«ΘΕΛΟΥΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΟΡΟΪΔΙΑ»
ΑΛΛΑ Ο ΓΓ ΠΡΟΝΟΙΑΣ Γ. ΚΑΤΡΙΒΑΝΟΣ ΑΠΑΝΤΑ: «ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΖΕΙΤΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΜΕ ΤΑ ΛΙΓΑ» ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ
Μια στιγμή, σημαντική, ‘ενός αγώνα διαρκείας’ ήταν η συγκέντρωση για την ψυχική υγεία που πραγματοποιήθηκε στις 13 Μάρτη έξω από το Υπουργείο Υγείας. Με μια σημαντική παρουσία (πάνω από 150 ατόμων) ‘χρηστών’ των υπηρεσιών, εργαζόμενων στον δημόσιο, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, στο18 Ανω, αλλά και πολλών ατόμων και ομάδων από πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες και συνελεύσεις, για τις οποίες η υγεία και η ψυχική υγεία έχουν αρχίσει να γίνονται ζητήματα προς αντιμετώπιση πάνω σε κινηματική βάση.
Κόσμος αρκετός για να κλείσει η Αριστοτέλους μπροστά στο Υπουργείο για πάνω από τρεις ώρες, ώστε να στηθούν τα μηχανήματα για την συναυλία και να δημιουργηθούν οι ‘χώροι’ για τα θεατρικά δρώμενα. Κι΄ αυτό παρά τις κακές καιρικές συνθήκες και, κυρίως, παρά το γεγονός ότι, όχι τυχαία, το σωματείο των εργαζόμενων του ΨΝΑ είχε καλέσει γενική συνέλευση για την ίδια μέρα και ώρα με αυτή της συγκέντρωσης.
Συμβολικό της όλης εκδήλωσης, το ‘πανώ -κούκλα’ που είχαν κατεβάσει τα μέλη του Κέντρου Ημέρας του ΚΨΥ Αγίων Αναργύρων, με το ένα της χέρι να έχει υψωμένα και ανοικτά τα δυο δάκτυλα (δείκτη και μέσο) και άλλο και τα πέντε…
«Θέλουμε Υγεία και όχι κοροϊδία» από τη μια μεριά,
«Ανθρωπιά, Ζωή, Δικαίωμα» από την άλλη.
Εξαιρετικά σημαντική ήταν η συμβολή των Active Member και των Lost Bodies (το τρίτο συγκρότημα, οι Chewing gun, δεν έγινε δυνατό να παίξει γιατί εκείνη τη στιγμή είχε ξεκινήσει μια ‘ψιλή βροχή’ με απρόβλεπτη εξέλιξη), ενώ ενθουσιασμό προκάλεσαν σε όλους τα δρώμενα της θεατρικής ομάδας Mute (ο ‘Ντελάλης’ κα) και του Playback Ψ. Εξίσου σημαντική απήχηση είχε σε όλους τους συγκεντρωμένους (και στους λίγους άστεγους και μετανάστες που περνούσαν εκείνη την ώρα έξω από το Υπουργείο) η ‘κοινωνική κουζίνα του στεκιού μεταναστών el CHEf’ που είχε ετοιμάσει και μοίρασε απλόχερα σε όλους ‘φακές με ψωμί’.
Ισως το πιο σημαντικό από τις διεργασίες μεταξύ συγκεντρωμένων και καλλιτεχνικών ομάδων ήταν οι αυθόρμητες ιδέες και προτάσεις που πρόκυψαν για συνέχιση και ανάπτυξη αυτής της συνεργασίας με συναυλίες και εκδηλώσεις για την ψυχική υγεία, στις οποίες το καλλιτεχνικό στοιχείο θ΄ αποτελεί έναν εμπλουτισμό και ταυτόχρονα ανάδειξη του πολιτικού τους μηνύματος.
Αυτή η συγκέντρωση έγινε για ν΄ αναδείξει τη δραματική κατάσταση στο χώρο της ψυχικής υγείας και στις ζωές ‘θεραπευομένων και θεραπευτών’ ταυτόχρονα, αλλά και της κοινωνίας ολόκληρης. Στόχος ήταν η ανάδειξη της ανάγκης για τη σφυρηλάτηση ενός κοινού μετώπου πάλης, στην πράξη και όχι στα λόγια.
Μια συγκέντρωση έξω από ένα Υπουργείο που έκανε ότι δεν άκουγε (αν και είχε ήδη καλέσει τα ΜΑΤ, «για καλό και για κακό»), στο οποίο μπαινόβγαιναν όλα τα γνωστά στελέχη - επιτελείς και συνεργάτες του Λοβέρδου, τόσο για το «Σχέδιο Αναθεώρησης του ‘Ψυχαργώς’» όσο και για την διαχείριση και τον ‘μεταξύ μας’ καταμερισμό των κονδυλίων του ΕΣΠΑ.
Μια μέρα σαν όλες τις άλλες – μια μέρα της εποχής του μνημονίου. Και μέσα στο Υπουργείο, συσκέψεις επί συσκέψεων, υπερκινητικότητα στα γραφεία υφυπουργών και γραμματέων. Απ΄ έξω, φωνές, μουσικές και δρώμενα – που μέσα έφταναν ως ένας θόρυβος στ΄ αυτιά πολυάσχολων υψηλά ιστάμενων υπηρεσιακών παραγόντων, που συσκέπτονταν με ένα και μόνο στόχο: την εφαρμογή των επιταγών του μνημονίου.
Με μια φωτεινή νησίδα: το προσωπικό της Διεύθυνσης Ψυχικής Υγείας και το κείμενο που
συνυπέγραψε ενάντια στην κατακράτηση των συντάξεων των φιλοξενούμενων στις στεγαστικές δομές.
