ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΑΦΝΙ, ΣΤΗN ΔΙΑΣΠΟΡΑ (ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ) ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΚΕΙ.

Το ξανασκέφτηκαν οι ιθύνοντες «εκεί στο Δαφνί», πιθανόν και με άνωθεν παρέμβαση. Μεσολάβησε και η αιφνιδιαστική επίσκεψη της υφυπουργού Φ. Σκοπούλη στο ΨΝΑ την περασμένη Παρασκευή. Και βρήκαν τα «ισοδύναμα μέτρα» που θα μπορούσαν να μπουν στη θέση της νέτα-σκέτα επιστροφής εντός του ΨΝΑ των υπερήλικων ενοίκων της εξωνοσοκομειακής στεγαστικής δομής του «Παλμύρα» : «διασπορά» τους σε κενές θέσεις άλλων στεγαστικών δομών του ΨΝΑ ή αντίστοιχων σε διάφορες ΜΚΟ (σύμφωνα με ένα από τα «σενάρια», είναι πιθανό να μεταφερθούν σε δομή μιας ΜΚΟ).

Η λογική είναι αντίστοιχη της μεταφοράς εντός. Απλώς αποφεύγεται ο στιγματισμός της όλης επιχείρησης ως «επιστροφής στο άσυλο». Χωρίς, ωστόσο, να παύει να περιέχει όλα τα στοιχεία που την συνιστούν : η στεγαστική δομή με το στοιχείο της «κατοικίας» ως μιας από τις βασικές της παραμέτρους, η ομάδα των ενοίκων ως «συγκατοίκων» και η μεταξύ τους σχέση ως παράγοντας κοινωνικοποίησης, η θεραπευτική ομάδα : όλα αυτά, που πιθανόν και ποτέ να μην υπήρξαν σε πολλές από τις στεγαστικές δομές της δήθεν «ψυχιατρικής μεταρρύθμισης», τώρα δεν τίθενται ούτε καν ως λεκτικά περιτυλίγματα, σε μια πολιτική που διέπεται από την λογική του οικονομικού κόστους και των μέχρι θανάτου περικοπών. Ο ψυχικά πάσχων διαιωνίζεται ως «πράγμα», που δεν αποκτά ποτέ τον υπαρξιακό του χώρο και τον κοινωνικό του τόπο (παραμένοντας πάντα αντικείμενο μεταφοράς από εδώ, εκεί), σ΄ ένα δρόμο, στου οποίου το τέρμα θεωρείται και αντιμετωπίζεται ως ξεκάθαρο και ανυπόφορο οικονομικό βάρος - ένα τέρμα στο οποίο δεν έχουμε (ξανα)φτάσει ακόμα, αλλά που, ωστόσο, πρέπει να μας προβληματίσει αυτή τη φορά έγκαιρα ως προς το πού οδηγεί…

Στην αναζήτηση των με κάθε (ανθρώπινο) κόστος οικονομιών, τα ενοίκια των στεγαστικών δομών και των λοιπών κτιρίων όπου στεγάζονται υπηρεσίες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Ψάχνουν απεγνωσμένα για κρατικής ιδιοκτησίας κτήρια, ό,τι κι΄ αν είναι αυτά και ανεξαρτήτως της όποιας καταλληλότητας. Καθώς το ενοίκιο που είχε συμφωνηθεί να καταβάλλεται για το (πρώην ξενοδοχείο) Παλμύρα, επί της οδού Μάρνη, ανέρχεται στις 17.000 ευρώ μηνιαίως, αποφασίστηκε να ξενοικιαστεί και τα εκεί στεγαζόμενα εξωτερικά ιατρεία του ΨΝΑ να μεταφερθούν ακριβώς πάνω στην πλατεία Ομονοίας (Αγ. Κων/νου 2). Είναι πιθανόν εκεί ν΄ αρχίσουν τη λειτουργία τους και τα απογευματινά εξωτερικά ιατρεία (με αδρή πληρωμή από τη μεριά του χρήστη) που ουδέποτε μέχρι τώρα τα ήθελαν οι γιατροί του ΨΝΑ - αλλά ίσως τώρα να άλλαξαν οι καιροί….

Σ΄ όλα αυτά τα «μεταρρυθμιστικά» πλάνα, οι ασθενείς περισσεύουν. Τώρα, «διασπορά» από εδώ και εκεί. Το απευθείας «μέσα» ίσως αργότερα… Αυτή η μικρή μεταρρύθμιση/μετακόμιση σημαίνει μια στεγαστική δομή λιγότερη – σημαίνει, ως εκ τούτου εξοικονόμηση προσωπικού για «μέσα», που θα έλθει να καλύψει μέρος των ραγδαία αυξανόμενων ελλείψεων σε προσωπικό, ελλείψεων που καθιστούν όλο και πιο δυσχερή την λειτουργία του ΨΝΑ.

Στην φετινή «παγκόσμια ημέρα της ψυχικής υγείας» (ανέκαθεν κάτι σαν την ημέρα της γυναίκας, της μητέρας κλπ, με το ίδιο βάρος/κοροϊδία που έχουν όλες αυτές οι «παγκόσμιες ημέρες»), αυτές οι διαδικασίες αποδόμησης και κατεδάφισης ακόμα και του ομοιώματος της μεταρρύθμισης των προηγούμενων χρόνων (που ακόμα και αυτό τους είναι πολύ ακριβό), αποτελούν, μαζί με τις συλλήψεις, προχθές, των συνδικαλιστών έξω από το Δρομοκαίτειο και τις σημερινές κινητοποιήσεις έξω από το Υπουργείο Υγείας των απλήρωτων εργαζόμενων στον ιδιωτικό μη κερδοσκοπικό τομέα, το δείγμα των καιρών: αυτή είναι η «ψυχική υγεία» του μνημονίου τους.

Ποτέ η σφυρηλάτηση ενός κοινού μετώπου, για έναν αγώνα διαρκείας, δεν ήταν πιο

αναγκαία, για την υπεράσπιση στοιχειωδών δικαιωμάτων χρηστών των υπηρεσιών και εργαζομένων λειτουργών της ψυχικής υγείας. Εναν αγώνα που, για να νικήσει, χρειάζεται να ξεκινήσει και να απλωθεί σ΄ όλη την ψυχική υγεία, αλλά, ταυτόχρονα, να πάει πέρα από αυτήν….

Psyspirosi.gr