Κινητικότητα παρατηρήθηκε στις αρχές του Μάρτη στο χώρο της ψυχικής υγείας των ΝΠΙΔ. Οι εργαζόμενοι στις Αστικές μη Κερδοσκοπικές εταιρίες είναι για πολλά χρόνια όμηροι της πολιτικής επιλογής του κράτους να μην αναλαμβάνει την ευθύνη του για δημόσια υγεία από τη μια και των εταιριών-διαμεσολαβητών που υλοποιούν την αποασυλοποίηση χρηματοδοτούμενες από δημόσιο χρήμα(!) από την άλλη. Για πάνω από τέσσερα χρόνια το κράτος ισχυρίζεται ότι χρηματοδοτεί τις εταιρίες και ότι τα ελλείμματα τους είναι από κακοδιαχείριση ενώ οι εταιρίες καταγγέλλουν υποχρηματοδότηση από μέρους της πολιτείας.
Με αφορμή την επίσκεψη ευρωπαίων ελεγκτών αρμόδιων για την ψυχική υγεία και τη χρηματοδότηση αυτής –ας μη ξεχνάμε ότι η ευρωπαϊκή ένωση έχει χρηματοδοτήσει από τα ΚΠΣ τα προγράμματα «Ψυχαργώς»- οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε κινητοποιήσεις απαιτώντας την άμεση εξόφληση των δεδουλευμένων τους, που φτάνουν και τους 7 μήνες, αλλά και τη διασφάλιση της βιωσιμότητας της αποασυλοποίησης και των θέσεων εργασίας τους.
Πραγματοποιήθηκαν δύο κινητοποιήσεις. Η μια την Τετάρτη 4 Μάρτη, όποτε και ο υπουργός κάλεσε τους εκπροσώπους των σωματείων για να «τάξει» λεφτά! Το Σωματείο Εργαζομένων στις Κοινωνικές Υπηρεσίες Ιδιωτικών Φορέων (Σ.Ε.Κ.Υ.Ι.Φ) αρνήθηκε να παρευρεθεί στο ετήσιο εθιμοτυπικό κάλεσμα του υπουργού, χαρακτηρίζοντας τον αναξιόπιστο, αφού επί της ουσίας δεν λαμβάνει κανένα μέτρο για να ικανοποιήσει τα αιτήματα των εργαζομένων.
Το (Σ.Ε.Κ.Υ.Ι.Φ) κήρυξε απεργία την Παρασκευή 06/03 (ημέρα της επίσημης συνάντησης των ευρωπαίων με την ηγεσία του υπουργείου) και κάλεσε τους εργαζόμενους, που επιμένουν ζώντας στα όρια της φτώχειας να προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες υγείας να διεκδικήσουν και να υπερασπιστούν με την απεργία τους, τόσο τα δικά τους δικαιώματα όσο και των επωφελούμενων τους. Το σωματείο κάλεσε σε συγκέντρωση έξω από το Υπουργείο Υγείας και πορεία προς τη Βουλή.
Την ίδια ώρα το Δίκτυο των εργοδοτών καλούσε σε παράσταση διαμαρτυρίας με συναυλία στα Προπύλαια. Η συμμετοχή στην απεργία, παρά την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς που εγκλωβίζει όποιον εργαζόμενο-η θέλει να διαμαρτυρηθεί και παρά την παρουσία των εργοδοτών στα Προπύλαια ήταν μεγάλη και τεράστιας σημασίας. Οι εργαζόμενοι που κατέβηκαν στους δρόμους για να εκφράσουν τη δύναμη τους, βρεθήκανε όλοι μαζί για να δηλώσουν ότι η δουλειά τους και οι ζωές των επωφελούμενων τους δεν μπορεί να είναι αντικείμενο εμπαιγμού. Ότι η ψυχική υγεία είναι δημόσιο δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό, το οποίο η πολιτεία οφείλει να παρέχει δωρεάν. Ότι σε αυτή την εργολαβική ανάληψη εταιριών-επιχειρήσεων από ιδιώτες οι εργαζόμενοι δεν είναι συνεργάτες, αλλά παραμένουν εργαζόμενοι. Την ώρα που οι εργοδότες ετοίμαζαν γιορτή διαδηλωτές καλούσαν τους συνάδελφους τους που βρίσκονταν στα προπύλαια να διαμαρτυρηθούν μαζί τους!
Σχεδόν ένα μήνα μετά οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι (έστω και αν του καταβλήθηκαν οι μισθοί δύο μηνών!) και προετοιμάζουν την κλιμάκωση του αγώνα τους.