Κι΄ όταν εδέησε, ύστερα από έντονες πιέσεις, ένα εκ των στελεχών, ο ΓΓ Πρόνοιας Γ. Κατριβάνος, να συναντήσει μιαν αντιπροσωπεία των συγκεντρωμένων, αυτή η πυρετώδης και αμετακίνητη προσήλωση στο μνημόνιο, στην διάλυση της ψυχικής υγείας και στην καταστροφή των πιο αδύναμων στρωμάτων αυτής της κοινωνίας, εκφράστηκε με τον πιο καθαρό τρόπο - τον τρόπο του ανθρώπου που έχει οριστεί να είναι ακριβώς στην είσοδο του ‘Καιάδα’ και δουλειά του είναι να σπρώχνει, χωρίς πολλά-πολλά, τους ανθρώπους μέσα σ΄ αυτόν…
Οταν, πχ, επισημάνθηκε στον κ. Κατριβάνο ότι πολλοί εκ του προσωπικού στο δημόσιο (πχ στο ΨΝΑ) παίρνουν, στην δεκαπενθήμερη καταβολή του μισθού τους, 150-250 ευρώ, κάποιοι μέχρι και 3 ευρώ, η αυθόρμητη απάντησή του ήταν ότι «πρέπει, πλέον, να μάθουν να ζουν έτσι…».
Κι΄ όταν τέθηκε το ζήτημα της κατακράτησης των συντάξεων των φιλοξενούμενων σε στεγαστικές δομές (και ήταν αυτό στο οποίο αφιερώθηκε ο περισσότερος χρόνος της συνάντησης), η απάντηση ήταν ότι «αφού τα παίρνουν (και για να μη τα παίρνουν) οι συγγενείς, τα παίρνει το κράτος, γιατί η σύνταξη είναι για το φαγητό, τα ρούχα και τα παπούτσια και το κράτος, που δεν υποχρεούται, πλέον, να προσφέρει αυτά τα πράγματα, θα κανονίζει τα κατακρατούμενα ποσά να πηγαίνουν σ΄ αυτά».
Κλασσική λαϊκίστικη παραποίηση της αλήθειας προκειμένου να περάσει ένα από τα πιο αδυσώπητα μέτρα του μνημονίου. Δεν μπαίνει καν ζήτημα ότι πρέπει να έχουν τα λεφτά τους. Οχι, καθόλου … κάποιος πρέπει να τους τα πάρει. Όχι πια οι συγγενείς (που, πρακτικά, συμβαίνει σε πολύ λίγες, συγκριτικά, περιπτώσεις, οι οποίες θα μπορούσαν ν΄ αντιμετωπιστούν), αλλά εμείς… η τρόικα.
Και όταν μετά από αυτή την αναφορά στο τι υποχρεούται, και τι όχι, το κράτος, επισημάνθηκε η σημασία της κοινωνικής πολιτικής και ο ρόλος της Πρόνοιας, ο κ. Κατριβάνος πολύ ετοιμόλογα και πάλι απάντησε ότι «πολλή Πρόνοια είχαμε στην Ελλάδα, μάλιστα παραείχαμε Πρόνοια και αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο…».
Καταλαβαίνει κανείς γιατί ο διάλογος είναι πλέον αδύνατος με αυτούς τους εκτελεστικούς γκαουλάϊτερ του μνημονίου, συνεργάτες του επιτελικού γκαουλάϊτερ της τρόικας Λοβέρδου. Προς επιβεβαίωση του χαρακτηρισμού αυτού είναι το γεγονός ότι, την ίδια μέρα της κινητοποίησης έξω από το Υπουργείο, ο υφυπουργός Μ. Τιμοσίδης ζήτησε από την Δ/νση Ψυχικής Υγείας, ακριβώς μετά την κοινοποίηση του κειμένου που συνυπέγραψαν όλοι οι υπάλληλοι της εν λόγω Δ/νσης, την έναρξη των διαδικασιών για την άμεση εφαρμογή των σχετικών νόμων που έχουν ψηφιστεί, για τα ΝΠΔΔ πέρσι και για τα ΝΠΙΔ πριν λίγες μέρες – ‘από 200 βουλευτές’, όπως είπε περήφανα ο κ. Κατριβάνος.
Αλλωστε και η συνάντηση την οποία ζήτησαν και στην οποία παραβρέθηκαν εκπρόσωποι της Συσπείρωσης για την Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση, του Δικτύου Hearing Voices και της ομάδας Αυτοεκπροσώπησης του ΚΨΥ Αγίων Αναργύρων, ήταν πιο πολύ για να δοθεί ένα κείμενο με αιτήματα και διεκδικήσεις παρά για το ότι έτρεφε κανείς τις όποιες αυταπάτες για τις απαντήσεις που περίμενε. Αλλωστε, όλα αυτά είναι ευκαιρίες ώστε ‘να μαθαίνει’ κανείς και αυτό που μαθαίνει από τη συνάντηση με τον Κατριβάνο είναι ότι αυτή η κυβέρνηση και αυτό το Υπουργείο προχωρούν ακάθεκτα στην εξόντωση των ψυχικά πασχόντων και της ψυχικής υγείας και ότι ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί, να διευρυνθεί και να αποκτήσει μορφές ικανές να ανατρέψουν το μνημόνιο και αυτές τις καταστροφικές πολιτικές του.
Ένα σημαντικό ζήτημα που μπορεί να ενώσει σε κοινό αγώνα, πέρα από την αφαίμαξη των αποδοχών και τις επικρεμάμενες απολύσεις, είναι, επίσης, οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν τώρα, από τους εργαζόμενους στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, για την ακύρωση στην πράξη του νόμου για την κατακράτηση των συντάξεων.