Θεσσαλονίκη, 4/3/2010
"Η διαφορά που κάνει την διαφορά!"
Αχτίδες στην πραγματικότητα της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης.
Μέσα στις γενικότερες πολιτικοοικονομικές συνθήκες μοιάζει σταγόνα στον ωκεανό η πραγματικότητα της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης. Ακόμη μικρότερο και από σταγόνα, μοιάζει να είναι το θέμα των συνθηκών εργασίας των εργαζομένων στις Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες της Ψυχιατρικής Μεταρρύθμισης. Μέσα σ’ αυτή την δύνη μαζί με όλες τις «θυσίες» που καλούμαστε να κάνουμε, ας δώσουμε λίγο χρόνο, ενέργεια και προσοχή σε ό,τι ακόμη συνιστά ποιότητα, αξιοπρέπεια, ανθρωπιά, αξιοκρατία, δικαιοσύνη και επιστημονική συνέπεια.
Το Μάρτιο του 2009 είχα αναγκαστεί να κάνω μια επώνυμη καταγγελία στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για τις ανεπίτρεπτες εργασιακές συνθήκες που επικρατούσαν στην δομή που εργαζόμουν όπου εκτός των γνωστών και κοινών με άλλες αντίστοιχες δομές, οικονομικών προβλημάτων (καθυστερήσεις στις καταβολές των μισθών, χαμηλές απολαβές, ανύπαρκτες υπερωρίες και εκτός έδρας, συμβάσεις ορισμένου χρόνου), υπήρχε και ένα κλίμα τρομοκρατίας, ανασφάλειας και αυθαιρεσίας. Η κίνηση μου αυτή έγινε όταν η ίδια έπεσα «θύμα» μιας τέτοιας καταχρηστικής και αυθαίρετης απόφασης υποβιβαζόμενη από την θέση της συντονίστριας. Χωρίς καμία αξιολόγηση, χωρίς κανένα λόγο που να έχει να κάνει με τις ικανότητες μου αλλά λόγω της συνδικαλιστικής μου στάσης και της επιμονής μου να μου φέρονται με σεβασμό και να μην θίγουν την αξιοπρέπεια μου και ως εργαζόμενη αλλά και ως άνθρωπος.
Παρότι επρόκειτο για μια ατομική μου κίνηση που ξεκίνησε από την αγανάκτηση και τον θυμό μου για τα όσα βίωνα σύντομα βρήκα συναδέλφους που ένιωθαν το ίδιο και με στήριξαν σε όλα τα πολύ δύσκολα που ακολούθησαν. Εξώδικα, μηνύσεις, αγωγές, συγκρούσεις, αντιπαλότητα, τακτικές εξώθησης σε παραίτηση κ.α. πολλά, είναι αυτά που ακολούθησαν. Από μεριάς μου έγινε μια αγωγή για βλαπτική μεταβολή της σύμβασης μου και από μεριάς της Εταιρίας έγινε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση η οποία όμως ποτέ δεν εγκρίθηκε από την εισαγγελία και δεν ορίστηκε δικάσιμος. Η δική μου αγωγή εκδικάστηκε και πριν από λίγες μέρες ενημερώθηκα για την απόφαση του δικαστηρίου.
Με ιδιαίτερη χαρά λοιπόν και ικανοποίηση, πληροφορήθηκα πως η απόφαση βγήκε υπέρ μου!
Συγκεκριμένα το δικαστήριο με μια πολυσέλιδη απόφαση του, ορίζει πως η παύση μου από την θέση της συντονίστριας ήταν παράνομη και πως η εταιρία Σύνθεση οφείλει να με αποκαταστήσει στην παλιά μου θέση ως Ψυχολόγο και Συντονίστρια του Κ.Η. «ΑΝΑΤΟΛΗ» και να μου καταβάλει το ποσό των 3000 ευρώ ως αποζημίωση για ηθική βλάβη.
Η απόφαση αυτή, έστω και ετεροχρονισμένα αποτελεί μια δικαίωση για μένα και για όσους με στήριξαν. Αποδεικνύεται περίτρανα πως η «επίθεση» της εταιρίας εναντίον του και ο υποβιβασμός μου, δεν είχε να κάνει με τις ικανότητες μου ως συντονίστρια όπως επικαλούνταν, αλλά με την δυσαρέσκειά τους από τις αυτονόητες διεκδικήσεις μου για το δικαίωμα της απεργίας, της δημοσιοποίησης των κινητοποιήσεων αλλά και της αξιοπρεπούς αντιμετώπισης των εργαζομένων.
Τελικά παρά τις «Κασσάνδρες» φαίνεται πως ακόμη υπάρχουν τρόποι προστασίας και διεκδίκησης από μεριάς των εργαζομένων, αρκεί να αποφασίσουν να μην σκύψουν το κεφάλι, να σταθούν με θάρρος και αξιοπρέπεια σε όσα τους αξίζουν και φυσικά να στηριχθούν οικονομικά και ψυχικά από άλλους ανθρώπους.
Είχα την τύχη και την τιμή να γνωρίσω συναδέλφους που με στήριξαν ηθικά αλλά και με βοήθησαν με την έμπρακτη παρουσία τους στον δικαστικό μου αγώνα. Καθοριστική ήταν η συμβολή του Σωματείου Εργαζομένων στις Κοινωνικές Υπηρεσίες Ιδιωτικών φορέων (Σ.Ε.Κ.Υ.Ι.Φ) με παρουσία της ίδιας της προέδρου στην δίκη μου ως μάρτυρας υπεράσπισης, της ταμίας του Σωματείου Εργαζομένων σε Ψυχοκοινωνικές Δομές Β. Ελλάδος, του γενικού γραμματέα του ΠΑΜΕ και μιας συναδέλφου από άλλη ψυχοκοινωνική δομή του Πολυγύρου που με στήριξαν με ένορκες καταθέσεις καθώς και ενός και μόνου πρώην συναδέλφου της Εταιρίας που δέχθηκε να έρθει ως μάρτυρας υπεράσπισης στην δίκη. Σημαντική βέβαια σε επίπεδο ηθικής ενίσχυσης αποτελεί και οι συμπαράσταση άλλων συναδέλφων αν και δεν συμμετείχαν στον δικαστικό αγώνα ενεργά. Τους είμαι ευγνώμων και τους ευχαριστώ όλους. Χωρίς αυτούς δεν θα μπορούσα να είχα πετύχει τίποτα.
Χαίρομαι που τελικά μέσα σ’ αυτό το σκοτεινό πλαίσιο αναφοράς, κατάφερα όχι μόνο να μην αφομοιωθώ και να μην γίνω ένα με αυτό αλλά και να βρω και να συνδεθώ με ανθρώπους που έχουν την δύναμη με τις αξίες, την αγωνιστικότητα και την ψυχική τους ακεραιότητα να εγγυηθούν για αχτίδες ελπίδας.
Να ζούμε όπως σκεφτόμαστε και όχι να σκεφτόμαστε όπως ζούμε!!!
Μαρία Κυριακίδου, Ψυχολόγος
Αμπελοκήπων 46, Περαία, Θεσσαλονίκη.
Τηλ: 2392028658 / 6937247689
mk@mariakyriakidou.gr / www.mariakyriakidou.gr