικας, «θ΄ αξίζει τον κόπο».

Η ακύρωση της παρακράτησης ας είναι μόνο η αρχή. Η συνέχεια πρέπει να στοχεύει στην κλιμάκωση μιας αντίστασης για την ανατροπή του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, ως της απάντησης στην κρίση από τη μεριά και προς το συμφέρον των κρατούντων, εντός και εκτός - απάντηση που συνεπάγεται την κυριολεκτική εξόντωση των πολλών, μεταξύ αυτών και των ψυχικά πασχόντων.

27 Ιουλίου 2012

psyspirosi.gr

Με τις διατάξεις α) του Ν. 3984/2011, άρθρο 66, παρ. 9 και της Υ. Α. 27-7-2011, αρ. πρωτ. Π3β/Φ.ΓΕΝ/Γ.Π.οικ. και β) του Ν. 4052/2012, άρθρο 30, παρ.6, θεσπίζεται η παρακράτηση μέρους των συντάξεων των ψυχικά πασχόντων που φιλοξενούνται σε κοινοτικές στεγαστικές δομές του δημόσιου και ιδιωτικού μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα τομέα καθώς και σε τμήματα και ιδρύματα χρόνιας παραμονής. Η σχετική υπουργική απόφαση για μονάδες ΝΠΔΔ, καθόρισε άνισα ποσοστά κλιμακωτής παρακράτησης από 50% έως 80%! Τα ποσά που θα συγκεντρωθούν δεν αποσκοπούν στη βελτίωση του επιπέδου φροντίδας του περιθαλπόμενου, αλλά στην περιστολή των κρατικών δαπανών και συνακόλουθα μείωση της κρατικής επιχορήγησης.

Η Επιτροπή Ελέγχου Προστασίας Δικαιωμάτων των Ατόμων με Ψυχικές διαταραχές του Υπουργείου Υγείας, γνωμοδότησε ότι η κλιμακωτή παρακράτηση ποσών της σύνταξης παραβιάζει τα δικαιώματά τους, επειδή έχουν ήδη συνεισφέρει στη χρηματοδότηση των υπηρεσιών αποκατάστασης μέσω των ασφαλιστικών οργανισμών και ταμείων αλλά και η κλιμακωτή παρακράτηση των συντάξεων γίνεται για παροχή των ίδιων ακριβώς προσφερόμενων υπηρεσιών. Τις διατάξεις αυτές έχουν καταγγείλει συνδικαλιστικοί φορείς (ΟΕΝΓΕ, ΕΙΝΑΠ, κ.ά.), ενώσεις ατόμων που λαμβάνουν υπηρεσίες ψυχικής υγείας και σύλλογοι οικογενειών τους, ως αντισυνταγματικές και παράνομες αφού καταργούν κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν υγείας, αλλά και ως αντι-θεραπευτικές, αφού η οικονομική αυτονόμηση και η διαχείριση των ατομικών εισοδημάτων είναι μέρος της ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης και επανένταξης.

Επειδή όλοι και όλες έχουν δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν υγεία, επειδή είναι άδικο και κοινωνικά ανάλγητο να υποχρεώνονται άτομα με αναπηρία να συνεισφέρουν δυσανάλογα με τα πενιχρά εισοδήματά τους, επειδή οι εργαζόμενοι – θεραπευτές δεν μπορεί να γίνουν τμήμα του εισπρακτικού μηχανισμού,

Ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός

1. Έχει την πρόθεση να εισηγηθεί την κατάργηση των σχετικών με την παρακράτηση συντάξεων των ψυχικά πασχόντων διατάξεων και σε αντίθετη περίπτωση πως θα αντιμετωπίσει το πλήθος των θεραπευτικών και νομικών ζητημάτων που εγείρονται ;

2. Ποιος είναι ο σχεδιασμός του Υπουργείου για την στήριξη των κοινοτικών στεγαστικών δομών ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, δεδομένων των τεράστιων ελλειμμάτων σε προσωπικό και πόρους ;

Ο ερωτών βουλευτής

Κωνσταντίνος Ζαχαριάς

26 Ιουλίου 2012

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΥΓΕΙΑΣ

Πέμπτη, 26 Ιουλίου 2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Απάντηση της Υφυπουργού Υγείας, κας Φωτεινής Σκοπούλη στην επίκαιρη ερώτηση: «Παρακράτηση μέρους των συντάξεων (από 50-80%) ψυχικά πασχόντων, οι οποίοι φιλοξενούνται σε μονάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης»

Κύριε Πρόεδρε,

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,

Χαίρομαι ιδιαίτερα που τίθεται ενώπιον σας, αν και είστε πολύ λίγοι μέσα σε αυτή την Αίθουσα, το θέμα της ψυχικής υγείας με αφορμή την ερώτηση του κ. Κώστα Ζαχαριά. Το νομικό πλαίσιο περί ου ο λόγος αφορά ουσιαστικά στην αναγκαστική συμμετοχή του χρονίως πάσχοντα ασθενή στην οικονομική δαπάνη περίθαλψης της αποκατάστασής του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για τον ψυχικά πάσχοντα ασθενή.

Πολλοί από εσάς μπορεί να μη γνωρίζετε ότι από το 2000 επιχειρείται μία ψυχιατρική μεταρρύθμιση για την ορθότερη αντιμετώπιση των ασθενών με ψυχικά νοσήματα. Ένας από τους στόχους είναι οι ψυχικά ασθενείς που χρίζουν παρατεταμένης φροντίδας, να μην παραμένουν στο νοσοκομείο, αλλά να παρακολουθούνται, να εκπαιδεύονται και να επανεντάσσονται στον κοινωνικό ιστό μέσα από διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα σε μικρές λειτουργικές δομές στην κοινότητα.

Οι δομές αυτές σήμερα αριθμούν τις 455 και φιλοξενούν 3400 περίπου πάσχοντες σε όλη την Ελλάδα. Οι 326 είναι δομές που ανήκουν στο δημόσιο και οι 129 αποτελούν δομές που ανήκουν σε επιχειρήσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Όλες οι δομές ανεξάρτητα από το νομικό καθεστώς λειτουργούν με δαπάνες του Υπουργείου Υγείας. Τα ασφαλιστικά Ταμεία των ασθενών οφείλουν να αποδίδουν τα αντίστοιχα νοσήλια σε αυτές τις δομές. Τον τελευταίο χρόνο με τον ΕΟΠΥΥ αυτό δεν γίνεται ακόμη!

Επίσης, είναι θεσμοθετημένο ότι το 2% των προμηθειών του ΕΣΥ θα αποδίδεται στις δομές αυτές. Δεν είναι γνωστό εάν αυτό συμβαίνει. Το ποσό που πληρώνει το Υπουργείο Υγείας για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ανέρχεται σε 80 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Το ποσό για δομές δημοσίου χαρακτήρα είναι απροσδιόριστο ακόμα! Πιθανότατα στο τέλος του μήνα να έχουμε στοιχεία. Αυτή είναι η κατάσταση του δημοσίου.

Το κόστος ανά άτομο στις ιδιωτικού χαρακτήρα δομές έχει μεγάλη διακύμανση. Σε μία συγκεκριμένη μορφή δομής, παραδείγματος χάριν σε ένα οικοτροφείο το κόστος κυμαίνεται από 26 χιλιάδες μέχρι 56 χιλιάδες ευρώ το χρόνο κατά άτομο.

Γιατί υπάρχει αυτή η ανομοιογένεια; Η ακριβότερη παροχή υπηρεσίας υγείας είναι πιο αποτελεσματική από τη φθηνότερη; Δυστυχώς, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο αξιολόγησης των δομών αυτών.

Ας επανέλθουμε, όμως, στο νόμο. Ο νόμος αυτός ψηφίστηκε, όπως είπε και ο κ. Ζαχαριάς, πριν από ένα χρόνο. Άλλο ένα κομματάκι του ψηφίστηκε εννέα μήνες μετά. Και στη συνέχεια ήρθε μια Υπουργική Απόφαση.

Η όλη προσέγγιση του θέματος μάλλον δηλώνει προχειρότητα, αν και θα ήθελα να πιστεύω ότι δηλώνει αβουλία για την εφαρμογή του. Θα ήθελα, παρεμπιπτόντως να σας ενημερώσω ότι ουδέποτε συμπεριλήφθηκε στον Προϋπολογισμό των εσόδων το ποσό που αναμενόταν από τη συμβολή των ασφαλισμένων και πιθανότατα δεν έχει υπολογιστεί ποτέ. Χονδρικά το υπολογίζουμε κάτω από το 2% της συνολικής χρηματοδότησης από το Υπουργείο Υγείας.

Ο νόμος αυτός πάντως είναι αποκύημα της ανάγκης για μείωση της κρατικής επιχορήγησης, όπως σαφώς αναγράφεται και στην εισαγωγή του. Δεν θα μιλήσω για την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγείας. Θα σας επισημάνω, όμως, ένα μείζον σφάλμα που γίνεται κατά συρροή τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Είναι η κατάργηση πρακτικών και αξιών που αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους στη λειτουργία ενός χώρου και μιλάμε για το χώρο της υγείας.

Δεν ισοπεδώνονται τα πάντα προς όφελος του κόστους και του κέρδους. Στην ιατρική, πολλώ δε μάλλον στην ψυχιατρική, στόχος της θεραπευτικής αντιμετώπισης είναι η αυτονόμηση του ασθενή. Εάν ο ασθενής έχει κάποιο εισόδημα, αυτό αποτελεί και πρέπει να αποτελεί εργαλείο για την ψυχοκοινωνική αυτονόμηση και την ισορροπία του.

Η καταστρατήγηση, είτε αυτή προέρχεται από την πολιτεία είτε από το συγγενικό του περιβάλλον, της δυνατότητας του πάσχοντα να χειρίζεται το εισόδημά του δεν συνάδει με τη θεραπευτική αντιμετώπισή του. Αν τώρα θίξουμε και νομικά ζητήματα, απλώς θα σας επισημάνω ότι αυτός ο νόμος αντίκειται σε θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, που είναι κατοχυρωμένα συνταγματικά τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Τέτοια είναι η ισότητα απέναντι στο νόμο, η ιδιοκτησία και το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την υγεία και την αυτονομία. Υπάρχουν σχετικές γνωμοδοτήσεις τις οποίες θα σας καταθέσω. Επί του πρακτέου, εισηγούμαστε την κατάργηση των σχετικών διατάξεων, παράγραφος 9 του άρθρου 66 του ν. 3984. Επίσης, την κατάργηση της παραγράφου 6 του άρθρου 30 του ν. 4052 και της υπουργικής απόφασης 26159.

Θα ολοκληρώσω με το δεύτερο σκέλος της ερώτησης. Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος, θα εξασφαλιστεί η απόδοση των θεσμοθετημένων αναλογούντων εσόδων, τα οποία δεν αποδίδονται αυτή τη στιγμή, όπως η καταβολή νοσηλίων από τον ΕΟΠΥΥ και η απόδοση του 2% από τις προμήθειες του ΕΣΥ. Θα κινητοποιήσουμε τους μηχανισμούς για την αξιολόγηση των δομών για την αποτελεσματικότητά τους και το κόστος τους.

Στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης της μεταρρύθμισης θα εκτιμήσουμε τις πραγματικές χωροταξικές και λειτουργικές ανάγκες και θα τις συνδέσουμε με την αξιοποίηση της περιουσίας του Υπουργείου. Θα αξιοποιήσουμε τα κοινοτικά χρήματα με αυστηρά κριτήρια που αφ’ ενός θα υποστηρίζουν ουσιαστικά τη μεταρρυθμιστική διαδικασία και αφ’ ετέρου θα εξασφαλίζουν τη διαχρονική βιωσιμότητα των δομών. Δεν θα έρχεται ο καθένας και θα παίρνει ένα ΕΣΠΑ και θα το κάνει για έξι μήνες μια θέση εργασίας. Και μετά τι; Υπάρχουν κανόνες και στα ΕΣΠΑ, οι οποίοι δεν έχουν ακόμη λειτουργήσει. Θέλω να σας ενημερώσω, κ. Ζαχαριά, ότι ο νόμος για την παρακράτηση των συντάξεων δεν είναι απαίτηση του μνημονίου. Απαίτηση του μνημονίου είναι να κοπούν οι φαρμακευτικές δαπάνες, οι οποίες όμως μεταφράστηκαν από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και από την προηγούμενη Κυβέρνηση σαν «κόβουμε απ’ όπου μπορούμε να κόψουμε, αλλά δεν πειράζουμε το φάρμακο». Ευχαριστώ.